ενδείξεις - αντενδείξεις





πρός τό δεῖν οὕτω



Όλα τα θέματα πρός τό δεῖν οὕτω



Προηγούμενα εὕσημον λόγον δῶτε








Posted on : Τετάρτη, 11 Δεκεμβρίου 2019 [ 0 ] comments Label:

TO ΠΟΝΤΙΚΙ WEB Έπεσαν οι πρώτοι... «ήρωες» του '21!

by : tinakanoumegk
10.12.2019 / 
Έπεσαν οι πρώτοι... «ήρωες» του '21! - Media


Η Γιάννα Αγγελοπούλου πήρε το... γιαταγάνι και καθάρισε τρεις συνεργάτες της, οι οποίοι αποτελούσαν επί χρόνια το επικοινωνιακό της επιτελείο.
  • Τον Λευτέρη Κουσούλη, εμβληματική προσωπικότητα στον χώρο της Επικοινωνίας.
  • Τον Αντώνη Παπαγιαννίδη, δημοσιογράφο παλαίμαχο του οικονομικού ρεπορτάζ.
  • Τον Γιάννη Προβή, δημοσιογράφο και επί πολλά χρόνια συνεργάτη της.
  • Και τον Φοίβο Καρζή, δημοσιογράφο.
Όλα ξεκίνησαν μετά από την επιστροφή της Γιάννας από τις ΗΠΑ, όπου παρότι τους κάλεσε σε σύσκεψη, την ανέβαλε και μετά από μια εβδομάδα τούς ανακοίνωσε την διακοπή της συνεργασίας τους.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η επικεφαλής της οργάνωσης για τις εκδηλώσεις για τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση του 1821, θα πάρει στο γραφείο επικοινωνίας τον δημοσιογράφο Τάκη Καμπύλη - πρώην συνεργάτη του κ. Καμίνη - και το στέλεχος της διαφημιστικής αγοράς Βασίλη Ανδριανόπουλο.
Δήλωση Κουσούλη στο «Π»
Ο πολιτικός επιστήμων κ. Λευτέρης Κουσούλης επικοινώνησε με το «Π» και δήλωσε για το θέμα: «Η διάσταση που έχει προκύψει, όπως με ακρίβεια περιγράφετε, είναι αποτέλεσμα μιας διαφωνίας βάθους για το νόημα και τη σημασία των 200 χρόνων. Κάτι που ούτε η κυβέρνηση φαίνεται να το κατανοεί».
Posted on : [ 0 ] comments Label:

11/12 - Παγκόσμια Ημέρα Βουνού (από dasarxeio.com)

by : tinakanoumegk
🌎⛰ 11/12 - Παγκόσμια Ημέρα Βουνού

🗻 27% της επιφάνειας της Γης καλύπτουν τα βουνά

🏔️ 1 δις άνθρωποι ζουν σε αυτά

🏞️ 50% της ανθρωπότητας βασίζεται σε ορεινό γλυκό νερό για την καθημερινή ζωή

Στοιχεία των United Nations και του Food and Agriculture Organization of the United Nations (FAO), σε ένα γράφημα του ΑΠΕ-ΜΠΕ

Posted on : Τρίτη, 10 Δεκεμβρίου 2019 [ 0 ] comments Label:

(Όλο και περισσότεροι άνθρωποι εργάζονται μηχανικά, αλλά και η ίδια η εργασία τους γίνεται όλο και περισσότερο εξειδικευμένη). Τεχνικός φονξιοναλισμός και εργασία – Georg Friedrich Jünger • ResPublica, διαδικτυακό περιοδικό

by : tinakanoumegk


Le Corbusier – Nature morte à la pile d’assiettes et au livre, 1920
Απόσπασμα από: «Η Τελειότητα της Τεχνικής»
Προδημοσίευση από το 2ο τεύχος ResPublica / Σημειώσεις εκτός γραμμής για την ριζική κοινωνική αλλαγή. (Το νέο τεύχος Κυκλοφορεί τον Δεκέμβριο 2019)
“Τις πρώτες μέρες της μηχανικής εποχής, όταν η ποσότητα της εργασίας που εκτελούνταν μηχανικά ήταν ακόμα μικρή, δεν είχε γίνει αντιληπτό ότι η μηχανοποίηση θα οδηγούσε σε μια νέα μορφή οργάνωσης της εργασίας, στην οποία ο ίδιος ο άνθρωπος θα έπρεπε τελικά να υποταχτεί. Η πρόοδος όμως της τεχνολογίας έκανε ολοένα και πιο εμφανείς τις συνέπειες της συνεχούς μηχανοποίησης της εργασίας. Όχι μόνο όλο και περισσότεροι άνθρωποι εργάζονται μηχανικά, αλλά και η ίδια η εργασία τους γίνεται όλο και περισσότερο εξειδικευμένη. Η αυξανόμενη εξειδίκευση των επιστημών που διαχωρίζει και απομονώνει τεχνητά τα διάφορα πεδία της γνώσης, αντιστοιχεί στον θρυμματισμό της ανθρώπινης εργασίας από την τεχνική.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της μηχανοποιημένης παραγωγής είναι το ότι κάθε μέρος της είναι πλήρως αντικαταστήσιμο. Κάθε μηχανή μπορεί να αποσυναρμολογηθεί και να επανασυναρμολογηθεί κατά βούληση. Τα κομμάτια εκείνα που έχουν φθαρεί ή καταστραφεί μπορούν να επισκευαστούν ή και να αντικατασταθούν από ανταλλακτικά. Αποτελεί ένα ακόμα βήμα προς την ολοκλήρωση της μηχανικής, ορθολογικής οργάνωσης το ότι αυτά τα ανταλλακτικά μέρη υπόκεινται σε μια διαδικασία τυποποίησης, μιας κανονικοποίησης και ομογενοποίησης που εξαπλώνεται σε κάθε τομέα της τεχνικής. Τα πλεονεκτήματα της τυποποίησης είναι τόσο εμφανή που δεν χρειάζεται καν να τα συζητήσουμε. Η τυποποίηση είναι μια μέθοδος που προσδίδει ακόμα περισσότερη απλότητα, ευελιξία και τελειότητα στο τεχνολογικό σύστημα. Και έτσι όπως η μηχανή μπορεί να αποσυναρμολογηθεί σε ανταλλάξιμα κομμάτια, έτσι και η εργασία που εκτελείται μηχανικά μπορεί να αποσυναρμολογηθεί σε διαφορετικά μέρη και δράσεις που σχηματίζουν μια χρονική αλυσίδα καθαρά μηχανικών λειτουργιών, η οποία και οδηγεί σε μια φονξιοναλιστική χρησιμοποίηση του εργάτη.
Εάν παρατηρήσουμε ένα παραδοσιακό εργαλείο, θα διαπιστώσουμε ότι είναι φτιαγμένο για να προσαρμόζεται στο ανθρώπινο σώμα. Ένα φτυάρι δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προέκταση του ανθρώπινου μπράτσου. Το σφυρί είναι η γροθιά. Η τσουγκράνα έχει δάχτυλα. Οι λαβές αυτών των εργαλείων, το μέγεθός τους και το σχήμα τους εκφράζουν την στενή σχέση τους με το σώμα μας. Ένα καλό δρεπάνι και ο θεριστής που το χρησιμοποιεί αποτελούν ένα σώμα. Η προσοχή με την οποία ο παίκτης του μπιλιάρδου διαλέγει τη στέκα του μοιάζει εντελώς ακατανόητη εάν δεν καταλάβουμε ότι αυτή η μία και μοναδική στέκα είναι αυτή που λόγω του μήκους, του βάρους και  της διαμέτρου της ταιριάζει τέλεια με το σώμα του. Και έτσι καταλαβαίνουμε γιατί κάθε παιχνίδι και κάθε εργασία μπορεί να είναι επωφελής όταν είναι προσαρμοσμένη στο σώμα μας. Αυτή η συγγένεια εξαφανίζεται εξαιτίας της εισβολής και της εξάπλωσης της μηχανικής αυτοματοποίησης. Η εργασία διασπάται τότε σε επακριβώς χρονομετρημένα τμήματα. Μπορούμε να έχουμε μια εικόνα της εξειδίκευσης της όλης διαδικασίας αν ρίξουμε μια ματιά στις μικρές αγγελίες αναζήτησης εργατών για τη βιομηχανία και στην ορολογία που αυτές χρησιμοποιούν: ειδικοί έρευνας αγοράς, υπολογιστές, χρονομετρητές, επόπτες, χρονοαναλυτές, ελεγκτές, σχεδιαστές παραγωγής, ειδικοί διαχείρησης γκρουπ, υπάλληλοι και κατασκευαστές κάθε είδους. Ποιό είναι το νόημα όλων αυτών των δραστηριοτήτων; Το να διασπάσουν την εργασία σε όσο το δυνατόν μικρότερα τμήματα. Συχνά κάθε τέτοιο τμήμα αποτελείται απο μία και μόνο κίνηση, μία ομοιόμορφη περιστροφή του χεριού την οποία ο εργάτης εκτελεί απαράλλακτα μέρα με τη μέρα, χρόνο με το χρόνο. Ένας τέτοιος εργάτης δεν είναι πλέον χειρώνακτας, “χειροτέχνης” (Handwerker), με την έννοια ότι είναι ικανός να φέρει εις πέρας μόνος του και με τα χέρια του μία εργασία. Αυτός ο εργάτης επιτελεί τον καθαρά λειτουργικό ρόλο που του υπαγορεύει η μηχανική οργάνωση. Όσο περισσότερο προοδεύει η τεχνολογία και η αντίστοιχη εξειδίκευση, τόσο θα αυξάνεται ο φονξιοναλιστικός τύπος εργασίας. Και όσο θα συμβαίνει αυτό, τόσο η εργασία θα αποχωρίζεται από τον εργάτη και θα αυτονομείται. Δεν θα υπάρχει πλέον ζωτική σχέση μεταξύ εργάτη και εργασίας, όπως συνέβαινε στην περίπτωση του τεχνίτη, η σχέση τους θα είναι καθαρά λειτουργική. Ο χειριστής μηχανής είναι το ίδιο αντικαταστάσιμος όπως και τα κομμάτια της μηχανής του. Ο εργάτης μπορεί να αλλάξει πόστο και λειτουργία με μεγάλη ευκολία, γιατί ο φονξιοναλιστικός, δηλαδή ο εξειδικευτικός, χαρακτήρας της εργασίας γενικεύεται όλο και περισσότερο. Όπως η τυποποίηση των ανταλλακτικών αυξάνει την χρηστικότητά τους, έτσι και ο χειριστής γίνεται χρήσιμος για κάθε είδους μηχανική λειτουργία.
Δεν θα έπρεπε όμως να νομίζουμε ότι ο μεγαλύτερος βαθμός χρηστικότητας σημαίνει και μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας. Φονξιοναλισμός και αυτονόμηση της εργασίας οδηγεί στην πλήρη εξάρτηση του εργάτη από το οργανωτικό σύστημα, γιατί χάνει το δικαίωμα να ορίσει ο ίδιος τί είδους εργασία θα κάνει. Είναι περισσότερο ευέλικτος, αλλά ακριβώς για αυτό το λόγο και περισσότερο τιθασεύσιμος από το οργανωτικό σύστημα. Κι αφού η εργασία δεν είναι πλέον συνδεδεμένη με το πρόσωπό του, γίνεται περισσότερο αδύναμος σε σχέση με αυτό το σύστημα, ο καταναγκασμός του οποίου γίνεται αναπόδραστος. Κάθε προσπάθειά του να ξεφύγει από την μηχανική οργάνωση ή να απαλύνει την επίδρασή της είναι μάταιη. Ο εργάτης χρησιμοποιείται ενάντια στη θέλησή του, όπως ο καταδικασμένος σε καταναγκαστικά έργα. Υπάρχει, παρόλαυτα, μια διαφορά ανάμεσα στον εργάτη και τον φυλακισμένο. Ο εργάτης υιοθετεί την ιδεολογία της τεχνολογικής προόδου, απλά επιθυμεί να την θέσει υπό τον έλεγχό του, ελπίζοντας ότι έτσι θα βελτιώσει τη μοίρα του. Η σκέψη του είναι με άλλα λόγια κοινωνική (sozial), πολύ περισσότερο από ότι των άλλων κοινωνικών τάξεων. Ο σοσιαλισμός όμως της εργατικής τάξης, ο οποίος ακολουθεί κατά πόδας την τεχνολογική πρόοδο, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια προσαρμογή της σκέψης της και της συμπεριφοράς της στην τεχνοκρατική οργάνωση της εργασίας. Τα εργατικά συνδικάτα ξεπηδούν εκεί όπου οι εργάτες συνειδητοποιούν ότι είναι εξαρτημένοι από τη μηχανή και ότι πρέπει να οργανωθούν για να μπορέσουν να αντισταθούν. Όλα αυτά τα συνδικάτα χαρακτηρίζονται από το μίσος τους για τον ανοργάνωτο εργάτη, για τον εργάτη που δεν έχει ακόμα νιώσει τον καταναγκασμό της μηχανικής εργασίας και την ανάγκη να παραδόσει την ανεξαρτησία του σε μια οργάνωση. Όταν όμως οι εργάτες ενώνονται σε σωματεία υλοποιούν άθελά τους την βασική προϋπόθεση της τεχνικής προόδου, την απαίτηση δηλαδή για πλήρη οργάνωση των πάντων. Νομίζοντας βέβαια ότι ενεργούν με δική τους πρωτοβουλία, οι εργάτες ρίχνονται με ενθουσιασμό στη δημιουργία των συνδικάτων τους, τα συνδικάτα τους όμως είναι κι αυτά έκφραση του ίδιου  μηχανικού καταναγκασμού στον οποίο υπόκεινται και αυτοί. Γι’ αυτό και αυτές οι οργανώσεις αποσυντίθενται κάθε φορά που η τεχνολογική τελειοποίηση προχωρά ένα ακόμα βήμα στην μηχανοποίηση της εργασίας, μέχρι που αυτή η μηχανοποίηση γενικευτεί τόσο πολύ ώστε όλοι να μετατραπούν σε μεμονωμένους εργάτες”.

(29/11/2019) http://www.respublica.gr/2019/11/post/friedrich-junger/


Posted on : Κυριακή, 8 Δεκεμβρίου 2019 [ 0 ] comments Label:

Αιολικά «πάρκα». Βουνά αφανίζονται, τσέπες γεμίζουν, καταναλωτές… πληρώνουν! - Θα καταστρέψουν πολλά βουνά για να… σώσουν το περιβάλλον!

by : tinakanoumegk


 

Οι Ανεξάρτητοι – Ενεργοί Πολίτες Αιτωλοακαρνανίας με ανακοίνωσή τους αναφέρονται στις αλλαγές που επιφέρει στο φυσικό περιβάλλον η εγκατάσταση ανεμογεννητριών:
Μπορεί ο τίτλος να ακούγεται υπερβολικός, αλλά είναι η αλήθεια… μια αλήθεια που ποτέ δεν θα ακούσετε να προβάλλουν τα ΜΜΕ, ή οι εταιρείες που σαν κοράκια έχουν πέσει να αρπάξουν τις πολυπόθητες επιδοτήσεις γεμίζοντας την ελληνική φύση με «««πάρκα»»» που έχουν ημερομηνία λήξης, μετά το πέρας της οποίας φυσικά κανένας από αυτούς δεν θα ενδιαφερθεί να αποκαταστήσει την περιοχή που τόσο βάναυσα κακομεταχειρίστηκε, έχοντας τον τίτλο του επενδυτή και «σωτήρα».
Όλα τα παραπάνω δεν τα βγάζουμε από το μυαλό μας. Υπάρχουν γεγονότα τα οποία θα παρουσιάζονται συνεχώς μέσα από αυτό το blog, ως αντίλογος μπροστά σε όλο αυτό το ωραιοποιημένο παραμύθι. Θα είχαμε πολύ μεγαλύτερο όφελος αν υποστηρίζαμε το αντίθετο (δηλαδή αν ήμασταν υπέρ των αιολικών με τον τρόπο που εφαρμόζουν οι εταιρείες), κι αυτό το όφελος φυσικά θα αφορούσε ΜΟΝΟ εμάς και όχι όλη την κοινωνία.  Βέβαια, για να γινόταν κάτι τέτοιο θα έπρεπε να ήμασταν… ταλαντούχοι ψεύτες και χωμένοι για τα καλά στις μπίζνες και τα μεγάλα κόλπα των πολυεθνικών και των μεγαλοεπιχειρηματιών που ζουν ΑΠΟ & ΓΙΑ τις επιδοτήσεις, αλλά θεωρούμε ότι η ηθική ενός ανθρώπου δεν εξαγοράζεται έτσι απλά και ότι το χρήμα δεν είναι το παν, ειδικά όταν έρχεται σε σύγκριση με το περιβάλλον και τον φυσικό πλούτο.
"Sponsored links"
ΒΟΥΝΑ ΑΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ
Σας φαίνεται υπερβολικό; Μάλλον δεν έχετε δει πως, και τι έργα  (κι ένα σωρό άλλες παρεμβάσεις) εκτελούνται προκειμένου να στηθεί ένα αιολικό «πάρκο», αλλά δεν σας αδικούμε γι’ αυτό. Άλλωστε μια τέτοια προβολή (της πικρής αλήθειας…), θα ερχόταν σε αντίθεση με τις προθέσεις όλων αυτών που ισχυρίζονται ότι τα αιολικά είναι ωφέλιμα και ότι προστατεύουν το περιβάλλον. Μην περιμένετε λοιπόν, επιχειρηματικοί όμιλοι όπως η ΤΕΡΝΑ και ο Μυτιληναίος, να σας πουν  ότι «κοιτάξτε να δείτε, θα βάλουμε είκοσι ανεμογεννήτριες σ΄αυτό το βουνό, αλλά μετά ξεγράψτε το από βουνό γιατί θα το μετατρέψουμε σε εργοτάξιο χωρίς τη δυνατότητα επαναφοράς στην αρχική του κατάσταση».
Ας μιλήσουμε πιο συγκεκριμένα, και με χειροπιαστά παραδείγματα που δείχνουν ολοφάνερα ότι οι εργασίες που γίνονται για να κατασκευαστεί ένας αιολικός σταθμός, αλλάζουν ριζικά το τοπίο και μετατρέπουν κάτι όμορφο και φυσικό (που δημιουργήθηκε ύστερα από μακροχρόνιες διεργασίες της φύσης), σε κάτι άσχημο και τεχνητό (που δημιουργήθηκε με την «άτσαλη», βίαια και βιαστική ανθρώπινη παρέμβαση που έχει μόνο εφήμερα και περιορισμένα οφέλη για λίγους & εκλεκτούς).
Χαρακτηριστικό παράδειγμα μέσα από τα πολλά πλέον που βρίσκονται στην Αιτωλοακαρνανία, το (πρώην) βουνό Κλόκοβα ή Παλιοβούνα (υψ. 1.038μ.) πάνω από το Αντίρριο, το οποίο πριν δύο χρόνια μετέτρεψε πολύ εύκολα σε εργοτάξιο η «VATORA EΝΕΡΓΕΙΑ Α.Ε.», προκειμένου να το «αξιοποιήσει» ξεκάθαρα για δικά της κέρδη, τα οποία αν δεν ήταν εξασφαλισμένα (μέσω των χρηματικών επιδοτήσεων και των εγγυημένων για 20 χρόνια υψηλών τιμών πώλησης ενέργειας), δεν θα έμπαινε καν στον κόπο να ξεκινήσει το όλο εγχείρημα.  Φυσικά, τα ίδια ακριβώς συμβαίνουν αυτή την περίοδο και σε άλλα βουνά της Αιτ/νίας (Όρη Βάλτου, Ακαρνανικά)…
Τα «φιλικά προς το περιβάλλον» έργα της Vatora στην Κλόκοβα:




"Sponsored links"



























Το αποτέλεσμα της «φιλικής προς το περιβάλλον» παρέμβασης:

Τόσος… σαματάς (εκατοντάδες τόνοι ενισχυμένου με χάλυβα μπετόν, 4.6 χλμ. νέας χάραξης δρόμου σε παρθένα περιοχή, διαπλάτυνση ήδη υπάρχοντος οδικού δικτύου, αμέτρητοι τόνοι αδρανών υλικών αραδιασμένοι εδώ κι εκεί, δημιουργία νέου εναέριου δικτύου μεταφοράς ενέργειας κτλ κτλ.) για δύο Δανέζικης προελεύσεως ανεμογεννήτριες (Vestas V90) ύψους 90μ. , ονομαστικής ισχύος 3MW έκαστη, χρόνου ζωής περίπου 20 ετών, βάρους 396t έκαστη και ενεργειακού αποτυπώματος «όσο πατάει η γάτα», σε σχέση με την ενέργεια και τους οικονομικούς και υλικούς πόρους που κατασπαταλήθηκαν για την κατασκευή τους στη Δανία και για όλο αυτό το έργο, που είναι αποτελεσματικό ΜΟΝΟ όταν ο άνεμος φυσάει με την επιθυμητή ταχύτητα!
Και γιατί; Για να σώσουμε το περιβάλλον… αφανίζοντας και διαγράφοντας δια παντός από τον χάρτη ένα βουνό! Δεν τους είπε κανείς ότι το βουνό αυτό ΕΙΝΑΙ το ίδιο το περιβάλλον; Προφανώς το γνωρίζουν, αλλά φυσικά δεν δίνουν δεκάρα… μόνο παίρνουν.
ΤΣΕΠΕΣ ΓΕΜΙΖΟΥΝ, ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΕΣ…ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ!
Δεν γνωρίζουμε ακριβώς το ποσό της χρηματοδότησης που έλαβε η  VATORA EΝΕΡΓΕΙΑ Α.Ε. για αυτό το έργο στην Κλόκοβα, γιατί ποτέ δεν γνωστοποιήθηκε κάτι τέτοιο στη συγκεκριμένη περίπτωση, αλλά γνωρίζουμε τι χρηματοδοτήσεις εξασφαλίζουν παρόμοια έργα με αυτό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το παρακάτω:
Αυτά τα χρήματα φυσικά, δεν είναι κανενός άλλου, παρά μόνο του φορολογούμενου πολίτη, ο οποίος υποχρεώνεται να επιδοτεί τέτοια έργα «ανάσας για τον τόπο» , πληρώνοντας πανάκριβα την αμελητέα και στοχαστική (σε σχέση με άλλες μεθόδους παραγωγής) ενέργεια που παράγεται από τα αιολικά.
Το « ΕΤΜΕΑΡ», το πράσινο τέλος που πληρώνουμε
όλοι ΠΑΝΤΑ, για να έχουμε «καθαρή» ενέργεια
ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ φυσάει.

Αν δεν σας έπεισαν όσα αναφέρθηκαν παραπάνω σχετικά με τον αφανισμό ενός βουνού, υπάρχουν πολλά παρόμοια (και τραγικότερα ίσως) παραδείγματα που θα δημοσιευτούν μελλοντικά σε αυτό το blog. Οι επενδυτές (ευτυχώς, για την ενημέρωση όλων μας) έχουν φροντίσει να καταστρέψουν πολλά βουνά για να… σώσουν το περιβάλλον!

Posted on : [ 0 ] comments Label:

ΤΡΙΑ ΣΗΜΕΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΩΝΑΣΗ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΑΚΟΣΜΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ (Kostas Hatziantoniou, Stamatis Sekliziotis, Periklis Danopoulos, από το fb)

by : tinakanoumegk
Kostas Hatziantoniou

ΚΟΥΦΙΟ ΦΙΛΕΛΕΔΙΚΟ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΛΙΚΙ

Σχολιάζεται εδώ και μερικές ημέρες ο εορταστικός διάκοσμος της πρωτεύουσας και τα καμώματα του νέου της δημάρχου που παραχώρησε την... επιτέλεσή του σε εταιρείες όπως η Coca Cola και η αμφιλεγόμενη Στέγη της οικογένειας που υφάρπαξε την Ωνάσειο κληρονομιά και τη διαθέτει κατά το δοκούν πουλώντας κούφιο προοδευτιλίκι. Το ζήτημα ωστόσο δεν είναι αισθητικό, όπου θα χωρούσαν, φυσικά, διαφορετικές προσεγγίσεις. Αφορά τη χρήση του δημόσιου χώρου και την παραχώρησή του στην ιδιωτεία. Ο κατεξοχήν κοινοτικός μας δεσμός και θεσμός, μια γιορτή όπως τα Χριστούγεννα, απογυμνώνεται από το νόημά της και μετατρέπεται σε ινσταλέισον για να ασκούνται μάνατζερς και καλλιτέχνες. Ο δημόσιος χώρος, το λέει κι η λέξη να πάρει, αφορά τον Δήμο και τις γιορτές που συνέχουν τον κοινό μας βίο. Αν οι εταιρείες, οι στέγες και οι βλαχοδήμαρχοι θέλουν να μιλήσουν για κάτι άλλο, ας βρουν μια γιορτή που να ταιριάζει στο όραμά τους. Το φως των Χριστουγέννων δεν είναι κουνουποπαγίδα και δεν προσφέρεται για κούφιο, φιλελέδικο προοδευτιλίκι, επειδή, όπως έγραφε πριν εκατό ακριβώς χρόνια (στα «Τετράστιχά» του) ο Παλαμάς, την ώρα που εκατομμύρια ανθρώπων οδηγούνται στη συμφορά του ξεριζωμού, η «Ευρώπη» (που έχουν στα μυαλά τους ορισμένοι) «στον καθρέφτη μαγικό που ο περιπαίχτης δαίμονας τής δίνει/ των Εθνών,/ φάντασμ’ άπιαστο, λευκό/ καμαρώνει την παναδερφοσύνη».


Η εικόνα ίσως περιέχει: νύχτα και υπαίθριες δραστηριότητες

Stamatis Sekliziotis

Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ….
(Μήπως να ρωτιούνται περισσότεροι ειδικοί…???)
Του: Σταμάτη Σεκλιζιώτη
ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ…
Με ιδιαίτερη προσοχή διάβασα την αντίδραση του Ιδρύματος Ωνάση για τον Χριστουγεννιάτικο στολισμό της Βασ. Σοφίας, μέσω της εκπροσώπου του κ. Αφροδίτης Παναγιωτάκου, Διευθύντριας Πολιτισμού του Ιδρύματος και μετά τα αρνητικά σχόλια που διατυπώθηκαν.... (Βλ. : https://www.iefimerida.gr/…/hristoygenna-2019-enallages-fot…).
Στις περιπτώσεις αυτές και για να είσαι μια σταγόνα χρήσιμος..., το μόνο που μπορείς να κάνεις, είναι να πεις τη γνώμη σου και η οποιαδήποτε αντεπιθετική διάθεση ας αφήνεται καλύτερα στο περιθώριο... Κριτική άποψη «ναι»…, αντεπιθέσεις «όχι» (και δεν ωφελούν άλλωστε…!!).
Δεν μπορεί κανείς να χρεώνει κακές προθέσεις σε κανέναν, όταν προσφέρεται (με τα λεφτά του...) για κάτι το διαφορετικό και το ξεχωριστό από τα τετριμμένα, για κάτι που θα χαροποιεί γιορταστικά τους πολίτες (στον βαθμό που θα το πετύχει βέβαια...)... Σίγουρα όμως, η κοινή γνώμη και άνθρωποι με άποψη, συχνά επιχειρούν να "συμβουλέψουν", να "κατευθύνουν", να "διορθώνουν" αν θέλετε, κάποιες επιλογές του/της χορηγού και εκεί σημαντικό ρόλο παίζουν από τη μια η διάθεση του χορηγού να ακούσει και από την άλλη της Δημοτικής Αρχής να ζητήσει ή να αποδεχθεί προσαρμογές και όλοι τους να σέβονται την κοινή γνώμη, ιδιαίτερα όταν αυτή δείχνει έντονη «δυσαρέσκεια» για κάποια πράγματα και ας είναι ίσως πολύ λιγότερο σπουδαία από τα σημαντικότερα ζητήματα της καθημερινότητας τους...
ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΣ Ο ΣΤΟΛΙΣΜΟΣ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ….
Ο Χριστουγεννιάτικος στολισμός στην πόλη όντως είναι κάτι το όμορφο, το ψυχολογικά θεραπευτικό, το τουριστικό και κυρίως το ξεχωριστό από την υπόλοιπη χρονιά, με τη δική του σημασία και τα βαθύτερα μηνύματα για εμάς τους Χριστιανούς, αλλά και μια αναγκαία διεγερτική «εμπορική» ορμόνη απαραίτητη στις μέρες αυτές..…
Θέλει όμως πολύ προσοχή όταν μια πρόταση «αστικής γιορταστικής διακόσμησης» την προτείνουμε (σερβίροντας την αρέσει δεν αρέσει…) από έναν ή δύο αναγνωρισμένους «φωτιστές» ειδικούς του είδους, την εφαρμόζουμε, δαπανούμε γι’ αυτή και ερχόμαστε να τη στηρίξουμε με το «ντε και καλά», ότι είναι η καλύτερη και η μοναδική που θα μπορούσαμε να είναι….., κατασκευάζοντας παράλληλα αφηγήματα «υπέρ» της και απορρίπτοντας εν ψυχρώ ή ειρωνευόμενοι (εμμέσως πλην σαφώς) «παραδοσιακές» έννοιες όπως τα αγγελάκια, τα αστεράκια, η το γιορταστικό οικογενειακό τραπέζι και το κάθε «οικείο» του πολίτη, του βαθιά επηρεασμένου και μαθημένου «αλλιώς» από γενιά σε γενιά (και άρα σεβαστό το "θέλω" του…)….
Η όποια «φωτιστική» καινοτομία στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ είναι πάντα αξιοπρόσεκτη, αλλά ούτε τα αγγελάκια κατάργησε ούτε τα χριστουγεννιάτικα δένδρα, ούτε τον οικείο φωτισμό στους πολίτες…. Αντίθετα η καινοτομία ξεπήδησε μέσα απ’αυτά και τα προσέδωσε μια άλλη καλλιτεχνική έλξη αλλάζοντας το design, τα μεγέθη, την κίνηση, τη διάταξη και τους φωτεινούς χρωματισμούς, τις εντάσεις και τους συνδυασμούς, αλλά παραμένοντας αγγελάκια….
Ο φωτισμός των κτιρίων (προσόψεις, εσοχές, περιγράμματα, όγκοι…) είναι επιλεκτικός ανάλογα με τον αρχιτεκτονικό ρυθμό και την αισθητική ή την συμβολική αξία, αλλά και αρμονικά συνδυαστικός… (Τοπόσημα, Μνημεία, Διατηρητέα, κλπ, απαιτούν "μελέτη φωτισμού" σε συνδυασμό με παράλληλη γνώση... περί την αισθητική και την ατομική αρχιτεκτονική κάθε στοιχείου και του περιβάλλοντος χώρου...).
Κεντρικές αρτηρίες φωτίζονται, χωρίς την μονοτονία της αυστηρής γραμμικότητας που επαναλαμβάνεται σε μεγάλα μήκη κεντρικών δρόμων (βλ. Βας. Σοφίας)…, με ποικιλότητα σχημάτων, χρωμάτων, με κινητικότητα και κάθε είδους διαφοροποίηση από τόπο σε τόπο, αποφεύγοντας την υπερβολή, την αποκρουστική φωτορύπανση και το τριτοκοσμικό «κιτς»….!!
Είναι σαφές ότι ο φωτισμός μιας Πρωτεύουσας αναδεικνύεται και από την πολεοδομική της διάταξη και σύνθεση, από τα σχήματα, την φύση και την σύνθεση των ανοικτών της χώρων, την επικρατούσα τάξη (την ένταση και την συχνότητα των βανδαλισμών), κλπ…
ΣΤΟΙΧΕΙΑ «ΤΟΠΙΟΥ» ΠΟΛΗΣ ΠΟΥ ΥΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΦΩΤΙΣΜΟ…. (ΤΑ ΔΕΝΔΡΑ..??)
Αλλιώς φωτίζεις το Παρίσι ή το Λονδίνο και αλλιώς την Αθήνα ή τη Λάρισα…
Στο Παρίσι π.χ. και στο Άμστερνταμ έχουμε χιλιάδες φυλλοβόλα δένδρα στις δενδροστοιχίες των μεγάλων δρόμων και των καναλιών, όπου οι γυμνές τους κορμοστασιές και οι σιλουέτες τους προσφέρονται για «οφιοειδή φωτισμό» συμβάλλοντας στην αξιοπρόσεκτη νυχτερινή γιορταστική αισθητική της πόλης…
Η Αθήνα αυτή την εποχή δεν έχει να παρουσιάσει σημαντικό «αστικό πράσινο» π.χ. φυλλοβόλων πλην ελαχίστων περιπτώσεων σημειακά… (άλλωστε στη χώρα μας, τα φυλλοβόλα δένδρα δεν τα θέλουμε και πολύ γιατί «μας λερώνουν», ή «κουράζουν» τα δημοτικά μας συνεργεία να καθαρίζουν τους δρόμους όταν πέφτουν τα φύλλα τους….). Ακόμη και οι κακάσχημες, οι άρρωστες και οι γερασμένες μουριές, στους περισσότερους δρόμους της πρωτεύουσας είναι κλαδεμένες (κουτσουρεμένες) μέχρι τον κορμό, χωρίς να διευκολύνουν τον στολισμό… (οι περισσότεροι φωτισμοί δένδρων στις πόλεις μας, περιορίζονται στον κορμό μπροστά σε κανένα κατάστημα, ή σε κανένα πεζοδρόμιο από κάποιον μερακλή δημότη, για δείγμα..…)…
Στο Βερολίνο π.χ. ο φωτισμός «προσαρμόστηκε» στη διάταξη και την Αρχιτεκτονική του Τοπίου στον Βοτανικό Κήπο της πόλης, ακολουθώντας σχήματα και όγκους χαμηλών φυτών και δένδρων…, κάνοντας τον κήπο σημείο αναφοράς και στη διάρκεια της νύχτας…!!
ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΟΥΣΤΟ ΟΙ ΞΕΝΟΙ….
Ο γιορταστικός φωτισμός μιας πόλης δεν αποτελεί «αποκλειστικό» αντικείμενο ειδικών του φωτισμού ή ειδικών διακοσμητών... Πρόκειται για υπόθεση και αρμοδιότητα πολύ πιο πολύπλοκη από ότι φαίνεται, με αναγκαίο τον λόγο και τη γνώση των Αρχιτεκτόνων, Αρχιτεκτόνων Αστικού Σχεδιασμού, Αρχιτεκτόνων Τοπίου και προφανώς των «δοκιμασμένων» σε παρόμοιες «ασκήσεις» Διακοσμητών και των ειδικών Φωτισμού σε συνεργασία… Κανένας μόνος του δεν πετυχαίνει ποτέ τα όσα καταφέρνει μια ολόκληρη ομάδα γνώσης και εμπειρίας… Το «ομαδικό γούστο» των πιο κατάλληλων της δουλειάς σίγουρα οδηγεί σε καλύτερες λύσεις…
Όσο για την προσωπική μου άποψη για την Βας. Σοφίας, ας μου επιτρέψουν οι δημιουργοί της, να την «απορρίψω» απλά ως «φυσιολογικώς» απαράδεκτη, εάν συμβουλευτώ την αισθητική μου παιδεία και κρίση… Δεν θα ήθελα να την κρίνω σε λεπτομέρεια και να ψάξω τα "γιατί και τα πώς", γιατί η κριτική είναι σίγουρα δυσάρεστη και προτιμώ να συμβουλεύω παρά να δυσαρεστώ, είτε ρωτιέμαι είτε όχι και ας πέφτω και έξω…. (ουδείς τέλειος)…
Το τελικό πάντως αποτέλεσμα έχει σχέση και με το πόσο βαθιά μπαίνει το χέρι στην τσέπη για την κάλυψη της εν λόγω δαπάνης για το δυνατόν καλύτερο και το αισθητικότερο, αλλά δεν είναι πάντα κι’ έτσι… «..μπορείς με τα λίγα να κάνεις μέχρι και θαύματα….»… και όπως λένε οι «φίλοι» μας οι «σύμμαχοι»…
«…there are always ideas which make money matter less…»
Σ. Σεκλιζιώτης
(Φωτο: με τη σειρά, (1) Τα «διαφορετικά» αγγελάκια της Regent Street του Λονδίνου… (2) Τα αγγελάκια της Νέας Υόρκης πλαισιώνοντας περιποιημένο αστικό κήπο στο Rockefeller Center γνωστό και ως Channel Gardens.., (3) Οι φωτισμένες γυμνές σιλουέτες φυλλοβόλων δένδρων στο Παρίσι, (4) Ρώμη, κυματοειδής φωτισμός σε κίνηση στην εμπορική via del Corso…. (5) Βερολίνο, Βοτανικός Κήπος…, (6) Φωτισμένο Άμστερνταμ, με τα φυλλοβόλα δένδρα πάνω από το «γυαλί» νερό των καναλιών και τις προσόψεις των κτιρίων, (7) Λ. Βασ. Σοφίας…, Αθήνα)

Periklis Danopoulos

Εορταστικός φωτισμός Αθήνας,επεισόδιο δεύτερο.
To Ίδρυμα Ωνάση απάντησε στον ντόρο για το σούργελο του φωτισμού δια της κας Παναγιωτάκη Αφροδίτης.Και μίλησε για την έγκριση των διεθνούς φήμης ...φωτιστών(sic), για τέχνη,για μεγάλη αποδοχή από τους νέους, για παρωχημένα αγγελάκια και αστράκια και μανία με το παρελθόν. Και σαν γνωστό ''στριμμένο άντερο που είμαι'', τους έστειλα ένα mail:
Κυρία Αφροδίτη Παναγιωτάκου,
Κυρία μου, μένω πράγματι κατάπληκτος με την αλαζονεία της απάντησης σας, στην σωρεία αρνητικών σχολίων σχετικά με την επιλογή του άθλιου φωτισμού της Βασ.Σοφίας. Μάλλον δεν θα πρέπει να είστε χρήστης του διαδικτύου και γι αυτό δικαιολογείστε.Αλλά λόγω θέσης σας, το να μην διαβάζετε ή να μην πληροφορείστε τι λέγεται, και όταν μάλιστα σας αφορά άμεσα ως ίδρυμα, δημιουργεί εύλογα ερωτήματα σχετικά με τον επαγγελματισμό σας.Είπατε πολλά κυρία Παναγιωτάκου, για τους φημισμένους....''φωτιστές'' , την ...εθνική μας φωτίστρια(!) ΅Ελευθερία Ντεκώ και τον Γιώργο Τέλλο...διάσημους ανθρώπους που θα έπρεπε να ξέρει κάθε Αθηναϊκή οικογένεια, φαντάζομαι. Λυπάμαι κυρία Παναγιωτάκου αλλά μάλλον ζούμε σε άλλους γαλαξίες, ακόμα και σε παράλληλα σύμπαντα. Στον δικό σας κόσμο, όμορφο είναι μια σειρά από στήλες φωτισμένες, στον δικό μας, όμορφο είναι αυτό που μας θυμίζει τον λόγο του φωτισμού, τα Χριστούγεννα κυρία μου.Μας λέτε ότι δεν υπάρχουν μόνο αγγελάκια και αστεράκια,αλλά υπάρχει και καλλιτεχνική άποψη.Επειδή εσείς και οι όμοιοί σας, βαφτίζετε όλο αυτό τον αδιάφορο διάκοσμο, τέχνη. Μας μιλάτε για μανία για το παλιό, τότε που όλες οι παραστάσεις εξωράϊζαν την πραγματικότητα, ενώ πολύς κόσμος δεν είχε να φάει. Σας πληροφορώ κυρία μου, ότι τώρα είναι πολύ περισσότερος ο κόσμος που δεν έχει να φάει, μόνο που εσείς αδυνατείτε να τον δείτε , μέσα στον σνομπίστικο κόσμο της αφθονίας και της μπλαζέ καλλιτεχνίας στον οποίο ζείτε. Και τελικά, το να μας κάνετε μαθήματα καλλιτεχνίας και να προκαλείτε την νοημοσύνη μας, πατρονάροντας μας και υποδεικνύοντας πως είναι το όμορφο, το δικό σας αποκλειστικά όμορφο, είναι επιεικώς απαράδεκτο.Τέλος, αναφέρατε πως...''Ο δημόσιος χώρος δεν είναι ιδιοκτήτη κρατική περιουσία, είναι δημόσιος χώρος, είμαστε όλοι συνιδιοκτήτες και συνδιαχειριστές..... Μόνο που εσείς, αποφασίζοντας και διατάσσοντας, επιλέξατε αυτόν τον, οτιδήποτε άλλο, εκτός από Χριστουγεννιάτικο στολισμό, ερήμην μας, για εμάς.Και αυτό λέει πολλά σε όλους εμάς.
Περικλής ΔανόπουλοςΥγ. Φυσικά δεν περιμένω απάντηση σε έναν αδαή σαν κι εμένα , που δεν γνωρίζει τους....φωτιστές που μας αναφέρατε. Λυπάμαι αλλά δεν τα πάω καλά με τους νεολογισμούς.
Η εικόνα ίσως περιέχει: δέντρο, παπούτσια, φυτό, ουρανός και υπαίθριες δραστηριότητεςΗ εικόνα ίσως περιέχει: ουρανός, νύχτα και υπαίθριες δραστηριότητες

η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ του τινακανουμε


ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΕΛΙΔΑ www.tinakanoume.gr η γραφή είναι επεξεργασία εργαλείων αλλαγών. Είναι οικοδόμηση προϋποθέσεων συνείδησης πράξης Δεν επαρκούν οι αναλύσεις, η διαπίστωση συμπτωμάτων. Πολιτικός λόγος είναι η ανάγνωση των αιτίων, και η πρόταση που μπορεί να μετουσιωθεί σε πράξη μετασχηματισμών. Η ΧΩΡΑ είναι καταδικασμένη σε ανεπίστροφη πορεία από το ανεπαρκές, διεφθαρμένο, πολιτικό προσωπικό. Από την κομματοκρατία έως και την σημερινή έκφραση της αριστεροκαπηλείας, το παρακρατικό βάθος και διαπλοκή. Ένα προσωπικό άγνοιας, ιδιοτέλειας, μεταπρατισμού. Μαζί με την πολιτική χάθηκε ο δημόσιος χώρος του λόγου και της ευθύνης. Η ΑΔΥΝΑΜΙΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ ΘΕΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ προοπτικής και νέων κομμάτων οφείλεται σε: 1.) κυριαρχία παρωχημένων και ψεύτικων εννοιολογήσεων, 2.) αναδιάταξη θέσεων του παλιού πολιτικού προσωπικού 3.) αντιλήψεις άμυνας κεκτημένων χωρίς στρατηγικό βάθος και 4.) άγνοια σχέσεων τεχνικών οικονομίας και πολιτικής διεύθυνσης. Ότι απαιτείται η κλασσική και φιλοσοφική παιδεία για την διαχείριση του πολιτικού και της πόλης, αυτά που η χρηματιστική ολιγαρχία και η δικτατορία των αγορών δεν θέλουν να συμβαίνει.

Η  Συνέχεια του κειμένου
Η ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ