Ένας καλός ορισμός της πολιτικής εξουσίας είναι αυτός που την χαρακτηρίζει ως την τέχνη του να βάζεις τους ανθρώπους σε ψεύτικες σχέσεις. Αυτό και μόνο αυτό κάνει πρώτα απ' όλα η εξουσία, για να μπορεί στη συνέχεια να τους κυβερνά όπως θέλει. Μόλις αφήσουν να τους εισάγουν σε ύπουλες σχέσεις στις οποίες δεν μπορούν να αναγνωριστούν, οι άνθρωποι είναι πράγματι ευάλωτοι στη χειραγώγηση και μπορούν να κατευθύνονται κατά βούληση. Αν πιστεύουν τόσο εύκολα στα ψέματα που τους προτείνουν, είναι επειδή ψεύτικες είναι πρώτα απ' όλα οι σχέσεις στις οποίες, χωρίς να το συνειδητοποιούν, βρίσκονται πάντα.
Η πρώτη κίνηση μιας πολιτικής στρατηγικής που αξίζει αυτό το όνομα είναι επομένως η αναζήτηση μιας εξόδου από τις ψεύτικες σχέσεις στις οποίες η εξουσία έχει τοποθετήσει τους ανθρώπους για να τους κυβερνήσει. Αλλά αυτό δεν είναι εύκολο, γιατί μια ψεύτικη σχέση είναι ακριβώς αυτή από την οποία δεν βλέπουμε διέξοδο. Κάτι σαν διέξοδος γίνεται δυνατό μόνο αν καταλάβουμε ότι η ψεύτικη σχέση είναι η ίδια η μορφή της εξουσίας, ότι το να βρίσκεσαι σε μια ψεύτικη σχέση σημαίνει να βρίσκεσαι σε μια σχέση εξουσίας. Δηλαδή, η σχέση είναι ψεύτικη όχι επειδή λέμε ψέματα, αλλά επειδή λείπει η συνείδηση του ουσιαστικά πολιτικού χαρακτήρα της. Το γεγονός ότι οι σχέσεις που φαίνονται οικείες και ιδιωτικές ή εκείνες που καθορίζονται τεχνικά ή κοινωνικά είναι στην πραγματικότητα πάντα πολιτικές, ότι δηλαδή από την αρχή βρισκόμαστε σε μια ψεύτικη σχέση, αυτή η συνειδητοποίηση είναι ο μόνος τρόπος για να αλλάξουμε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο τις βιώνουμε.
1 Σεπτεμβρίου
