ενδείξεις - αντενδείξεις





πρός τό δεῖν οὕτω



Προηγούμενα εὕσημον λόγον δῶτε








by : tinakanoumegk




Τι αποκαλύπτει η ανόητη μίμηση των Monty Python στην παρέλαση, Βαγγέλης Γεωργίου
Η Εφ.Συν., η οποία δημοσίευσε το "μανιφέστο" που δικαιολογεί την α λα Monty Python παρέλαση στη Νέα Φιλαδέλφεια 10 κοριτσιών στις 28 Οκτωβρίου, σχολιάζοντας τις αντιδράσεις, μίλησε και για «τοποθετήσεις ακροδεξιάς απόχρωσης». Με αυτόν τον τρόπο, επιχειρεί να αποδώσει σε συντηρητικά αντανακλαστικά τις αντιδράσεις για το "εναλλακτικό" θέαμα που παρουσίασαν οι 15χρονες κοπέλες στη μαθητική παρέλαση.
Γι' αυτό λοιπόν, θα ξεκινήσω ανάποδα και θα θυμίσω ένα άγνωστο περιστατικό του 1936, όταν ο Βασιλιάς Γεώργιος Β' ξευτέλισε το μνημείο του αγνώστου στρατιώτη με την εξής κίνηση: δεν εναπόθεσε το στεφάνι αλλά το πέταξε! Όπως ο βασιλιάς ταπείνωσε ένα σύμβολο, έτσι συνέβη και με τους ανήλικους performers της παρέλασης. Ο καθένας για τους λόγους του. Γιατί, όμως, πρέπει να επιφυλάσσουμε λιγότερη κριτική στην "εναλλακτική" μετά του lifestyle σημερινή στάση παιδιών απ' ότι στην αυταρχική στάση ενός βασιλιά της δεκαετίας του 1930;
Η εν λόγω εφημερίδα, μάλιστα, φαίνεται να το διασκέδασε, δίνοντας μια αίσθηση επιβράβευσης στην "εναλλακτική" διαμαρτυρία των μαθητών στο ελληνικό establisment! Τις μαθήτριες δεν τις «πείθουν οι ιδέες που ενσαρκώνονται σε διαταγές, παραγγέλματα και εμβατήρια». Γιατί, λοιπόν, τα κορίτσια αυτά συμμετείχαν σε κάτι στο οποίο δεν τις πείθει; Γιατί πρέπει να γελοιοποιήσουν την επιλογή εκατομμυρίων συμπολιτών να γουστάρουν τις παρελάσεις;
Έκαναν «καλλιτεχνική επέμβαση, κάτι σαν παιχνίδι» είπανε «δίχως βία». Ουσιαστικά, όμως, άσκησαν βία, προσβάλλοντας την εθνική ευαισθησία των πολλών. Γράφουν οι μαθητές στο μανιφέστο τους: «Τι κοινό μπορεί να'χει ο μιλιταρισμός με την ελευθερία; Τι σχέση μπορεί να'χει η υπεράσπιση της ελευθερίας ενός λαού με τον πατριωτισμό που διδασκόμαστε από μικρά παιδιά;».

Αν υπήρχε μιλιταρισμός

Είναι φανερό ότι οι δάσκαλοι, οι καθηγητές και οι γονείς τους δεν έκαναν καλή δουλειά. Δηλαδή, το 1940 οι προπαππούδες των παιδιών δεν είχαν παρά να υψώσουν το σύμβολο της ειρήνης στους εισβολείς για να σταματήσουν τον μιλιταρισμό; Αν υπήρχε ο μιλιταρισμός σήμερα που λένε, οι κοπέλες αυτές θα είχαν ή λιντσαριστεί ή βρεθεί σε μπουντρούμι. Δεν θεωρώ ότι οι κοπέλες θέλανε να προσβάλουν τους νεκρούς, αλλά πέσαν θύματα σύγχυσης μηνυμάτων. Η 28η Οκτωβρίου από μόνη της είναι μήνυμα "αντιμιλιταρισμού", αν θέλετε, διότι ενσαρκώνει την αντίσταση αμάχων και ένοπλων στην επιθετικότητα και στην στέρηση της ελευθερίας ενός έθνους από ένα πράγματι εκείνη την εποχή μιλιταριστικό κράτος.
Αν και οι συγκεκριμένες μαθήτριες δεν "καλουπώνονται" λένε, στην ουσία έκαναν ακριβώς αυτό: Κονσερβοποίησαν ένα βρετανικό χιούμορ του '70 και επιχείρησαν να το κουμπώσουν στην ελληνική κοινωνία 40 χρόνια μετά. Τι σχέση έχουν οι Monty Python της Βρετανίας του 1980 με το μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου; Γνωρίζουν οι "εναλλακτικές" μαθήτριες και τα ΜΜΕ που τις στηρίζουν ότι τους Monty Python τους αγκάλιασε και τους τίμησε πρόσφατα το βρετανικό κατεστημένο; Οι Monty Python δεν θα έκαναν το silly walk μπροστά στον βασιλιά, ούτε καν χορατά δεν θα έκαναν.
Η αλήθεια δεν είναι μόνο αποσπασματικά βιντεάκια στο youtube. Θέλει λίγο ψάξιμο παραπάνω. H Ελλάδα είναι ίσως το μοναδικό κράτος στον κόσμο που εδώ και δεκαετίας βιώνει ένα casus belli από μια χώρα που ήδη αυτές τις ώρες επιτίθεται σε Συρία και Κύπρο. Έναντι της Τουρκίας τι προτάσεις --μη αστείες-- έχουν αυτοί οι τόσο πρόωρα "πληγωμένοι" από την ελληνική κοινωνία έφηβοι;

Δεν είναι «γελοία υποκείμενα»

Πραγματικά, κανένας στο σπίτι ή στο σχολείο των παιδιών αυτών δεν κατάφερε να περάσει το νόημα του ανάπηρου συνταγματάρχη Γκίκα όταν παρήλαυνε υπό τα εμβατήρια που σιχαίνονται οι κοπελίτσες; Σίγουρα οι μαθητές --και όχι μόνο-- δικαιούνται να έχουν παράπονα από την κοινωνία που ζουν. Ποιος είπε ότι δεν υπάρχουν σφαίρες διαμαρτυρίας και μάλιστα με επιρροή; Αν τους αρέσει η performance γιατί δεν ανεβάζουν μια θεατρική παράσταση;
Οι έφηβοι πρέπει να μάθουν ότι υπάρχει ένα "συμβόλαιο", με βάση το οποίο ζούμε όλοι σε έναν τόπο. Ένα συμβόλαιο, το οποίο μπορείς να αμφισβητήσεις και να αγωνιστείς για να το αλλάξεις. Αυτό που δεν μπορείς να κάνεις είναι να προκαλείς τις ευαισθησίες των συμπολιτών σου, αυτά που θεωρούν ιερά. Οι παρελάσεις στις εθνικές επετείους έχουν σε κάθε χώρα έναν ενοποιητικό χαρακτήρα. Δεν είναι ατζέντα των ακροδεξιών και εθνικιστών.
Αυτό, όμως, που έχει περισσότερο ενδιαφέρον από την "αντίσταση" των εφήβων είναι η στάση των επισήμων. Αντέδρασαν λες και δεν γινόταν τίποτα το διαφορετικό μπροστά τους, κλείνοντας ουσιαστικά τα μάτια. Εξαίρεση ο δήμαρχος και ηθοποιός Γιάννης Βούρος, ο οποίος χαρακτήρισε τους 15χρονους "μερίδα γελοίων υποκειμένων". Από τη μία άκρη στην άλλη!
Είναι άστοχο να βρίζεις τους εφήβους για την πρόκλησή τους. Δεν είναι γελοία υποκείμενα. Κατά πάσα πιθανότητα, κάποιος χαρισματικός τύπος τους έπεισε να κάνουν κάτι "ριζοσπαστικό" και για τον σκοπό έγραψε και το "μανιφέστο". Στην αντίπερα όχθη, κάποια ΜΜΕ σκάλισαν όλες τις ταινίες του Βούρου από την εποχή της βιντεοκασέτας, αποκαλώντας τον ίδιο γελοίο.
Μπορεί οι ταινίες του πράγματι να ήταν "χαμηλού επιπέδου", αλλά εκείνες ήταν στο ιδιωτικό επαγγελματικό πλαίσιο. Δεν εκμεταλλεύτηκε ένα δημόσιο βήμα για να προκαλέσει τις ευαισθησίες των συμπολιτών του. Η σύγκριση άσχετων γεγονότων θέλει προσοχή, γιατί γυρίζει μπούμερανγκ. Εφημερίδες, κόμματα και φορείς θεωρούν ότι είναι a priori υγιείς για την κοινωνία συμπεριφορές που εκνευρίζουν και τους ακροδεξιούς. Γι' αυτό και τις ενθαρρύνουν. Κάνουν λάθος όμως.
Κοντολογίς, οι μαθήτριες έχουν την αυταπάτη ότι έπληξαν το χουντικό τρίπτυχο πατρίς-θρησκεία-οικογένεια! Στην ουσία, όμως, ανοίγουν την αγκαλιά τους όχι μόνο στο δίπτυχο ιδιώτης-καταναλωτής. Και όλο αυτό το βαπτίζουν ελευθερία. Πώς, όμως, να ρίξεις ευθύνη σε 15χρονα, όταν στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται όχι μόνο ενήλικοι, αλλά και opinion makers, κόμματα και ΜΜΕ...
by : tinakanoumegk
Η Αντίσταση
Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια,
εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να στέκει ο Χάρος.
Εδώ σηκώνετ’ ολ’ η γη με τους αποθαμένους,
και με τον ίδιο θάνατο πατάει το θάνατό της.
Κι απάνω απάνω στα βουνά, κι απάνω στις κορφές τους
φωτάει μεμιάς Ανάσταση, ξεσπάει αχός μεγάλος.
Η Ελλάδα σέρνει το χορό, ψηλά, με τους αντάρτες,
– χιλιάδες δίπλες ο χορός, χιλιάδες τα τραπέζια –,
κ’ ειν’ οι νεκροί, στα ξάγναντα, πρωτοπανηγυριώτες!
Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο
EDROMOS.GR
Η Αντίσταση Δεν είναι τούτο πάλεμα σε μαρμαρένια αλώνια, εκεί να στέκει ο Διγενής και μπρος να στέκει ο Χάρος. Εδώ σηκώνετ’ ολ’ η γη με τους αποθαμένους, Άγγελος Σικ...

by : tinakanoumegk
Σχόλια
  • Patritsia Adamopoulou Αυτα συμβαινουν οταν αφηνεται στον καθενα να ερμηνευει τις αρμοδιοτητες του και στη συνεχεια δεν υπαρχει κανενας ελεγχος!! Θεσμιθετημενες διαδικασιες λοιπον και ελεγχος εφαρμογης τους.Αυτη πρεπει να ειναι η κατευθυνση.Να δοθει τελος στις "ιδιοκτησιακες" νοοτροπιες απο οπου και αν προερχονται
  • Γρηγόρης Κλαδούχος 1. Η διαχείριση του θέματος δεν ανταποκρίνεται σε θεσμική γνώση και ευθύνη. Ένας καλλιτεχνικός διευθυντής παραιτείται. Και από την αλληλογραφία αποδεικνύεται ότι ο κ. Γκόλγκαρης απευθύνεται στον δήμαρχο ενώ προϊστάμενη αρχή του είναι το ΝΠΔΔ Ηλίας Κατσούλης. Αυτό δεν το γνώριζε ο δήμαρχος και νόμιζε ότι αυτός είναι υπεύθυνος. Ελέγχεται, ωστόσο, ανάλογα με το μικρό χρόνο εγκατάστασής του σε αυτή την θέση. Γιαυτό και βιάστηκε στις 15/10 να δηλώσει πρόθεση συνέχισης συνεργασίας και στις 18/10 την αναιρέσει.
    2. Για το ΝΠΔΔ Ηλίας Κατσούλης: είπα σε κάποιους που ανέλαβαν πρόσφατα την ηγεσία του δήμου ότι αυτός ο φορέας υπήρχε θεσμικά μόνο ως όνομα. Ποτέ δεν συνεδρίαζε, ούτε παρήγαγε πολιτισμική και κοινωνική πολιτική, που είναι υπεύθυνο. Αυτή η υποβάθμιση, απαξίωση έφερε ως αποτέλεσμα να θεωρούν όλοι ότι για όλα τα πολιτιστικά και κοινωνικά ζητήματα αρμόδιοι είναι ο δήμαρχος και ο εντεταλμένος αντιδήμαρχός του.
    3. Το πιο σημαντικό για μένα είναι η απουσία φωνής και παράστασης ενδιαφέροντος από το πολιτικό προσωπικό του Δερβενίου και της Ευρωστίνης. Η σιωπή τι σημαίνει; Αδιαφορία; Αδυναμία ένταξης σε αυτό τον χώρο διαπραγμάτευσης του θεσμικού τοπικού ζητήματος; Έχω επανειλημμένα τονίσει: το Δερβένι ως πρωτεύουσα της Ευρωστίνης μπορεί να οργανώσει την κεντρικότητά του και μέσα από την ενίσχυση του πολιτισμικού κεφαλαίου του που τείνει να αποτελέσει το πλέον διακριτό στοιχείο κοινωνικής συνοχής. Το Ωδείο, η Φιλαρμονική, το Ευζειν, οι Πειραματιστές, και όλοι οι πολιτισμικοί φορείς πρέπει να ενισχυθούν. Το Ωδείο είναι ζήτημα της Ευρωστινιακής κοινωνίας και των αντιπροσώπων της. Αν δεν κινούνται, πρέπει να κινηθούν και τους κινήσουν και οι Ευρωστίνιοι δημότες.
  • Stathis Semitelos Το θέμα αυτό συζητήθηκε εν εκτάσει στη σημερινή (25/10/2019) συνεδρίαση του Δ.Σ. του ΝΠΔΔ. Το παράδοξο είναι η εκφρασθείσα τάση και θέση τόσο των "Ενεργών Δημοτών" όσο και της "Ομόνοιας" ότι λόγω της έκτασης του θέματος, αυτό θα πρέπει να εισαχθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο! Γιατί άραγε; Ο όρος "Θεσμοθετημένες διαδικασίες" αυτό υπονοεί; Αυτή είναι η κατεύθυνση αλλά και η αντίληψη για τη λειτουργική, διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια του ΝΠΔΔ "Ηλίας Κατσούλης" ;
    1
by : tinakanoumegk


«Οι εμφύλιοι πόλεμοι ξεκινάνε πάντα αθόρυβα» / 
Jean-Pierre Chevènement, Le Point, 10 Οκτωβρίου 2019 / 
Παρακολουθούσα πριν λίγες μέρες στην τηλεόραση τα νεότερα για την τρομοκρατική επίθεση που έλαβε χώρα στο αρχηγείο της αστυνομίας του Παρισιού στις 03/10/2019. Ήταν ακόμα οι πρώτες ώρες, αλλά αυτό που ξέραμε σίγουρα ήταν ότι ο άντρας που είχε μαχαιρώσει θανάσιμα τέσσερις αστυνομικούς ήταν προσηλυτισμένος εδώ και ενάμιση χρόνο (έτσι έλεγε τότε ο παρουσιαστής, στην πραγματικότητα είχε προσηλυτιστεί πριν δέκα χρόνια) στο Ισλάμ. Όλος ο τρόπος με τον οποίο εκτυλίχθηκαν τα γεγονότα παρέπεμπε αναφανδόν στη μία και μοναδική θρησκεία που το τελευταίο διάστημα αναλαμβάνει την ευθύνη τέτοιων επιθέσεων, το Ισλάμ – μέχρι στιγμής ούτε ο καθολικισμός, ούτε ο βουδισμός, οι προτεστάντες, οι μάρτυρες του Ιεχωβά ή οι σιχ έχουν πράξει κάτι ανάλογο. Κι όμως, όλα αυτά δεν αρκούσαν: κανείς από τους παρουσιαστές, τους σχολιαστές ή τους ειδικούς που συμμετείχαν στην εκπομπή δεν τολμούσε να παραδεχτεί το προφανές, ότι δηλαδή επρόκειτο για μια τρομοκρατική ενέργεια. Εκπλήσσομαι κάθε φορά που διαπιστώνω τις καταστροφικές συνέπειες της επικρατούσας ιδεολογίας, εξ’ αιτίας της οποίας δεν βλέπουμε πια ό,τι υπάρχει αλλά μόνο ό,τι θέλουμε να δούμε. Οι σύντροφοι και οι συμπαθούντες του ισλαμοφασισμού αρνούνται να πιστέψουν αυτό που βλέπουν τα μάτια τους, γιατί επιθυμούν να βλέπουν μόνο αυτό που πιστεύουν. Κανονικά, η κοινή λογική θα είχε ερμηνεύσει αμέσως τα παραπάνω γεγονότα ως τρομοκρατία, αλλά, στο νεοφιλελεύθερο καθεστώς που ζούμε, η λογική έχει εξοριστεί και τα σλόγκαν έχουν αντικαταστήσει τη σκέψη.
Ο φόβος της κατηγορίας για ισλαμοφοβία καταπνίγει όχι μόνο την κριτική σκέψη, αλλά και την κοινή λογική. Στο ιδεολογικό καθεστώς του ισλαμο-αριστερισμού, η αντιπάθεια προς το Ισλάμ αποτελεί θανάσιμο αμάρτημα. Δεν υπάρχει όμως καμία αξιολογική κρίση στον ισχυρισμό ότι ένας φανατικός ισλαμιστής που δολοφονεί, φωνάζοντας «Αλλάχου ακμπάρ», στο όνομα της θρησκείας του, είναι ένας φανατικός ισλαμιστής που δολοφονεί στο όνομα της θρησκείας του.

Ένα από τα χαρακτηριστικά ενός απολυταρχικού καθεστώτος είναι ότι η ιδεολογία τείνει να καταργήσει την πραγματικότητα και να την αντικαταστήσει με ένα φανταστικό αφήγημα. Ο φανατικός ισλαμιστής που δολοφονεί στο όνομα της θρησκείας του δεν είναι φανατικός, δεν είναι ισλαμιστής, δεν δολοφόνησε κανέναν και δεν το έκανε στο όνομα της θρησκείας του. Το δημοσιογραφικό κατεστημένο, με μπόλικη σοφιστεία και ρητορική τέχνη, μας πλασάρει το περίφημο παράδοξο του Λίχτενμπεργκ, εκείνο δηλαδή που περιγράφει ένα μαχαίρι που δεν έχει λαβή και του λείπει η λάμα. Ένα τέτοιο μαχαίρι, μας λένε, χρησιμοποίησε κι ο δράστης, ο οποίος, συν τοις άλλοις, εξ’ αιτίας του ψυχολογικού του προφίλ, είχε χάσει κάθε αίσθηση των πράξεών του όταν σκότωνε. Ακόμα κι αν φώναξε «ο Θεός είναι μεγάλος» κατά τη διάρκεια των φόνων, αυτό δεν έχει καμιά σχέση με τη θρησκεία και πρόκειται μόνο για ένα απλό γεγονός της επικαιρότητας που μπορούμε να το βάλουμε στο αρχείο.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος εργαζόταν για δέκα χρόνια στον τομέα εκείνο των μυστικών υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένος με την πρόληψη της ισλαμικής τρομοκρατίας. Κάτι άλλο, επίσης εκπληκτικό, που μάθαμε από το στόμα του ίδιου του υπουργού εσωτερικών, είναι ότι υπάρχουν αυτή τη στιγμή άλλοι είκοσι περίπου εν ενεργεία αστυνομικοί που έχουν προσηλυτιστεί στο Ισλάμ, και οι οποίοι, μας βεβαιώνει ο υπουργός, βρίσκονται υπό στενή παρακολούθηση. Από ποιόν όμως παρακολουθούνται, μήπως από άλλους προσηλυτισμένους δημόσιους υπαλλήλους;
Η Αριστερά, υπό το φόβο της ισλαμοφοβίας, μας προειδοποιεί ότι ένας εν δυνάμει τρομοκράτης δεν είναι πραγματικός τρομοκράτης, και άρα δεν πρέπει να υποπέσουμε στο σφάλμα της δίκης προθέσεων. Βέβαια, ακόμα κι όταν ο εν δυνάμει τρομοκράτης εκδηλώνεται, η Αριστερά μας λέει ότι το έγκλημά του δεν έχει σχέση με το Ισλάμ κι ότι δεν πρέπει να ισοπεδώνουμε τα πράγματα κ.ο.κ. Μερικοί φτάνουν μάλιστα στο σημείο να ισχυριστούν ότι ο αστυνομικός που εξουδετέρωσε τον τρομοκράτη θα ‘πρεπε να είχε σημαδέψει στα πόδια για να μην τον σκοτώσει ή, άλλοι, ότι, αφού ο δράστης έπασχε από ελαφρά κώφωση και δεν μπορούσε να ακούσει τις προειδοποιήσεις που του απεύθυνε ο αστυνομικός, βρισκόμαστε μπροστά σε μια περίπτωση παραβίασης του κανονισμού κι ότι ίσως θα ‘πρεπε να κινηθούν διαδικασίες εναντίον  του… αστυνομικού! Δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν βρεθεί αύριο κάποιος που να ζητήσει να αποζημιωθεί η οικογένεια του δράστη…
Ο ισλαμο-αριστερισμός δεν αφορά δυστυχώς μόνο τους αριστεριστές, αυτή την μικροσκοπική φράξια της Αριστεράς που ψάχνει διαρκώς να βρει δικαιολογίες για τους δολοφόνους και για την οποία ο ισλαμισμός είναι η νέα πεφωτισμένη πρωτοπορία που μάχεται τον καπιταλισμό και ο ισλαμιστής ο νέος προλετάριος. Αν μόνο οι αριστεριστές σκεφτόταν έτσι, το πρόβλημα θα ήταν αμελητέο. Την ίδια ακριβώς στάση συναντούμε και στο σύνολο των λεγόμενων σοσιαλιστών, που εδώ και χρόνια έχουν εγκαταλείψει τον λαό στα χέρια της οικογένειας Λε Πεν. Σε αυτούς τους αφελείς πρέπει επίσης να προσθέσουμε και ένα μέρος του κόμματος του Μελανσόν, το γαλλικό ΚΚ και όλους αυτούς που υπερασπίζονται την Ευρώπη του Μάαστριχτ. Τί ξεχωρίζει τον Ολάντ από τον Σαρκοζί, τον Ζυπέ από τον Μακρόν, τον Μελανσόν από τον Εντουάρ Φιλίπ ή τον Ολιβιέ Φώρ από τον Φαμπιάν Ρουσσέλ (ηγέτες του σοσιαλιστικού και του κομμουνιστικού κόμματος αντίστοιχα, για όσους τους έχουν ξεχάσει), σε ό,τι αφορά το θέμα του Ισλάμ;
Εκπλήσσομαι δε ακόμα περισσότερο όταν ακούω να επαναλαμβάνεται το ερώτημα «και τί να κάνουμε;», σε ό,τι αφορά τους δεκάδες μαχητές του Ισλαμικού Κράτους που κινδυνεύουμε να τους δούμε να επιστρέφουν στη Γαλλία μετά την επέμβαση της Τουρκίας στη Συρία, την ίδια στιγμή που το γαλλικό κράτος δρα αστραπιαία ενάντια σε αυτούς που θεωρεί πραγματικούς εχθρούς του. Αναφέρομαι στην περίπτωση του Φιλίπ Βερντιέ, παρουσιαστή του δελτίου καιρού στο κρατικό κανάλι France 2, που απολύθηκε με την κατηγορία του “κλιματο-σκεπτικισμού”. Το έγκλημα αυτού του ανθρώπου ήταν ότι δημοσίευσε ένα βιβλίο με τον τίτλο Climat investigation, στο οποίο περιγράφει την σύμπραξη μεταξύ πολιτικών, επιστημόνων, επιχειρηματιών και περιβαλλοντικών ΜΚΟ, με σκοπό την προώθηση του αφηγήματος που παρουσιάζει τον ανθρώπινο παράγοντα ως τον μόνο υπεύθυνο για την κλιματική αλλαγή (γεγονός που δεν αρνείται ο συγγραφέας). Σκέφτομαι επίσης τον Ματιέ Φωσέ, δάσκαλο δημοτικού στο μικρό χωριό Malicorney, ο οποίος τέθηκε σε διαθεσιμότητα το 2017, επειδή τόλμησε να αναφερθεί στο μάθημά του σε ένα χωρίο της Βίβλου. Αν βέβαια είχε αναφερθεί στο Κοράνι, όχι μόνο δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με την υπηρεσία του, αλλά θα μας τον παρουσίαζαν και ως πρότυπο προοδευτικού εκπαιδευτικού. Έφτανε όμως μια ανώνυμη (και επιπλέον ανορθόγραφη!) επιστολή με την κατηγορία του θρησκευτικού προσηλυτισμού για να οδηγήσει το γαλλικό κράτος να του στείλει τον επιθεωρητή για να τον τιμωρήσει, με την πρόφαση της παραβίασης της αρχής της ουδετερότητας.
Να το πούμε κι αλλιώς: αν είστε ένας φανατικός ισλαμιστής που δουλεύει στις μυστικές υπηρεσίες, το γαλλικό κράτος δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο, παρά να περιμένει πότε θα σκοτώσετε τα θύματά σας, για να στολίσει μετά τα φέρετρά τους με ένα σωρό τιμητικά μετάλλια, παρουσία των δύστυχων συγγενών. Αν όμως κάνετε το λάθος να διαβάσετε τη Βίβλο στην τάξη ενός δημοτικού ή εκφραστείτε για την κλιματική αλλαγή με τρόπο διαφορετικό απ’ ότι οι φανατικοί χιλιαστές που διαλαλούν την κατάρρευση του πολιτισμού και την Αποκάλυψη, τότε το κράτος θα σας δώσει τα παπούτσια στο χέρι, κρίνοντάς σας πολύ πιο αυστηρά από κάποιον που είχε εκδηλώσει δημόσια την ικανοποίησή του με την τρομοκρατική επίθεση στην εφημερίδα Charlie-Hebdo. Όταν όμως το οργουελικό καθεστώς στο οποίο ζούμε θέτει τέτοια άτομα υπό την προστασία του, ξεσπώντας, αντίθετα, ενάντια σ’ έναν απλό δάσκαλο ή σ’ έναν ορθολογιστή μετεωρολόγο, τότε, ήσυχα και αθόρυβα, ένας εμφύλιος πόλεμος έχει ήδη ξεκινήσει.

 ResPublica, διαδικτυακό περιοδικό


ΠΗΓΗ: http://www.respublica.gr/2019/10/post/islam-michel_onfray/
 Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
by : tinakanoumegk

Τζούλιαν Ασάνζ: Τον έκαναν να ξεχάσει ποιος είναι

 
Τζούλιαν Ασάνζ: Τον έκαναν να ξεχάσει ποιος είναι

«Μη με ξεχάσετε» είχε πει ο ιδρυτής των WikiLeaks Tζούλιαν Ασάνζ, όταν τον συνέλαβαν. Τελικά, τον έκαναν να ξεχάσει ίδιος τον εαυτό του. Όπως λένε τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, εμφανίστηκε «μπερδεμένος» (έτσι λένε την πνευματική αποχαύνωση στην οποία τον οδήγησαν, κοινώς το «μαστούρωμα» από κατασταλτικά φάρμακα) στην ακροαματική διαδικασία στο Λονδίνο τη Δευτέρα, καταβάλλοντας προσπάθεια να θυμηθεί το όνομά του και την ηλικία του. 

Ο 48χρονος Ασάνζ, ο οποίος πέρασε επτά χρόνια στην πρεσβεία του Ισημερινού είναι αντιμέτωπος με 18 κατηγορίες στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της συνωμοσίας για να παραβιάσει κυβερνητικούς υπολογιστές αλλά και της παραβίασης του νόμου περί κατασκοπείας. Είναι αυτός που αποκάλυψε ότι οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ παρακολουθούν όλο τον κόσμο.

Τον παρουσίασαν καθαρό και ξυρισμένο, χωρίς τη μακριά γενειάδα που είχε κατά την τελευταία δημόσια εμφάνισή του τον Μάιο, όταν καταδικάστηκε σε 50 εβδομάδες φυλάκισης. Αλλά δεν κατάφερε να μιλήσει καθαρά καθώς τραύλιζε προσπαθώντας να πει το όνομά του και την ημερομηνία γέννησής του στην αρχή της ακροαματικής διαδικασίας για την υπόθεση.

Όταν ο δικαστής τον ρώτησε στο τέλος της ακρόασης εάν γνώριζε τι συνέβαινε, απάντησε «όχι ακριβώς», παραπονέθηκε για τις συνθήκες στη φυλακή και είπε ότι δεν μπόρεσε να «σκεφτεί σωστά». «Δεν καταλαβαίνω πώς είναι δίκαιο αυτό», είπε ο Ασάνζ. «Δεν μπορώ να ερευνήσω τίποτα, δεν έχω πρόσβαση σε κανένα από τα γραπτά μου. Είναι πολύ δύσκολο εκεί που είμαι» ανέφερε.

Ο Ασάνζ συνελήφθη στο Λονδίνο τον Απρίλιο και καταδικάστηκε να εκτίσει 50 εβδομάδες φυλάκιση διότι παραβίασε τους όρους της αποφυλάκισής του με εγγύηση το 2012, όταν είχε καταφύγει στην πρεσβεία του Ισημερινού στο Λονδίνο για να αποφύγει την έκδοσή του στη Σουηδία, όπου καταζητείτο για κατηγορίες περί σεξουαλικής επίθεσης, και τη δυνητική έκδοσή του στις ΗΠΑ.


Πηγή:artinews
by : tinakanoumegk
Σταματήστε τη σφαγή του κουρδικού λαού
ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: Ρώμη αλληλεγγύη με τον κουρδικό λαό (lapresse)
Η έκκληση του Ρομπέρτο ​​Σαβιάνο για τη Δημοκρατία, υπογεγραμμένη από διανοούμενους και βραβεία Νόμπελ, για την υπεράσπιση των κατοίκων της Βόρειας Συρίας που επιτέθηκαν επί ημέρες από τις τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις. Με μια δέσμευση: "Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τους Κούρδους στη μοίρα τους"
του ROBERTO SAVIANO
18 Οκτωβρίου 2019
Υπογραφές των αναγνωστών σε 40 χιλιάδες: 1
Στην Τουρκία απαγορεύεται η λέξη «πόλεμος»: ο Ερντογάν και οι οπαδοί του επιτέθηκαν σε κούρδους πολίτες αλλά ονόμαζαν «επιχείρηση» στρατιωτικής εισβολής: μάλλον, Λειτουργική Πηγή Ειρήνης, με καταφανή αδιαφορία για την αλήθεια.
Έτσι όποιος μιλάει για τον πόλεμο είναι ένας προδότης. Για τις λίγες ελεύθερες φωνές στην Τουρκία υπάρχουν σφοδρές αντιποίνων, φυλάκιση, δυσφήμιση, θανάτου. Δεν επιτρέπεται καμία διαφωνία. Η σφαγή των Κούρδων, η ακύρωση της ανεξαρτησίας τους, τα δικαιώματά τους, τα όνειρά τους, παρουσιάζεται από τον Ερντογάν ως ζωτική αναγκαιότητα για τον τουρκικό λαό.
Εδώ, ενάντια σε όλα αυτά, η Ευρώπη πρέπει να είναι ενωμένη, ισχυρή και συνεκτική έναντι της ψεύτικης αφήγησης της πραγματικότητας. Δεν μπορούμε να εγκαταλείψουμε τους Κούρδους στη μοίρα τους. Μετά την προδοσία του Τρούμπα, η Ευρώπη είναι το μόνο δυναμικό ανάχωμα για το παρόν και το μέλλον.
Η κουρδική υπόθεση μας απασχολεί επειδή οι πόλεμοι μάχονται με όπλα που κατασκευάζονται και πωλούνται από εμάς (καθυστερημένα, αν και η θέση των υπουργών κατά της πώλησης όπλων είναι απαραίτητη), μας αφορά, διότι οι Κούρδοι ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να σταματήσουν Η πρόοδος του Isis μας ανησυχεί γιατί η
Τουρκία λαμβάνει χρήματα από την Ευρώπη για να σταματήσει τους συριακούς μετανάστες.
Όλα αυτά μας απασχολούν γιατί η Ευρώπη, την οποία ορισμένοι θα ήθελαν να καταστρέψουν, πρέπει να αποδείξει ότι υπάρχει μια πολιτική, εδαφική, οικονομική και πρωτίστως πολιτιστική οντότητα. Ένας τόπος όπου η δημοκρατία υπάρχει και αν είναι σε κίνδυνο, αντέχει.
Θα προωθηθεί η προσφυγή:
Svetlana Aleksievic
Fernando Aramburu
Marc Augé
Martin Caparros
Annie Ernaux
Elena Ferrante
Eugenio Scalfari
Bernard-Henry Levy
Hanif Kureishi
Χέρτα Μύλερ
Salman Rushdie
Λουίς Σεπούλβεδα
Mario Vargas Llosa
Λεβάντε
Alessio Boni
Irvine Welsh
Catherine Dunne Βαλέρια Luiselli
Έρι Ντε Λούκα
Gino Strada
Cecilia Strada
Francesco Vignarca (εκπρόσωπος Disamo Network)
Πέτρος Μάρκαρς
Αλέν Τούραϊν
Gilles Kepel
Mimmo Jodice
Jane Goodall
Yann Arthus-Bertrand Ιταλική
Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο
REPUBBLICA.IT
L'appello di Roberto Saviano per Repubblica, firmato da intellettuali e premi Nobel, in difesa degli abitanti del Nord della Siria attaccati da giorni