• ΑΡΧΙΚΗ
  • Ποιος τι Που
  • προς το δειν ουτω
  • ευσημον λογον
  • μικροκοσμοι
  • ΦΙΛΙΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ
  • Facebook
  • ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

δημιουργία   /   εδαφικές, ανθρωπολογικές ρίζες της οικονομίας    |    δημοκρατία  /  συμβουλιακές βάσεις σχέσεων θεσμών  -  κοινωνίας


τινακανουμε






ενδείξεις - αντενδείξεις





πρός τό δεῖν οὕτω



Όλα τα θέματα πρός τό δεῖν οὕτω



Προηγούμενα εὕσημον λόγον δῶτε




προηγούμενα μικρόκοσμοι





Posted on : Κυριακή 25 Μαρτίου 2018 [ 0 ] comments Label: ποιόςκάτιπου

Η Φελλόη βρίσκεται ακριβώς στην σημερινή θέση του Κούτου. Παυσανίας: "… ΄Εχεται δε (προς Φελλόην) όρος Χελυδορέα..."

by : tinakanoumegk
Ο Alekos Kanel αποκαλύπτει την ιστορία του χωριού μας:
 · 
1.Χάρτης από το ΠΑΥΣΑΝΙΟΥ «ΕΛΛΑΔΟΣ ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ» Αχαϊκά-Αρκαδικά (ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ)
2.Χάρτης 1786
3.Μεγένθυση
4.Ασπρο Κοτσίφι
Η Φελλόη (χάρτης 1) λοιπόν βρίσκεται ακριβώς στην σημερινή θέση του Κούτου (από το κούστος -κουστωδία) (του Μαμμωνά). Αναφέρεται από τον Παυσανία ο οποίος την επισκέφτηκε περί το 175 μΧ , ως πόλισμα (ας πούμε κωμόπολη), όπου «εἰ δέ τινα τῶν ἐν Ἕλλησι πολισματίων ἀφθόνῳ καταῤῥεῖται τῷ ὕδατι, ἀριθμεῖν καὶ τὴν Φελλόην ἔστιν ἐν τούτοις», και το οποίο «ἀεὶ ᾠκεῖτο καὶ Ἰώνων ἔτι ἐχόντων τὴν γῆν». Επίσης «θεῶν δὲ ἱερὰ Διονύσου καὶ Ἀρτέμιδός ἐστιν: ἡ μὲν χαλκοῦ πεποίηται, βέλος δὲ ἐκ φαρέτρας λαμβάνουσα’ τῷ Διονύσῳ δὲ ὑπὸ κινναβάρεως τὸ ἄγαλμά ἐστιν ἐπηνθισμένον».
Επειδή κατά τον Παυσανία «τὰ δὲ περὶ τὴν Φελλόην ἐς φυτείαν ἀμπέλων ἐστὶν ἐπιτήδεια» η ποιότητα του παραγόμενου κρασιού ήτο ασυγκρίτως ανώτερη όλων των ανταγωνιστών ήδη από το 300πΧ, με αποτέλεσμα να πωλείται μόνο σε λίγους που μπορούσαν να το αγοράσουν, κυρίως στην Κόρινθο και στη Αθήνα, εξαγόταν δε στην Αίγυπτο και στην Ρώμη και ήταν ιδιαίτερα αγαπητό από τους Ρωμαίους.
Στη Ρώμη το κρασί ήταν σύμβολο κοινωνικής καταξίωσης. Ο κάθε πολίτης ανάλογα με τη θέση που κατείχε, έπινε και το ανάλογο κρασί. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος μας πληροφορεί ότι στο κρασί της Φελλόης διέλυαν μαργαριτάρια και το παλαίωναν για μια δεκαετία (επειδή το ανθρακικό ασβέστιο των μαργαριταριών διαλύεται στο κρασί με πολύ αργούς ρυθμούς) και έτσι γινόταν ακόμα ακριβότερο. Αυτό το κρασί ονομαζόταν “Falernus” και το έπιναν μόνο οι αυτοκράτορες και οι πλούσιοι.
Αρχαιολόγοι που εργάζονται στη ρωμαϊκή πόλη της Πομπηίας αποκάλυψαν μια κρύπτη πίσω από το Schola Armaturarum – το περίφημο σπίτι των Μονομάχων – που περιείχε καλά διατηρημένους 15 αμφορείς κρασιού οι οποίοι παρέμειναν ανέγγιχτοι για σχεδόν 2.000 χρόνια. Τουλάχιστον ένας από τους αμφορείς έχει σαφή σφραγίδα σε κάτι που μοιάζει με κοτσύφι με ίχνη από λευκό χρώμα. Αυτό είναι η μεγαλύτερη απόδειξη για την προέλευση του κρασιού, γιατί το λευκό κοτσύφι απεικονιζόταν στην σφραγίδα όλων των αμφορέων με κρασί προέλευσης Φελλόης, συμβόλιζε δε την σπανιότητα και την ποιότητά του - λευκά κοτσύφια υπήρχαν μόνο εκεί.
Παυσανίας: «… ΄Εχεται δε (προς Φελλόην) όρος Χελυδορέα, (σημερινό Μαύρο Όρος) ένθα ευρών χελώνην Ερμής εκδείραι το θηρίον και απ' αυτής λέγεται ποιήσασθαι λύραν..... Παρέχεται δε και θαύμα τοιόνδε εν Χελυδορέα΄ κόσσυφοι γαρ λευκοί εισίν εν αυτή... τοις ρηθείσιν εις την χρόαν αυτών απιστοίη μηδείς».
Αυτού του θαύματος έγινε η εμπορική εκμετάλλευση.
Για να γίνει αντιληπτός ο βαθμός εξάρτησης της Ρωμαϊκής αριστοκρατίας από το συγκεκριμένο τύπο κρασιού, αξίζει να αναφερθεί το παρακάτω.
Μετά την Ναυμαχία του Ακτίου (Πρέβεζα) στις 2 Σεπτεμβρίου 31 πΧ. ανάμεσα στον Οκταβιανό από τη μια πλευρά και τον Μάρκο Αντώνιο και το ναυτικό της Κλεοπάτρας από την άλλη, η οποία ήταν συνέπεια του εμφύλιου πόλεμου ανάμεσα στον Γάιο Οκτάβιο και τον Μάρκο Αντώνιο,(εραστή της Κλεοπάτρας), που διεκδικούσαν, μετά τη δολοφονία του Καίσαρα, την εξουσία στο απέραντο κράτος της Ρώμης οι ηττημένοι Αντώνιος και Κλεοπάτρα και η πλειονότητα των στρατηγών τους διέφυγαν στην Αίγυπτο.
Ένας μόνο, ο Γάιος Τάκινος επέλεξε να διαφύγει προς τον ορεινό όγκο της Πίνδου, στα Άγραφα, φοβούμενος την οργή του Αντωνίου λόγω της προϊούσης αλλαγής της ερωτικής διάθεσης της Κλεοπάτρας.
Επειδή ήταν αδύνατο στα μέρη που εγκαταστάθηκε να βρει το κρασί που έπινε στην Ρώμη, γνωρίζοντας όμως την προέλευσή του, έφυγε με την συνοδεία του και έφτασε στην Φελλόη, όπου τότε ο καλύτερος αμπελουργός και οινοποιός ήτο ο Αλέξανδρος Φελλοεύς. Με αυτόν δημιούργησε δεσμό φιλίας αποκτώντας έτσι δικαίωμα προτιμησιακού πελάτη, αλλά η σημαντικότερη τροπή που πήραν τα πράγματα ήταν η γνωριμία του και ο γάμος του με την Οιάνθη, κόρη του Κύπριου εισαγωγέα κρασιού Νεόφρωνος που είχε παντρευτεί γυναίκα από το γένος του Αλέξανδρου και εκείνες τις μέρες βρισκόταν και αυτός στην Φελλόη. Ο Γάιος και η Οιάνθη έζησαν στην Θεσσαλία και άφησαν πλήθος απογόνων.
Μετά την κατάληψη της Ελλάδας από τους Ρωμαίους το 146 μΧ , στην περιοχή της Φελλόης συνεχίζεται η αμπελοκαλλιέργεια (όπως άλλωστε μας πληροφορεί ο Παυσανίας), αλλά δεν υπάρχουν προς το παρόν στοιχεία τέτοια που να μπορούν να μας πληροφορήσουν για λεπτομέρειες.
Δυναμική όμως επανεμφάνιση γίνεται κατά τον 9ο αιώνα όπου μέσω της, κατά τον Παπαρρηγόπουλο μεγάλης των Πατρών Δέσποινας, πανέμορφης αρχόντισσας της Πάτρας Δανιηλίδας και της ερωτικής σχέσης της με τον οινοποιό εκ Φελλόης Θεοδόσιο και αργότερα της «μητρικής» σχέσης της με τον αυτοκράτορα Βασίλειο Α΄, η Φελλόη γίνεται γνωστή στην Πόλη. Αυτό οφείλεται στην αγάπη της αρχόντισσας στο καλό κρασί, (το προμηθευόταν φυσικά αποκλειστικά από τον αγαπημένο της στην Φελλόη), γεγονός που θύμισε η ACHAIA CLAUSS με την ανέγερση το 1870 της περίφημης Κάβα Δανιηλίδος. Έκτοτε το σύνολο της παραγωγής για αιώνες κατευθύνεται στην Κωνσταντινούπολη.
Μετά την πτώση της Πόλης το 1204 ο Γοδεφρείδος Α’ Βιλλαρδουίνος συμφώνησε με τον φίλο του Γουλιέλμο Σαμπλίτη (Shamplitte), ένα αριστοκράτη από την Βουργουνδία (περιοχή της Γαλλίας, ονομαστή για τα κρασιά της), να κατακτήσουν τον Μοριά, για δικό τους λογαριασμό.(Θα γνώριζαν φαίνεται την Φελλόη). Τη συμφωνία τους επικύρωσε και ο βασιλιάς της Θεσσαλονίκης, Βονιφάτιος Μομφερατικός, έξω από το Ναύπλιο. Το Άσπρο Κοτσύφι της Φελλόης εντυπωσιάζει και ταξιδεύει πάλι στην δύση και ανταγωνίζεται την Βουργουνδία.
Το 1458 στον δρόμο για την πολιορκία του Ταρσού, πέρασε από την Φελλόη για να γευτεί το κρασί της ο Μωάμεθ ο Πολιορκητής. Μετά την σφαγή στον Ταρσό και την κατάκτηση του Μοριά από τους Οθωμανούς ξεκινά μια περίοδος παρακμής του εμπορίου του κρασιού και έτσι η αμπελοκαλλιέργεια πλέον καλύπτει τις οικιακές ή το πολύ τις κοινοτικές ανάγκες.
Αυτή η περίοδος διαρκεί δύο αιώνες μέχρι το 1688 όταν κύριοι τη περιοχής γίνονται οι Ενετοί. Αυτοί ξεκίνησαν μια συντονισμένη προσπάθεια να αναβιώσουν και να βελτιώσουν την γεωργία και το εμπόριο της χώρας. Έτσι στις οικογένειες εποίκων δόθηκαν 60 στρέμματα στην καθεμία, εισήχθησαν νέες καλλιέργειες σταφυλιών από τη Γαλλία και την Ιταλία και επιβλήθηκαν φόροι εισαγωγής σε ξένο κρασί, θέτοντας τις βάσεις για την αναβίωση της αμπελουργίας και του εμπορίου σταφίδας με τη Δυτική Ευρώπη.
Παρότι στον παραπάνω χάρτη του 1786 η περιοχή αναφέρεται ακόμα ως Φελλόη (Phelloe), φαίνεται πως αυτή έχει παρακμάσει εντελώς. Μαζί με τος Ενετούς εγκαθίσταται στην θέση της ο εκλεκτός τους Μαμωνάς, προερχόμενος από την Μονεμβασιά και όσοι αποτελούν την κουστωδία (φρουρά) του τους οποίους εγκαθιστά περιμετρικά από τον πύργο του και παραχωρεί στον καθένα από ένα κομμάτι γης. Το όνομα αλλάζει, γίνεται Κού(σ)τος και παλιοί και νέοι κάτοικοι δεν ασχολούνται πλέον με το κρασί (που παράγεται μεν αλλά μόνο για οικιακή χρήση) αλλά κυρίως με το μετάξι και την σταφίδα που είναι πιο προσοδοφόρα.
Αυτή η κατάσταση παγιώθηκε, δεν άλλαξε δηλαδή ούτε στην διάρκεια της δεύτερης τουρκοκρατίας αλλά ούτε και μετά την επανάσταση του 21 (στην οποία ως γνωστόν πρωτοστάτησε).
Αλλά (εικ. 4) έχει ο καιρός γυρίσματα..

Φωτογραφία του Alekos Kanel.
Φωτογραφία του Alekos Kanel.
Φωτογραφία του Alekos Kanel.
Φωτογραφία του Alekos Kanel.
Posted on : Κυριακή 18 Μαρτίου 2018 [ 0 ] comments Label: τοπωςκαιτομετα

Οι κοινωνίες διαπαιδαγωγούν στην τυφλή εξουσίαση και την επιβολή του δικαίου της δύναμης

by : tinakanoumegk


       ΠΟΙΟΣ ΣΕ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΤΙ;
(Οι κοινωνίες διαπαιδαγωγούν στην τυφλή εξουσίαση και την επιβολή του δικαίου της δύναμης - Μικρή παρατήρηση στο παρακάτω σχόλιο):
Από την σελίδα Κέλυ Αδάμ που κοινοποίησε τη δημοσίευση του χρήστη Christos Chrysanthopoulos.
15 Μαρτίου στις 12:04 μ.μ. ·

Christos Chrysanthopoulos
15 Μαρτίου στις 10:38 π.μ. ·
Εντοπίστηκε νεκρός 800 μέτρα από τη σχολή του σαν σήμερα, πριν 3 χρόνια, μετά από ενάμιση μήνα αναζήτησης. Η ανοχή και η σιωπή είναι συνενοχή! Ενορχηστρωτές, η Εκκλησία και η Οικογένεια, σε μια κοινωνία που σε μαθαίνει από νωρίς ότι κάποιος/α μπορεί να τραμπουκίζεται (όχι ως βίαιη πράξη, αλλά ως διαπαιδαγώγηση) ή να δολοφονείται λόγω καταγωγής, εθνικότητας, εμφάνισης, σεξουαλικού προσανατολισμού, έμφυλης επιτέλεσης, σωματικής διάπλασης και ικανότητας. Σε μαθαίνει να γίνεσαι αόρατος και να σιωπάς.»


Από μικρός Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΕΙΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΔΟΧΗ ΕΝΟΣ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΣΚΕΨΗΣ ΠΟΥ ΚΑΝΟΝΙΚΟΠΟΙΕΙ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ. Επόμενο να θεωρεί θεσμική κατάκτηση τις εξουσιαστικές βαθμίδες. Επινόησε θεσμούς κυριαρχίας που έχουν διαγράψει τις λέξεις συμβίωση, αλληλεγγύη, ή κάνει πράξη αυτά που για αυτόν έχουν αποφασίσει άλλοι. Δεσμεύεται στην συνηγορία της κυριαρχίας του ανθρώπου πάνω στον άνθρωπο με αντιστοιχία στις ομάδες και στις τάξεις.

Η αποδοχή συνείδησης ενός μόνιμου και αιχμηρού ανταγωνισμού, κατεξοχήν ατομικιστικού πολιτισμού οδηγεί στην με κάθε βίαιο τρόπο επιβολή στους άλλους ως «καλύτερου», «ικανότερου», ενώ απουσιάζει η γνώση ότι «ικανότερος» είναι εκείνος που ξετυλίγει την δημιουργικότητά του και ταυτόχρονα βοηθάει τον άλλο.
Την αντίληψη της επιτυχίας, της επιβεβαίωσης μέσα από την καθυπόταξη, την τιμωρία, τον βασανισμό, την βία, δεν την παρέχει η εκκλησία και η οικογένεια, ή (για να τους πιάσουμε όλους), όχι μόνο αυτοί. Οι σημερινές κοινωνίες έχουν δομές και μέσα σύγχρονα και παραδοσιακά που διαμορφώνουν τις συνειδήσεις των ανθρώπων. Και των ιερωμένων και των γονέων.
Τέλος, ο Μάραιη Μπούκτσιν θυμίζει την ειλικρίνεια του Αριστοτέλη που από το πρώτο βιβλίο των Πολιτικών επισημαίνει ότι (και πριν μπεις στην κοινωνία) η πατριαρχική οικογένεια είναι το βασίλειο της ανομίας, τυφλής εξουσίασης, της υπακοής και της βίας.
Posted on : Πέμπτη 15 Μαρτίου 2018 [ 0 ] comments Label: ποιόςκάτιπου

Η υπερήφανη απάντηση του Εξοχότατου ΠτΔ κ. Παυλόπουλου στον Ερντογάν / Manos Stefanidis

by : Γρηγόρης Κλαδούχος







Ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν είναι ιταμός, είναι προκλητικός, είναι θρασύς αλλά δεν είναι ανιστόρητος. Απλώς λέει τα όσα εκστομίζει γνωρίζοντας ότι απέναντι του έχει μιαν ηγεσία ψοφοδεών και τυχάρπαστων η οποία αποφάσισε να είναι ηττημένη πριν καν αγωνιστεί. Και για αυτό αποδέχεται κάθε του αμετροέπεια.
Περίμενα τρεις μέρες μετά τις χυδαίες δηλώσεις του Σουλτάνου για τον Σαγγάριο και τα παστά ψάρια κάποιαν απάντηση από τον ΠτΔ, τον ΠΘ, τους υπουργούς Εξωτερικών ή Άμυνας αλλά εις μάτην. Ο Ερντογάν εξύβρισε σκαιά την εθνική μνήμη διαστρεβλώνοντας τα πραγματικά γεγονότα και παρουσιάζοντας τους άκαπνους και απόλεμους Τούρκους ως... στρατηλάτες αλλά η ελληνική πλευρά επέλεξε πάλι την τακτική του κατευνασμού και της ντροπιαστικής σιωπής. Φαντάζεστε στη θέση των σημερινών φαντασμάτων που υποδύονται την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία να ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου ή ακόμη και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης; Θα άφηναν αναπάντητη την πρόκληση;
Εν συντομία λοιπόν ας θυμίσουμε στους απέναντι συμμάχους μας που τόσο γενναία αιχμαλώτισαν ένα περίπολο σε καιρό ειρήνης για να εκβιάσουν κατά την πάγια τακτική τους ότι κατά τον προηγούμενο αιώνα και μέχρι να φτάσουμε στον Σαγγάριο - δηλαδή λίγα χιλιόμετρα μακριά από την Άγκυρα - και το μέτωπο να καταρρεύσει λόγω εγκληματικών λαθών (με τον στρατό μας όμως ουσιαστικά ανίκητο), οι Έλληνες απελευθέρωσαν κατά σειρά την Ήπειρο, την Μακεδονία και την Θράκη υποχρεώνοντας τον οθωμανικό στρατό σε ντροπιαστικές ήττες και παραδόσεις. Κυρίως κατέλαβαν με ιδιοφυή αιφνιδιασμό την δεύτερη, μεγαλύτερη πόλη της αυτοκρατορίας, την Θεσσαλονίκη, γενέτειρα του Κεμάλ (!) ενώ ο Κουντουριώτης και ο "Αβέρωφ" του έκλεισαν τον τουρκικό στόλο στα Δαρδανέλλια καθιστώντας το Αιγαίο ελληνική λίμνη από την Σαμοθράκη ως την Κρήτη. Και από την Χίο ως την Ικαρία και την Γαύδο.
Αλλά και κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα πρωτοστάτησε στη νίκη του ελεύθερου κόσμου απέναντι στον Φασισμό, στην Ιταλία και την Γερμανία, με τεράστιες θυσίες και συνεχή, αιματηρή αντίσταση ενώ η Τουρκία επέλεξε θρασύδειλη ουδετερότητα. Λόγω της προσφοράς αυτής οι Σύμμαχοι μάς επέστρεψαν τα Δωδεκάνησα (και τα Ύμια, βεβαίως ) που ως τότε ήσαν ιταλική κτήση. Ο ίδιος ο Τσόρτσιλ υποσχέθηκε και την Κύπρο - που οι Οθωμανοί πούλησαν στην Μ. Βρετανία το 1878 έναντι 100.000 λιρών (sic) - αλλά ο καταστροφικός Εμφύλιος απέτρεψε αυτή την θετική εξέλιξη με αποτέλεσμα το κυπριακό να αιμορραγεί ως σήμερα.
Κατ' ουσίαν λοιπόν ποτέ και πουθενά δεν νίκησαν σε όλο τον εικοστό αιώνα οι Τούρκοι αφού δεν πολέμησαν καν. Όσο για την εισβολή στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974, ας όψεται η προδοσία της Δικτατορίας που απέσυρε την ελληνική μεραρχία από την Μεγαλόνησο. Οι Τούρκοι "νικούν" μόνο με αφύλαχτες κερκόπορτες. Όταν δεν βομβαρδίζουν εκ του ασφαλούς αμάχους ή κουρδικά χωριά στα σύνορα τους με το Ιράκ και τη Συρία. Οι πολέμαρχοι! Που στο Αφρίν τους γονάτισαν γυναίκες!
Και ρωτώ τώρα τον κ. Ερντογάν τα ξύλινα κιβώτια που μεταφέρονται σωρηδόν από την Συρία στην Άγκυρα περιέχουν αλίπαστα ή σορούς στρατιωτών του; Επειδή η οδυνηρή αλήθεια είναι πως η Τουρκία μετά από πολλές δεκαετίες θρηνεί σκοτωμένους από πολεμικές επιχειρήσεις και μάλιστα εκεί που θεωρητικά υπερτερούσε.
Και για να επιστρέψουμε στον Σαγγάριο... Της Σμύρνης προηγήθηκαν οι ανατριχιαστικές γενοκτονίες Αρμενίων, Ποντίων και Ασσυρίων, ο πρόδρομος δηλαδή του ναζιστικού Ολοκαυτώματος, αυτή είναι η πολεμική αρετή τους. 2.000.000 σφαγιασθέντες, από νήπια έως γέροντες. Κι από την άλλη η μη τήρηση των διεθνών συμφωνιών και το απηνές πογκρόμ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης, π.χ τα Σεπτεμβριανά, δηλαδή η άλλη μεγάλη νίκη του όχλου απέναντι σε αμάχους και αθώους. 200.000 Ομογενείς εκδιώχθηκαν ενώ οι μουσουλμάνοι της Θράκης απολαμβάνουν τα προνόμια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέλος σε κάθε γωνιά της Τουρκίας, σε κάθε βουνό ή πόλη, από την Αδριανούπολη ως την Τραπεζούντα και από την Πόλη ως την Καίσαρεια και την Αττάλεια πάντα θα ξεπροβάλλει ένα αρχαίο θέατρο, μια ελληνική επιγραφή, ένας βυζαντινός ναός, κάποιο άγαλμα ωραίου Θεού ή η τοιχογραφία ενός στρατηλάτη Αγίου, κάποιος Απόλλων ή κάποιος Μυροβλήτης, για να θυμίζουν στην παγκόσμια κοινότητα ποιοι μεγαλούργησαν επί χιλιετίες στα χώματα αυτά δημιουργώντας έναν ελληνικό πολιτισμό, προσφορά και κτήμα της Οικουμένης. Όσο για τα παστά ψάρια, εμείς έχουμε μάθει τις πληγές μας να τις κάνουμε τραγούδι και τέχνη υψηλή. Γιατί για μας περισσότερο από οποιονδήποτε στρατιωτικό θρίαμβο μετράνε οι νίκες του Αχιλλέα και του Έκτορα στους στίχους του Ομήρου αλλά και οι θρήνοι στις στροφές του Σεφέρη. Η βάρβαρη χαρά από το αίμα και την καταστροφή ανήκουν σε άλλους.

Αναρτήθηκε από Manos Stefanidis http://manosstefanidis.blogspot.gr/2018/03/blog-post_14.html
Posted on : [ 0 ] comments Label: ποιόςκάτιπου

Ας γίνουμε σήμερα οι Μεγάλοι Ευεργέτες της Ηπείρου. Η Ήπειρος δεν είναι φτωχή. Η Ελλάδα όλη και η Ήπειρος έχει ανίκανους,άχρηστους και διεφθαρμένους πολιτικούς.Που δεν έχουν την ικανότητα να δουν ποιός είναι ο πραγματικός πλούτος της Ηπείρου και όλης της χώρας.

by : Γρηγόρης Κλαδούχος
(Lila Eleftheria Tsatsi
 9 Μαρτίου  · Ιωάννινα) - 
"Ήρθαν πάλι.Ενημέρωση πάλι.Ηρθαν να μας εξημερώσουν. Να μας πείσουν.Αυτή τη φορά στή Θεσπρωτία.Δεν φταίνε αυτοί.
Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν.Και φαντάζομαι ,ότι την κάνουν με το αζημίωτο.
Εμείς φταίμε οι Ηπειρώτες.Φταίει ο Περιφερειάρχης και οι Δήμαρχοι ,που τους δίνουν βήμα και τους καλοδέχονται.Τους παραχωρούν δημοτικές αίθουσες και τους κάνουν τεμενάδες. Κάνουν τον αβανταδόρο και τους παρακαλούν νάρθουν , για να καταστρέψουν τον τόπο μας.Υποστηρίζουν τις εταιρείες με απίστευτο ζήλο και απαξιώνουν χωρίς συζήτηση, τους μόνιμους κατοίκους.Και κατά ένα περίεργο τρόπο δεν προβάλλουν τις ημερίδες. Όσο λιγότεροι πολίτες έρθουν τόσο καλλίτερα. Είναι αν μη τι άλλο παράδοξο και ανεξήγητο να μην θέλουν να μάθουν οι κάτοικοι για « τα καλά» της ανάπτυξης.
Αν τώρα μιλήσουμε για τις διαδικασίες που επιβάλλουν στις ημερίδες,είναι απαράδεκτες. Ποτέ δεν απαντήθηκε ούτε μία ερώτηση. Τι είναι ετούτο πάλι; Δεν έχει ξαναγίνει. Να αγνοείς τους Δημότες και εν έχει ξαναγίνει. Να αγνοείς τους Δημότες και να χαϊδεύεις τους Ισπανούς!!
Γιατί κύριε Περιφερειάρχη; Γιατί κύριοι Δήμαρχοι; Γιατί κύριοι Αιρετοί; Γιατί Ηπειρώτες Βουλευτές; Γιατί έχετε αυτή τη στάση, σε ένα τόσο σημαντικό πρόβλημα για τον τόπο μας;Γιατί δεν υπερασπίζεστε τον τόπο μας και ακολουθείτε τις επιταγές της εκάστοτε κεντρικής Κυβέρνησης και των συμβούλων τους,που έρχονται να μας πείσουν ότι η Ήπειρος θα είναι ίδια μετά τις έρευνες και τις εξορύξεις πετρελαίων.Ολοι αυτοί οι Αθηναίοι δεν δίνουν δεκάρα για τον τόπο μας.Εμείς τί κάνουμε;Δεν ακούτε τον υπόκωφο θόρυβο του κόσμου; Καλέσαμε όλους αυτούς,για να μας πούνε τι θα κάνουμε εμείς στον τόπο μας; Εμείς που ζούμε σ´ αυτόν δεν ξέρουμε;Όλοι αυτοί για ρωτήστε τους θα ξανάρθουν στα Γιάννενα,την Ηγουμενίτσα,στο Φιλιάτι,στο Σούλι,στο Πωγώνι,στη Δωδώνη,στη Ζίτσα,στο Ζαγόρι και αργότερα στο Μέτσοβο, την Κόνιτσα,τα Τζουμέρκα(γιατί έρχεται και η σειρά τους μετά τις εκλογές) όταν θα γίνονται οι γεωτρήσεις; Γιατί νάρθουν;Τι να κάνουν;Γιαυτό που έρχεται σήμερα ο κόσμος;Θα το διαλύσουν. Θα το καταστρέψουν.Σχεδιάζουν να το ξεπουλήσουν απερίσκεπτα, για ψίχουλα.
Ανάπτυξη,επενδύσεις,εθνικό συμφέρον,ώθηση στην ανάκαμψη της Ελληνικής οικονομίας,στην πλάτη της Ηπείρου.Κουραφέξαλα!!
Κάνετε μεγάλο λάθος.Βάζετε τους λύκους στο μαντρί. Θα ψηφίσει αλλιώς «το κοπάδι» την επόμενη φορά κύριε Περιφερειάρχη. Θα ψηφίσει διαφορετικά ο κάθε Ηπειρώτης για να σώσει τον τόπο του. Θα φροντίσει να απαλλαχτεί,από ανθρώπους που δεν έχουν τα κότσια να τα βάλλουν με την κεντρική εξουσία και τα μεγάλα συμφέροντα των πολυεθνικών. Με ανθρώπους, που δεν έχουν κοινή λογική και δεν καταλαβαίνουν τι κάνουν. Που δεν ήρθαν ποτέ να ακούσουν τον κόσμο στα καφενεία των χωριών.Κυνηγούν τις κάμερες στις σαχλές δεξιώσεις και μετά ανεβάζουν φωτογραφίες στα μέσα δικτύωσης. Χαρείτε τους!! Εκπρόσωποι του λαού!! 
Ηπειρώτισσες και Ηπειρώτες, μην περιμένουμε τίποτα από δαύτους. Ας πάρουμε,την υπόθεση στα δικά μας δυνατά και καθαρά χέρια ,όπως τόσες φορές στο παρελθόν.Ας ενωθούμε για να παλέψουμε,για την Ηπειρο μας την λατρεμένη.Ας κληροδοτήσουμε τον τόπο μας στις επόμενες γενιές όπως τον κληρονομήσαμε.Ας γίνουμε σήμερα οι Μεγάλοι Ευεργέτες της Ηπείρου. Και κάτι τελευταίο. Η Ήπειρος δεν είναι φτωχή.Η Ελλάδα όλη και η Ήπειρος έχει ανίκανους,άχρηστους και διεφθαρμένους πολιτικούς.Που δεν έχουν την ικανότητα να δουν ποιός είναι ο πραγματικός πλούτος της Ηπείρου και όλης της χώρας!!!!!"
Vasilis Paparounas
Φωτογραφία του χρήστη Lila Eleftheria Tsatsi.

Posted on : Τετάρτη 14 Μαρτίου 2018 [ 0 ] comments Label: τοπωςκαιτομετα

Η ΕΥΡΩΣΤΙΝΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΕΥΘΥΝΗ – ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΗΝ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ

by : Γρηγόρης Κλαδούχος
       


Αφορμή για τα παρακάτω είναι η αποψίλωση του Δερβενίου και της Ευρωστίνης από υπηρεσίες και η αδιαφορία, ανικανότητα του Δήμου να «διαβάσει» τις εξελίξεις και να αντιδράσει ουσιαστικά.

ΤΙ ΗΤΑΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΕΡΒΕΝΙ
Το Δερβένι και ο ευρύτερος χώρος της Ευρωστίνης είχε διαμορφωθεί ως αγροεμπορική κοινότητα. Αυτή η πόλη έφθασε σε χρόνους ακμής να εξυπηρετεί και τους δήμους Φελλόης, Φενεού, Νονάκριδος, με συνολικό πληθυσμό δεκαέξι χιλιάδων κατοίκων. Δέχθηκε, όμως, μαζί με την υπόλοιπη Ελληνική ύπαιθρο, το πλήγμα του συγκεντρωτικού Αθηναϊκού κράτους. Όταν με τον «Καλλικράτη» συνενώθηκε με τον δήμο Ξυλοκάστρου, μαζί με τις κεντρικές επιλογές ακύρωσης του Δερβενίου ως κέντρου τοπικών υπηρεσιών, βρέθηκε σε μία κατάσταση ταχύτερου μαρασμού και απαξίωσης. Είναι προς αναχώρηση και η τελευταία τράπεζα. Διευρύνθηκε το χάσμα και ως προς το Ξυλόκαστρο λόγω αδιαφορίας των δημοτικών εκπροσώπων. Σήμερα στερείται πολιτικών αναγέννησής του. Το γνωστό αρνητικό περιβάλλον περιορισμένης ζήτησης από την οικονομική δυσπραγία, έχει παραδοθεί στην ατομική αποφασιστικότητα αγροτών και εμπόρων. Θετική είναι και η σημαντική τοπική πολιτισμική παραγωγή.

ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΣΤΙΝΗΣ

Ποιο είναι το κύριο στοιχείο που μπορούμε να αξιοποιήσουμε σε μία πορεία ανάκαμψης; Είναι το κληροδοτημένο αίσθημα εντοπιότητας, η ισχυρή σχέση μεταξύ των κοινωνικών παραγόντων, η συνείδηση κοινής ζωής και αυτοπροστασίας. Αυτό είναι και το κεφάλαιο που πρέπει να επενδύσουμε: το κεφάλαιο των κοινωνικών σχέσεων. Το κεντρικό κράτος, λόγω δεσμεύσεων, δεν μπορεί να ασκήσει πολιτική. Γιαυτό πρέπει να αναληφθούν ευθύνες από την τοπική αυτοδιοίκηση. Στους τομείς της παραγωγής, υποδομών, υπηρεσιών, σε πολιτιστικά γεγονότα, σε ποιοτική αισθητική αναβάθμιση του τοπίου, ώστε να απευθυνθεί σε επισκέπτες με απαιτητικά ενδιαφέροντα.

     
Η ΕΥΡΩΣΤΙΝΗ ΑΠΑΙΤΕΙ ΕΥΘΥΝΗ – ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΤΕ ΤΗΝ ΜΕ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ 

       
        Η ΕΥΡΩΣΤΙΝΗ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΟΣ
   Για να λύσεις ένα θέμα πρέπει να το θέσεις, να αποφασίσεις και να το κινήσεις. Τι έχουν κάνει αυτοί που μετά τις εκλογές ανέλαβαν να διευθύνουν τον Δήμο; Δεν επεξεργάστηκαν, ούτε πρότειναν – προώθησαν κάτι για την περιοχή. Αποτέλεσμα; Ο κόσμος της περιοχής δεν έχει
εμπιστοσύνη στο Δημοτικό Συμβούλιο και την Δημοτική Αρχή. 

Έδειξαν όλοι του δημοτικού συμβουλίου ότι αναγνωρίζουν στους αγρότες μία άλλη σύγχρονη ιδέα της επιχειρηματικότητας; Διαμόρφωσαν μια συνείδηση και αιτούμενο ένα κλίμα κοινωνικής ενέργειας; Τί είπαν και έκαναν για τις υποδομές, την συμπληρωματικότητα τοπικών έργων στα μεγάλα συγκοινωνιακά; Διάβασαν ποτέ τι γράφει το ΣΧΟΟΑΠ για την παρακαμπτήριο και την λειτουργικότητα του κεντρικού εμπορικού δρόμου, αλλά και την ανάπλαση στο ποτάμι; Τί έκαναν για το εθνικής σημασίας πλούτο των φυτωρίων; Στο πρόσφατο λεγόμενο περιφερειακό συνέδριο είπαν κάτι για τα περιφερειακού επιπέδου έργα στην Ευρωστίνη; Τα μεγάλα τα προσπέρασαν, μα δεν καταπιάστηκαν και με τα μικρά.
        
      Η ΕΥΡΩΣΤΙΝΗ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΥΘΥΝΗ
      Σε  συνθήκες κοινωνικού θυμού, αίσθησης εγκατάλειψης από όλους βλέπουμε να εμφανίζονται οι αρμόδιοι αλλά ως τουρίστες. Είδαμε πρόσφατα φωτογραφίες με τον Δήμαρχο και τους Δημοτικούς Συμβούλους Φ. Μπρακούλια και Λ. Φίλη στο Δερβένι. Είχαμε και την ενημέρωση ότι ο Δήμαρχος εκεί τίμησε με τούρτα τα γενέθλια του Φ. Μπρακούλια. Να έχουν υπόψιν τους όμως ότι για τα πολιτικά πρόσωπα έχει ιδιαίτερη σημασία η σχέση τόπου, χρόνου και γεγονότων.
Και ο χαβαλές χρειάζεται στους αυτοδιοικητικούς για εκτόνωση. Αλλά αν έχουν ανάγκη να τον εκφράσουν στο Δερβένι, λόγοι σοβαρότητας και σεβασμού στην κοινωνία, (να θυμούνται ότι) χρωστούν μια  αυτοκριτική τους, ένα δημόσιο απολογισμό ενώπιον των Ευρωστίνιων. Αυτό διδάσκει η πολιτική ηθική και η ευθύνη. Κάθε επίσκεψη δημοτικών εκπροσώπων σε αυτή την Δημοτική Ενότητα πρέπει να έχει στόχο τη γνώση, την επεξεργασία προτάσεων και την πράξη.
 Αν θέλουμε να λεγόμαστε Δήμος, η μεγαλύτερη χαρά πρέπει να προέρχεται από τα ορατά θετικά αποτελέσματα της αυτοδιοικητικής πράξης. Αυτό όταν αγαπάμε τον τόπο μας και (όσο περνούν τα χρόνια), όταν προσπαθούμε να περιορίσουμε τα λάθη μας. Η Ευρωστινιακότητα, που σημαίνει αγρότες, γράμματα, εμπόριο, έχει να αντιμετωπίσει την πρόκληση έκφρασης της δυναμικής της. 

     Γρηγόρης Κλαδούχος
     13 Μαρτίου 2018
Posted on : [ 0 ] comments Label: ποιόςκάτιπου

Πενταετής άδεια από την κυβέρνηση στο ζιζανιοκτόνο της Monsanto

by : Γρηγόρης Κλαδούχος
 Πενταετής άδεια από την κυβέρνηση στο ζιζανιοκτόνο της Monsanto
  • Μάρτιος 14, 2018
(http://www.ipyxida.gr/monsanto-4/)
-Την έγκρισή του στο αμφιλεγόμενο ζιζανιοκτόνο της Monsanto με την επικίνδυνη χημική ουσία γλυφοσάτη έδωσε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, ανοίγοντας τον δρόμο για τη χρήση του στην Ελλάδα μέχρι και το τέλος του 2023.
 Την ώρα που το πολύκροτο εμπορικό deal κόστους δεκάδων δισεκατομμυρίων μεταξύ της γερμανικής πολυεθνικής Bayer και της βασίλισσας των μεταλλαγμένων, Monsanto, βρίσκεται σε εξέλιξη, η κυβέρνηση δίνει την έγκρισή της για πενταετή χρήση του ζιζανιοκτόνου Roundup της αμερικανικής εταιρείας που ηγεμονεύει στον χώρο της αγροκαλλιέργιας, παρότι η συζήτηση γύρω από την επικινδυνότητα της χρήσης της χημικής ουσίας γλυφοσάτη που περιέχει το προϊόν της βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη.
Σύμφωνα με τη σχετική απόφαση, που δημοσιεύθηκε στον διαδικτυακό τόπο Διαύγεια και η υπογράφει η Δ/νση Προστασίας Φυτικής Παραγωγής – τμήμα Φυτοπροστατευτικών προϊόντων, η άδεια διάθεσης στην αγορά του συγκεκριμένου προϊόντος χορηγείται από τις 06/3/2018 έως και την 15/12/2023.
Με τη βούλα της Ευρώπης και την πίεση της Γερμανίας
Υπενθυμίζεται πως παρά την έντονη συζήτηση γύρω από την πρόκληση καρκίνου από το βασικό συστατικό του φυτοφαρμάκου Roundup της Monsanto, τη χημική ουσία γλυφοσάτη, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε μόλις τον περασμένο Δεκέμβριο την ανανέωση της πενταετούς άδειας για το αμφιλεγόμενο προϊόν .
Όπως αναφέρεται, επαρκής πλειοψηφία χωρών της ΕΕ ψήφισε στα τέλη Νοεμβρίου υπέρ της έγκρισης της παράτασης της άδειας, όμως η αντίθεση στο ζιζανιοκτόνο εξακολούθησε να είναι έντονη, μεταξύ άλλων και από μια πρωτοβουλία πολιτών που θέλει την απαγόρευσή του και ζητεί μεγαλύτερη διαφάνεια στο μέλλον.Η Επιτροπή υποστήριξε τότε σε δήλωσή της πως θα εισαγάγει μέτρα νωρίς το 2018 ώστε οι αποφάσεις για τα φυτοφάρμακα να γίνουν πιο διαφανείς και να αυξηθεί η ποιότητα και η ανεξαρτησία των επιστημονικών εκτιμήσεων.
Υπογραμμίζεται πως, διά στόματος Μακρόν, η Γαλλία έχει ήδη διαμηνύσει πως πρόκειται να απαγορεύσει τη χρήση της το αργότερο σε τρία χρόνια, καθώς δεσμεύτηκε να λάβει τα απαραίτητα μέτρα για άλλη εναλλακτική λύση. Στην ψηφοφορία της Κομισιόν, κρίσιμο ρόλο έπαιξε η στάση της Γερμανίας, που επέμεινε στην αδειοδότηση και τελικά έκρινε την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
«Η μεταβατική κυβέρνηση της Γερμανίας αποφάσισε να αλλάξει την στάση του Βερολίνου απέναντι στην χρήση της γλυφοσάτης από ουδέτερη σε θετική, ικανοποιώντας έτσι τις ανάγκες των οικονομικών συμφερόντων», δήλωνε τότε ο ευρωβουλευτής Στέλιος Κούλογλου στο ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο RT.
Στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο Στ. Κούλογλου, σημειώνεται πως «η γλυφοσάτη είναι το πιο διαδομένο ζιζανιοκτόνο του πλανήτη, και αποτελεί βασικό προϊόν της Monsanto, η οποία τελεί υπό εξαγορά από την γερμανική φαρμακευτική εταιρεία Bayer. H χρήση της έχει αποδειχθεί επιβλαβής τόσο για την ανθρώπινη υγεία καθώς σχετίζεται με την εμφάνιση καρκίνου, όσο και για το περιβάλλον, διότι επηρεάζει την βιοποικιλότητα».
«Εάν ακολουθήσουμε τα ίχνη του χρήματος θα δούμε ότι είναι πολλά τα λεφτά», σχολίασε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας ότι «το χρήμα κερδίζει παρά τους κινδύνους που κρύβει για τους καταναλωτές η γλυφοσάτη».
«Είμαστε όλοι (διατροφικά) πειραματόζωα»
Η συζήτηση γύρω από τη χρήση και τα αποτελέσματα του εν λόγω φυτοφαρμάκου και του βασικού του συστατικού είναι επιτακτικού χαρακτήρα και έντονη διεθνώς, καθώς η επιχειρούμενη εξαγορά της Monsanto από τη Bayer θα ανοίξει τον δρόμο για μία σειρά προϊόντα της, που μέχρι σήμερα συναντούσαν τη σθεναρή αντίσταση της κοινοτικής νομοθεσίας απέναντι στα αμερικανικά προϊόντα.
Σύμφωνα με τη μελέτη του Γάλλου καθηγητή μοριακής βιολογίας Ζιλ Ερίκ Σεραλινί του Πανεπιστημίου της Καέν, που μίλησε τον περσινό Απρίλιο στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, η μελέτη του ζιζανιοκτόνου Roundup παρείχε ενδείξεις για αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου, σημάδια τοξικότητας στα νεφρά και στο ήπαρ και πρόωρο θάνατο. Η έρευνά του επικροτήθηκε, αλλά επίσης δέχθηκε κριτικές από κάποιους άλλους επιστήμονες και επιστημονικούς φορείς ότι δεν πληρούσε τις αναγκαίες προδιαγραφές. Όμως ο ίδιος αποδίδει το θόρυβο σε πιέσεις από τη Monsanto και τα λόμπι μεγάλων χημικών και βιοτεχνολογικών εταιρειών.
Ο 57χρονος Γαλλο-αλγερινός επιστήμονας, που συνδυάζει την επιστημονική δραστηριότητά του με τον ακτιβισμό και έχει υπάρξει σύμβουλος της EFSA και της γαλλικής κυβέρνησης, έχει ιδρύσει την «Επιτροπή Έρευνας και Ανεξάρτητης Πληροφόρησης για τη Γενετική Μηχανική» (CRIIGEN), της οποίας σήμερα είναι πρόεδρος. Έχει υπάρξει σύμβουλος των γαλλικών υπουργείων Γεωργίας και Περιβάλλοντος, ενώ έχει συνεργασθεί επίσης με τη Greenpeace.
Tα τελευταία χρόνια βρέθηκε στο επίκεντρο της διεθνούς επικαιρότητας μετά από έρευνά του για τις επιπτώσεις των μεταλλαγμένων οργανισμών και του ζιζανιοκτόνου Roundup της Monsanto στην υγεία των πειραματόζωων.
Μάλιστα, σύμφωνα με τον καθηγητή, δεν είναι μόνο η γλυφοσάτη που κάνει επίφοβη τη χρήση του εν λόγω χημικού, καθώς «πάρχουν άλλες κρυμμένες πολύ τοξικές ουσίες μέσα στα ζιζανιοκτόνα, οι οποίες όμως δεν δηλώνονται από τις εταιρείες ως δραστικές ουσίες. Πριν όμως τον καρκίνο, ένα ζιζανιοκτόνο όπως το Roundup προκαλεί μεταβολικές διαταραχές και άλλες νόσους, που σκοτώνουν τα πειραματόζωα».
Greenpeace: Μόλυνση, θάνατος, καταστροφή
Σύμφωνα, δε, με σχετική ανακοίνωση της Greenpeace, «το glyphosate που περιέχεται στο Roundup είναι τοξικό, μολύνει νερά και εδάφη, σκοτώνει ωφέλιμους μικροοργανισμούς του εδάφους, καταστρέφει τη χλωρίδα και την πανίδα των περιοχών όπου ψεκάζεται και αυξάνει την ανθεκτικότητα των ζιζανίων στα ζιζανιοκτόνα. Έχει ήδη ανιχνευθεί από τους επιστήμονες στο νερό, το έδαφος, τον αέρα, το νερό της βροχής και …μέσα στο σώμα μας».
Παράλληλα, η Greenpeace περιγράφει πως τα κέρδη της χρήσης του εν λόγω φυτοφάρμακου ώθησαν την Monsanto να κατασκευάσει μεταλλαγμένους σπόρους με ανθεκτικότητα στο Roundup, αυξάνοντας έτσι τις πωλήσεις μεταλλαγμένων σπόρων, αλλά και τη χρήση του ζιζανιοκτόνου.
«Στις αρχές της δεκαετίας του ‘90 oι πρώτοι μεταλλαγμένοι σπόροι προς εμπορική χρήση, κατασκευάστηκαν ώστε να είναι ανθεκτικοί στο Roundup με τρόπο που τα ζιζάνια δεν μπορούσαν. Έτσι, η Monsanto κυριάρχησε στην αγορά προωθώντας δύο σε ένα: τοξικό ζιζανιοκτόνο από τη μία και μεταλλαγμένο σπόρο με ανθεκτικότητα σε αυτό το ζιζανιοκτόνο από την άλλη! Οι σπόροι αυτοί (Roundup Ready) προωθήθηκαν ως η λύση για τη μείωση της χρήσης του glyphosate. Καθώς όμως τα ζιζάνια τείνουν να αναπτύσσουν ανθεκτικότητα στα χημικά, παρατηρήθηκε δραματική αύξηση των ζιζανίων που ανέπτυξαν ανθεκτικότητα στο Roundup, με αποτέλεσμα οι αγρότες να αναγκάζονται να χρησιμοποιούν ακόμα περισσότερο ζιζανιοκτόνο» αναφέρει σχετικά.
Μάλιστα, τονίζει πως το Roundup είναι πολύ ισχυρό σύμπτωμα του σημερινού καταστροφικού βιομηχανικού μοντέλου γεωργίας, τονίζοντας πως βρίσκεται στον αντίποδα της συζήτηση για ένα μοντέλο βιώσιμης γεωργίας.
Σημειώνεται, τέλος, πως το Roundup αποτελεί την μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία της Monsanto, καθώς μόνο το 2014, αποτέλεσε το ένα τρίτο των συνολικών πωλήσεων της εταιρείας, ενώ κατάφερε να αυξήσει τις πωλήσεις της σε σχέση με το προηγούμενο έτος κατά σχεδόν ένα τρισ. δολάρια.
πηγή: https://www.thepressproject.gr/article/125261/Pentaetis-adeia-apo-tin-kubernisi-sto-zizanioktono-tis-Monsanto
Posted on : Παρασκευή 9 Μαρτίου 2018 [ 0 ] comments Label: ποιόςκάτιπου

Ένα είναι το σκάνδαλο, η ατιμωρησία των ενόχων - Διονύσης Χαριτόπουλος

by : tinakanoumegk


(06/03/2018)
σκάνδαλο

Το 2010 στην Ελλάδα έγινε το μεγάλο οικονομικό κραχ. Η πατρίδα μας έκτοτε είναι μια πτωχευμένη χώρα. (Αυτή είναι η αλήθεια και όλα τα άλλα είναι για καθυστερημένους).

Δεν καταστραφήκαμε σε κάποιον πόλεμο.Δεν έπεσαν πανούκλα και λοιμός.
Δεν έγινε μεγασεισμός που μας έρριξε 50 χρόνια πίσω.Η πτώχευση βαρύνει αποκλειστικά και μόνο το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Αυτούς που εξουσιοδοτήσαμε κατά καιρούς να χειριστούν τα τις κρατικές υποθέσεις και τα οικονομικά μας.
Ανίκανοι ή κλέφτες;
Με τους δεύτερους να επικρατούν, δεν είναι και λίγοι στην πρώτη κατηγορία.
Αυτό είναι το μέγα σκάνδαλο: Ότι δεν καταλογίζονται οι ευθύνες για την πτώχευση της χώρας. Σε αυτό εμπεριέχονται όλα τα άλλα (Νοβάρτις, Λαγκάρντ, Ζίμενς, δάνεια ΜΜΕ και Κομμάτων, Χρηματιστήριο, σκάνδαλα Εξοπλιστικών, Μετρό, Αεροδρόμιου, Δημόσιων Έργων, κλπ)
Αλλά η αναίδεια περισσεύει.
Αφού μας διέσυραν στους έξω ως συλλήβδην ακαμάτη και λωποδύτη λαό, μας πέταξαν την ευθύνη: «Ζούσατε πάνω από τις δυνατότητες σας».
Η απόλυτη κοροϊδία.
Σαν να απολογείται ο διευθυντής μιας εταιρείας που πτώχευσε στους υπαλλήλους που άφησε στον δρόμο με το επιχείρημα: «Σας έδινα μεγάλους μισθούς».
Και η κοροϊδία συνεχίζεται.
Τώρα κάθε λίγο σκάει ένα σκάνδαλο που πρέπει τάχα να διερευνηθεί. Το πρόσφατο Νοβάρτις πρέπει να είναι η πολλοστή έρευνα που γίνεται με εξεταστική ή άνευ.
Αλλά το μεγαλύτερο είναι αυτό που δεν το ακουμπάει κανείς.
Η ατιμωρησία των ενόχων.
Αυτό είναι το μέγα σκάνδαλο.
Ότι δεν καταλογίζονται οι ευθύνες για την πτώχευση της χώρας.
Σε αυτό εμπεριέχονται όλα τα άλλα (Νοβάρτις, Λαγκάρντ, Ζίμενς, δάνεια ΜΜΕ και Κομμάτων, Χρηματιστήριο, σκάνδαλα Εξοπλιστικών, Μετρό, Αεροδρόμιου, Δημόσιων Έργων, κλπ)
Δεν είναι δυνατόν να περάσει έτσι
Δεν θα την πληρώνουν μόνο οι ανεύθυνοι.
Αν δεν αποδοθούν οι πολιτικές και ποινικές ευθύνες που αναλογούν σε κάθε πολιτικό, από μειράκιο ως ογκόλιθο, δεν γίνεται να πάμε παρακάτω.
Πάλι τα ίδια θα έχουμε.
Η ατιμωρησία είναι ο πρόλογος νέων δεινών.
*Πηγή: lifo.gr
Posted on : [ 0 ] comments Label: ποιόςκάτιπου

Κοινή επιστολή WWF Ελλάς και Greenpeace προς βουλευτές για εξορύξεις υδρογονανθράκων

by : Γρηγόρης Κλαδούχος


Με αφορμή τα σχέδια νόμου για την έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων

Καλούμε τα μέλη της Βουλής των Ελλήνων να καταψηφίσουν τα νομοσχέδια του Υπουργείου Περιβάλλοντος για την  παραχώρηση δικαιωμάτων έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη «Θαλάσσια περιοχή 2, Ιόνιο Πέλαγος» και στις χερσαίες περιοχές «Άρτα-Πρέβεζα», «Αιτωλοακαρνανία» και «ΒΔ Πελοπόννησος», καθώς εγκλωβίζουν τη χώρα σε ένα εξαιρετικά ρυπογόνο και επικίνδυνο για ανθρώπους και περιβάλλον μοντέλο ανάπτυξης. Με τις συμβάσεις που βρίσκονται ενώπιόν σας, ένα μεγάλο τμήμα της έκτασης της χώρας, τόσο χερσαίας όσο και θαλάσσιας, δεσμεύεται από τις παραχωρήσεις.

Η εξόρυξη ορυκτών καυσίμων οδηγεί σε οικονομικό μαρασμό τις τοπικές οικονομίες. Σε αντίθεση με κάποιες αδιευκρίνιστες εκτιμήσεις που επικαλούνται με ευκολία οι αιτιολογικές εκθέσεις και οι στρατηγικές εκτιμήσεις που έχουν προηγηθεί, η  εκμετάλλευση υδρογονανθράκων στην πραγματικότητα μονοπωλεί την οικονομική ζωή των περιοχών αυτών, δημιουργεί σχέση εξάρτησης από τις δραστηριότητες που πλαισιώνουν την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων, συγκρούεται με υφιστάμενες δραστηριότητες (όπως ο τουρισμός) και υπονομεύει κάθε προοπτική για ζωντανές, καινοτόμες, ευπροσάρμοστες, ανθεκτικές  και υγιείς τοπικές οικονομίες. Είναι χαρακτηριστικό πιο προχωρημένες συμβάσεις, όπως αυτή της περιοχής «Ιωαννίνων», προκαλούν ήδη έντονες τοπικές αντιδράσεις στην υλοποίηση του προγράμματος, το οποίο μάλιστα έχει ξεκινήσει χωρίς καμία ουσιαστική διαβούλευση και ενημέρωση των κατοίκων.
Ειδικά οι συμβάσεις που έχουν τεθεί στην κρίση της Βουλής των Ελλήνων,
  • Επιτρέπουν την έρευνα και εξόρυξη υδρογονανθράκων μέσα σε πολύτιμους βιοτόπους του Εθνικού Συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών. Είναι δυνατόν μέσα σε εθνικά πάρκα και περιοχές του Δικτύου Natura 2000 να ισχύουν δεκάδες ρυθμίσεις δραστηριοτήτων, αλλά να μην απαγορεύεται η εξαιρετικά επικίνδυνη εξόρυξη υδρογονανθράκων;
  • Επιτρέπουν χωρίς καν να περιορίζουν την υδραυλική ρωγμάτωση (fracking) για την εξόρυξη σχιστολιθικού αερίου (shale gas) και βιτουμενιούχων σχιστόλιθων (shale oil). Παρά την έγγραφη απάντηση του Γενικού Γραμματέα Ενέργειας προς τις οργανώσεις μας ότι «το ζήτημα fracking [στην Ήπειρο] δεν υπάρχει ως πραγματικό ενδεχόμενο», καθώς δεν υπάρχουν «οι τεχνικές προϋποθέσεις», εντούτοις η αλήθεια είναι μια: στην Ελλάδα, το fracking δεν απαγορεύεται ρητά, ούτε καν σε προστατευόμενες περιοχές.
  • Δεν προβλέπουν τη στοιχειώδη υποχρέωση υποβολής της φάσης των σεισμικών ερευνών σε εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων, ούτε καν εντός περιοχών Natura 2000. Είναι προφανές πως στόχος είναι η έρευνα και εκμετάλλευση με το μικρότερο κόστος για τις εταιρείες εξόρυξης, ακόμα και μέσα σε προστατευόμενες περιοχές.
  • Διαιωνίζουν το καθεστώς αδιαφάνειας στον κλάδο των εξορύξεων, καθώς δεν προβλέπουν καν τη δημοσιοποίηση των Good Oilfield Practices, στις οποίες οι συμβάσεις παραπέμπουν συνέχεια. 
  • Δεν προβλέπουν τίποτα απολύτως για τη διασφάλιση ενός ελάχιστου επιπέδου κοινωνικής εποπτείας της εξαιρετικά επικίνδυνης αυτής δραστηριότητας με ευρεία συμμετοχική διαδικασία. 
  • Δεν υπάρχει η παραμικρή εποπτεία: οι αιτιολογικές εκθέσεις ομολογούν ανερυθρίαστα ότι ο εποπτευόμενος (Μισθωτής) «θα υποχρεούνται στην καταβολή συγκεκριμένου ποσού ετησίως, για την εκπαίδευση και κατάρτιση στελεχιακού δυναμικού» των εποπτευόμενων φορέων του (Δημοσίου/ΕΔΕΥ).
  • Δεν δίνουν καμία εικόνα οικονομικής ωφέλειας για τη χώρα. Εκτός από την πρωτοφανή και σαρωτική διακινδύνευση σημαντικών φυσικών περιοχών και πολύτιμων πόρων που αποτελούν περιουσία με διαγενεακή αξία, τα οικονομικά των συμβάσεων δίνουν μια εικόνα αμφίβολων εσόδων για τον κρατικό προϋπολογισμό, τα οποία εξαρτώνται από το εισόδημα και τα κέρδη του μισθωτή. 
  • Δεν δίνουν καμία απολύτως εικόνα των οικονομικών και κοινωνικών δραστηριοτήτων στις ίδιες περιοχές, οι οποίες θίγονται σοβαρά από την εξόρυξη υδρογονανθράκων. Οι πολύ φτωχής ποιότητας στρατηγικές μελέτες των συμβάσεων παραχώρησης που έχουν ήδη εγκριθεί αναφέρουν ανερυθρίαστα ότι χωρίς εξορύξεις οι περιοχές αυτές μπορεί εμφανίσουν αύξηση των ψυχολογικών διαταραχών και κατανάλωση αλκοόλ. Το πόσο σοβαρές είναι τέτοιες δηλώσεις που προφανώς στερούνται επιστημονικής βάσης αφήνεται στην προσωπική κρίση του καθενός. Αλήθεια όμως, στην πολύ σοβαρή περίπτωση ατυχήματος, πώς υπολογίζεται η επίδραση της καταστροφής στα εισοδήματα και στις τοπικές οικονομίες;
Τα ορυκτά καύσιμα αποτελούν την κύρια αιτία πρόκλησης της κλιματικής κρίσης που εξελίσσεται και επηρεάζει σχεδόν κάθε γωνιά του πλανήτη. Ο περιορισμός της αύξησης της θερμοκρασίας στον 1,5oC, όπως αναφέρεται στη Συμφωνία του Παρισιού για το κλίμα απαιτεί μία άνευ προηγουμένου παγκόσμια προσπάθεια και αποτελεί ύψιστη ευθύνη απέναντι στις επόμενες γενιές. Η κύρωση των συμβάσεων μίσθωσης θα τοποθετήσει το ελληνικό κοινοβούλιο στη λάθος μεριά της ιστορίας.


Τρίτη, 27 Φεβρουάριος 2018
Δείτε εδώ την επιστολή προς τους βουλευτές


Περισσότερες πληροφορίες:
Θεοδότα Νάντσου, επικεφαλής πολιτικής, WWF Ελλάς, [email protected]
Δημήτρης Ιμπραήμ, διευθυντής εκστρατειών, Greenpeace, [email protected] 

  • υδρογονάνθρακες

Μοιράσου το με φίλους
 
Posted on : Πέμπτη 8 Μαρτίου 2018 [ 0 ] comments Label: τοπωςκαιτομετα

Οι Γυναίκες και η Γη / ο ρόλος των γυναικών ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, επιστήμη και επιχειρήσεις;

by : tinakanoumegk




ΓΡΑΦΕΙ Ο Pavlos Georgiadis
Όσοι συζητούν σοβαρά για την κατάσταση του αγροδιατροφικού συστήματος της χώρας, παρατηρούν ένα γεγονός το οποίο εμφανίζεται μαζικά στην δική μας γενιά για πρώτη φορά. Ενώ στα χωριά μας δεν υπάρχουν γυναίκες, στα αστικά κέντρα βλέπεις κυρίως γυναικο-παρέες, να στροβιλίζουν τα ποτήρια τους καθώς απολαμβάνουν τους οίνους και τα ποτά τους. 
Στην χώρα έχει ενσκήψει μία ιδιότυπη "μοναξιά", τόσο στην ύπαιθρο όσο και στην πόλη, γιατί οι ανθρώπινες διαστάσεις της παραγωγής/κατανάλωσης δεν έχουν απασχολήσει ποτέ την κοινωνία.

Μπορεί να ανακαλύπτουμε αισίως τα προϊόντα της ελληνικής γης, τα οποία αποκαλέσαμε "θησαυρούς" γιατί συνήθως το μυαλό μας πάει στα λεφτά. Αλλά και γιατί η γαστρονομία παρουσιάστηκε ως φετιχισμός και όχι ως επιστήμη/πρακτική/κίνημα. Όμως αν δεν υπάρχει ο άνθρωπος να καλλιεργήσει τη γη, θα καταλήξουμε να βλέπουμε τις όμορφες, αλλά άδειες περιεχομένου, συσκευασίες στα ράφια των καταστημάτων.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, μπορεί να μιλούμε για την ανάγκη θρέψης 9 δισ ανθρώπων στις επόμενες δεκαετίες, αλλά συνήθως ξεχνούμε ότι απαιτούνται δύο άνθρωποι για να δημιουργηθεί ο πληθυσμός. Και αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να είναι υγιείς και χαρούμενοι.

Οι Γυναίκες και η Γη / ο ρόλος των γυναικών
ΣΕ ΠΟΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, επιστήμη και                  επιχειρήσεις;


Γι αυτό η λύση είναι η Μετάβαση από τη μονοκαλλιέργια (της μη-σκέψης) στην Άεικαλλιέργεια. Με βιολογικές περιφέρειες που ευημερούν στη βάση και λειτουργικές πόλεις που σέβονται τον μεταβολισμό τους. 
Στη Μετάβαση αυτή, ο ρόλος των γυναικών στην πολιτική, την κοινωνία, την επιστήμη και τις επιχειρήσεις είναι σημαντικός. Πρέπει, όμως, κι αυτές κάποια στιγμή να τον αναλάβουν, όχι ως εξαίρεση στον κανόνα, αλλά ως ισότιμοι παίχτες.
Αυτό κάνουν οι προοδευτικές, δημοκρατικές κοινωνίες.

ΠΡΩΤΗ ΚΟΙΝΟΠΟΙΗΣΗ: από : Γρηγόρης Κλαδούχος on : Τετάρτη, 8 Μαρτίου 2017 
Posted on : [ 0 ] comments Label: ποιόςκάτιπου

Γιώργος Σκαμπαρδώνης: Συνωστισμός στο Αιγαίο

by : tinakanoumegk


Σ' όλη σχεδόν τη Μεταπολίτευση, μας έλεγαν ότι οι Τούρκοι είναι και ήταν καλά παιδιά, ντερβίσηδες και καραμπουζουκλήδες, ότι εμείς φταίγαμε που εξεγερθήκαμε το '21, κι ότι περνούσαμε μια χαρά στην Τουρκοκρατία, χαϊρλίδικα. Οτι εμείς οι Ελληνες φταίμε για όλα, ακόμα και για το ότι υπάρχουμε και αναπνέουμε. Πως στην Σμύρνη δεν έγινε παρά ένας απλός συνωστισμός με μπόλικο κολλητήρι, ότι Γενοκτονία των Ποντίων δεν υπήρξε ποτέ, ούτε των Αρμενίων. Πως έπρεπε όταν μπήκαμε στην Τριπολιτσά, μετά από αιώνες σφαγών των Ελλήνων, εξανδραποδισμών, γενιτσαρισμών και άπειρων εγκλημάτων και σκότους επί τέσσερις αιώνες, να τους μιλάμε στον πληθυντικό και να τους λέμε υποκλινέστατα μπουγιουρούμ εφέντη μ'. Οτι ο Κολοκοτρώνης ήταν αδερφή και πιθανώς ο Καραϊσκάκης να είχε στάχτες στο πέτο. Να μην μιλάμε περί μπούρκας γιατί η Μπουμπουλίνα σε κάποιον πίνακα ζωγραφικής φορούσε τσεμπέρι κι ότι στο Ζάλογγο οι γυναίκες σάλταραν κατά λάθος, σκοτώθηκαν κάνοντας ακραία σπορ, ή ότι έπεσαν στον γκρεμό απλώς λόγω του άθλιου νόμου της βαρύτητας.
Και είχαν κολλήσει με εμμονή στο ότι δεν υπήρξε κρυφό σχολειό, ούτε Αρκάδι, ούτε Κούγκι, και έπρεπε οι ημιδιανοούμενοι να προσαρμόζονται σε αυτό το μοτίβο μήπως και φανούν μη επαρκώς προοδευτικοί, να απολογούνται στη διάχυτη, λευκή, αριστερή τρομοκρατία συνέχεια και δουλοπρεπώς. Να αναμασούν διαρκώς ανθελληνικά κλισέ, αρνούμενοι την οποιαδήποτε μελέτη των πρωταρχικών πηγών - άσε, εκείνος ο καημένος ο Παλαιών Πατρών που αναδρομικά, ύστερα από εκατόν πενήντα χρόνια τράβηξε περισσότερα από όσα είχε τραβήξει επί Τουρκοκρατίας. Ακόμα λίγο και θα τον έμπλεκαν με τη Novartis και με κανένα τροχήλατο μανουάλι-πεσκέσι απ' την εταιρεία.
Πολλοί ντρέπονταν να γράψουν (είπαμε: η απολογία στη λευκή τρομοκρατία) ότι έξι μεραρχίες ελλήνων φαντάρων και τσολιάδες πολιόρκησαν και απελευθέρωσαν τη Θεσσαλονίκη μετά τη νίκη τους επί των Τούρκων στη Μάχη των Γιαννιτσών - όχι: δεν γράφανε «απελευθέρωση». Ντρέπονταν, μην τους επικρίνουν. Γράφανε ψοφοδεώς «ενσωμάτωση». Δηλαδή δεν σκοτώθηκαν χιλιάδες ηρωικά Ελληνάκια στις μάχες, παρά οι Τούρκοι μάς χάρισαν τη Θεσσαλονίκη, έτσι, μπερεκέτ, από γενναιοδωρία, και εμείς την πήραμε και την κοτσάραμε, την βιδώσαμε, την ενσωματώσαμε απλώς κι αμαχητί. Λες και κάναμε ανταλλαγή προϊόντων. Σε τέτοιο σημείο είχαν φτάσει κι επιβάλει τη στρέβλωση σε κάποιους παντοτινά απολογούμενους χωρίς λόγο ώστε να ντρέπονται να πούνε το αυτονόητο και το δικαιωματικό: ότι η Θεσσαλονίκη, με βάση οποιονδήποτε νόμο του πολέμου, απελευθερώθηκε ύστερα από σφοδρές μάχες και πολιορκία. Ούτε καν αυτό τολμούσαν να γράψουν. Το θεωρούσαν «εθνικιστικό». Οπως και τη Μάχη του Μαραθώνα. Μήπως ο Ελύτης δεν είναι εθνικιστής που έγραψε: «Κι ένα φύλλωμα λέξεων θα σε ντύσει, ελληνικά να μοιάζεις αήττητη». Αυτό το «ελληνικά» τι το 'θελε; Δεν είναι εθνικιστικό;
Και τώρα τι γίνεται με τους Τούρκους; Θα έλεγα ότι καλό είναι να μην γράφουμε ότι απειλούν τα νησιά του Αιγαίου, για να μην μας πούνε κι εμάς κάποιοι ότι είμαστε «νασιοναλιστές» και στάξει η ουρά του γαϊδάρου. Οχι, ο Ερντογάν είναι καλό παιδί, είναι το απαύγασμα της δημοκρατίας, δεν θέλει να καταλάβει τη Θράκη και τα Ιμια, δεν απειλεί με σύγκρουση τα γεωτρύπανα στην Κύπρο, δεν απειλεί την ΑΟΖ, δεν εισβάλλει στην Αφρίν και είναι Καφρίν όσοι τα λένε αυτά. Οσοι τα λένε αυτά είναι «υπερπατριώτες» - άλλος καινούργιος, ωραίος όρος στο οπλοστάσιο. Διότι υπάρχει μια δοσολογία του ορθού πατριωτισμού, δεν ξέρω πόσα κιλά και πόσα γραμμάρια ακριβώς που μόνο αυτοί την ξέρουν, αποκλειστικά. Εχουν την πλάστιγγα, τον ρωμαϊκό ζυγό ακριβείας ή κάποια μεζούρα και σε μετρούν αν ξεφεύγεις δώθε-κείθε κανένα μισό γραμμάριο ή πόντο πατριωτισμού, οπότε βγάζουν και τον ανάλογο χαρακτηρισμό. Το μέγεθος. Είσαι medium, large ή small πατριώτης;
Πάλι τα ίδια και τα ίδια, θα πεις, φίλε. Βαρεθήκαμε. Αλλά το κακό είναι ότι η άθλια πραγματικότητα επιμένει: Τι δουλειά έχει λοιπόν ο Ερντογάν στο Καστελλόριζο; Εντάξει, είναι δημοκράτης, είναι ο ορισμός της δημοκρατίας, είναι τσαχπίνης και τσοκ γκιουζέλ, οι Τούρκοι είναι αδέρφια μας, όπως λέει ο κυρ Γιάννης, αρκαντάς, και θέλουν το Αιγαίο από αδερφική αγάπη. Μας αγαπούν όπως θα το έκανε μόνο η Χούλια Κότσγιγιτ. Ρωτήστε και τη Ρεπούση, που ξέρει καλύτερα. Ψάξτε τον Κορδάτο και τον Ψυρούκη - όλοι λένε πως εμείς φταίμε για όλα. Οτι εμείς δεν ανταποκρινόμαστε στην αγάπη τους. Και για τις παραβιάσεις των Τούρκων στο Αιγαίο, και για το σούβλισμα του Αθανασίου Διάκου φταίμε εμείς - άσε που μάλλον το σούβλισμα δεν έγινε ποτέ, αυτά είναι κατασκευές του αντιδραστικού Τύπου και της CIA.
Αυτό βέβαια θα το έλεγαν μέχρι πριν το 2015, διότι τώρα άλλαξαν οι καιροί και η CIA είναι αίφνης καλή, όπως είναι καλό και το FBI, του οποίου ζητούν τη συνδρομή. Τώρα το FBI είναι αξιοσέβαστο και ό,τι λέει είναι νόμος. Επαψε να είναι ιμπεριαλιστικό, αντιδραστικό, και ξαφνικά έγινε σαν την KGB που επί δεκαετίες ήταν καλή και σε έστελνε σε ουμανιστικά γκουλάγκ και στην ωραιοτάτη και γραφική Κολιμά. Κι ακαρτέρει κι ακαρτέρει το ωραίο Τσερνομπίλ, ήρθε τέλος ο Κιλ Μπιλ - ου γαρ οίδασι τι πηδούσι. Μιλάμε για κανονική παράνοια.
Εξάλλου, όπως λένε και οι κυβερνητικοί, τι δουλειά έχουμε εμείς με το Αιγαίο και με όλα αυτά; Πρόκειται για σύνορα της Ευρώπης, ας φροντίσει αυτή για την άμυνά της - της Ευρώπης που απεχθάνονται και κατά περίπτωση εγκαλούν. Διότι τα καλά του Γιώργη τα θέλουμε, τον Γιώργη δεν τόνε θέλουμε.
Εξάλλου, αν μας σφάξουν οι Τούρκοι, θ' αγιάσουμε. Λίγο το 'χεις;
ΠΗΓΗ: http://www.tanea.gr/opinions/all-opinions/article/5523074/synwstismos-sto-aigaio   ΤΑ ΝΕΑ 3/3/2018 
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Posted on : Δευτέρα 5 Μαρτίου 2018 [ 0 ] comments Label: ποιόςκάτιπου

Ραντεβού στην Τρίπολη Από τις Αμφικτιονίες στα συνέδρια αναψυχής!!! / Ntinos Papantoniou

by : tinakanoumegk



Στην Τρίπολη στη πατρίδα του Αλέξανδρου Παπαναστασίου, για δύο μέρες οι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου, οι (αν)αρμόδιοι υπουργοί, μερικές δεκάδες αξιωματούχων, συμβούλων (χειροκροτητές),η τοπική δήθεν κυβέρνηση της Τρίπολης του ακρωτηριασμένου Μοριά, οι εκπρόσωποι της Τ.Αυτοδιοίκησης, θα συνεδριάσουν για το μέλλον της μισής Πελοποννήσου ,της μισής ελληνικής Τοσκάνης.
Ο όρος συνέδριο έχει την δική του ξεχωριστή σημασία, μας έρχεται από την αρχαιότητα. Τα τελευταία χρόνια (ουσιαστικά βιάσθηκε) από κόμματα, συνδικαλιστικές παρατάξεις, φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης. Στα δήθεν συνέδρια αναδείχτηκε η ανεπάρκεια και η προχειρότητα σε όλο της το μεγαλείο. Να μην αναφέρω ότι χρησιμοποιήθηκε ως εργαλείο, επιβεβαίωσης των ομάδων της πολιτικοσυνδικαλιστικής νομενκλατούρας. Μια σοβαρή σχολή κοινωνιολογίας στην Ελλάδα θα τους έλεγε ότι θα πρέπει να αποφεύγουν οι διοργανωτές συνεδρίων αυτό τον όρο. Είναι κακοποιημένος.
Θυμάμαι το πρώτο αναπτυξιακό συνέδριο το 1989,πάλι στην Τρίπολη. Πέρασαν κοντά τριάντα χρόνια, χιλιάδες προτάσεις για το μέλλον του Μοριά, εισηγήσεις, φυλλάδια, βιβλία, χάρτες. Ποιά είναι η εικόνα σήμερα της Ελληνικής (μισής)Τοσκάνης; Με πέντε λέξεις. Αποστεωμένη ενδοχώρα, πλαδαρό και άναρχο παραλιακό μέτωπο.

· Ραντεβού στην Τρίπολη  Από τις Αμφικτιονίες στα συνέδρια αναψυχής!!!

Αποτέλεσμα εικόνας για peloponnese
Ελάχιστοι σε αυτό τον τόπο έγραψαν και πάλεψαν για την αναγνώριση του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος του Μοριά, του πλούτου της ιστορίας, της φύσης, την πολυμορφία του Πελοποννησιακού τοπίου με την μεγαλύτερη πυκνότητα μνημείων, την πελοποννησιακή cultural value, Ηραίο-Ίσθμια- Επίδαυρος-Νεμέα-Μυκήνες-Ολυμπία.

Τι επικράτησε τα τελευταία σαράντα χρόνια; Η «κουλτούρα» της κερδοσκοπίας και της ασέβειας, εις βάρος της μνήμης, της ιστορίας και του πολιτισμού.
Το πολιτικό προσωπικό των Αθηνών μιλούσε πάντα για πρόοδο και ανάπτυξη.Το ίδιο και οι υφιστάμενοι τους. Η αλήθεια όμως είναι ότι στο τέλος ίσως αυτού του κύκλου μπορούμε να μιλάμε μόνο για καταστροφή. Η Θεσμική πρόοδος φάνηκε στην κοπτοραπτική του Καλλικράτη το 2010.Η ανάπτυξη στην ερήμωση της ενδοχώρας(της υπαίθρου) και της συγκέντρωσης στις πόλεις, μη πόλεις.
Πόλεις του τσιμέντου όχι του πράσινου, σκυθρωπές, σκοτεινές , πόλεις της νύκτας και όχι της ημέρας. Πόλεις –πεζόδρομοι περικυκλωμένοι από γκρίζες και κακόγουστες πολυκατοικίες.
Η προετοιμασία του δήθεν συνεδρίου έδωσε και πήρε τις τελευταίες ημέρες. Αξιωματούχοι, βουλευτές ,σύμβουλοι. Εκτιμώ ότι το σύνολο των προτάσεων μπορεί σε κόστος να φθάνει σε ποσά ασύλληπτα σε περιόδους οικονομικής ξηρασίας και αποικιακής εξάρτησης και πίσω από τα νούμερα η υποκρισία.
Εκτιμώ ότι όσες κορώνες σε live μετάδοση για την τηλεόραση ακουστούν, θα μείνουν στο ράφι της ιστορίας γιατί δεν υπήρξε δεν υπάρχει εθνικό –περιφερειακό σχέδιο, από τις σχολές των Αθηνών και της Τρίπολης.
Ξεχείλισε η υποκρισία για τα μεγάλα έργα υποδομής. Στην Κορινθία αναφέρομαι στο φράγμα του Ασωπού και στο σκοτεινό και εγκαταλελειμμένο τοπόσημο του Ισθμού.(ας κάνει μια στάση ο πρωθυπουργός στον πηγαιμό για την Τρίπολη).
Θα γράψω ακόμα για έναν από τους μύθους της Ελλάδας το ελαιόλαδο, το ελαιόδεντρο. Αν και ως χώρα είμαστε η μοναδική σε παραγωγή έξτρα παρθένου ελαιόλαδου (EVO),με γηγενείς ποικιλίες ελαιοδέντρων, η πατρίδα μας δεν έχει έναν εθνικό οργανισμό πιστοποίησης και κατοχύρωσης τους. Στην Πελοπόννησο θα μπορούσε να έχει ένας τέτοιος εθνικός φορέας την έδρα του.
Για τον ίδιο τον μύθο το ελαιόδεντρο,οι νέοι καλλιεργητές αλλά και οι παλαιότεροι μαθαίνουν από ιδιωτικούς φορείς και μάλιστα από καθηγητές Ιταλικών πανεπιστημίων την τέχνη του κλαδέματος.
Ντίνος Παπαντωνίου
Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
  • rss
  • facebook
Copyright 2016 τινακανουμε