ΔΥΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ: ΚΑΡΥΣΤΙΑΝΟΥ – ΚΛΑΥΔΙΑ
Την Παρασκευή η Καρυστιανού μίλησε στην Ευρώπη για την διαφθορά, το μπάζωμα της αλήθειας, την δικαιοσύνη.
Την επομένη η Κλαυδία τραγούδησε την αξία της μνήμης και της ζωής.
ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΗΜΕΡΑ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΓΙΝΕ ΛΟΓΟΣ.
ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΗ Ο ΠΟΝΟΣ ΕΓΙΝΕ ΤΡΑΓΟΥΔΙ.
Είδαμε πολύ γκρίνια με την Κλαυδία από «προοδευτικούς»: Πολλοί φοβικοί μήπως τους αποδοθούν αλλότριες ταυτότητες (ως πατριδολάτρες και άλλα νοσηρά σύνδρομα…), η υπεροψία του «υπεράνω». Η δαιμονοποίηση της ταυτότητας.
Αλλότριοι είναι αυτοί που δεν διεκδικούν μνήμη, ηθική αποκατάσταση.
Αλλότριοι είναι αυτοί που λυπούνται όταν είναι περήφανος ο Ελληνισμός.
Διαβάσαμε από «επαναστάτες» διαδικτύου τί έπρεπε να κάνει η Κλαυδία σχετικά με τα εγκλήματα του Ισραήλ.
1. Το πιο "επαναστατικό" θα ήταν να φωνάξει «φονιάδες Ισραηλινοί» και μετά να αυτοπυρποληθεί;
2. Τί θα γίνει με αυτούς που μοιράζουν καθήκοντα και έχουν έτοιμο το τι πρέπει να κάνουν ατομικά οι άλλοι;
3. Το facebook είναι ο φονιάς του μέτρου, ευνοεί ανεύθυνες ιδιοκατασκευές, παρέχει αυτοασφάλιση.
Ευθύνη είναι η συνείδηση πράξης, γνώση των δυνατοτήτων στο δεδομένο περιβάλλον. Τα άλλα είναι "κάνετε επανάσταση χωρίς εμένα". Δηλαδή είναι παραλαλητά που πωλούνται τζάμπα.
ΕΥΤΥΧΩΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ. ΒΗΜΑΤΑ ΠΡΟΣ ΠΛΗΡΕΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ.
