Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια
ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ:
από
τις Επιδοτήσεις και τις Ποσοστώσεις στη Ριζική Αποκέντρωση-Αναγέννηση.
τις Επιδοτήσεις και τις Ποσοστώσεις στη Ριζική Αποκέντρωση-Αναγέννηση.
Για δεκαετίες, η ελληνική γεωργία κινήθηκε ανάμεσα σε δύο άκρα: το καρότο των επιδοτήσεων και το καμουτσίκι των ποσοστώσεων.
Ένα πλαίσιο που άλλοτε ενίσχυσε το εισόδημα, αλλά συχνά εγκλώβισε την παραγωγή σε μια ψευδαίσθηση ασφάλειας και σε μια βαθιά εξάρτηση από μηχανισμούς έξω από τον αγρότη και την κοινότητά του.
Σήμερα βρισκόμαστε στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι.
Αυτό που διακυβεύεται πλέον δεν είναι μόνο η βιωσιμότητα της εκμετάλλευσης. Είναι η επιβίωση της αγροτικής οικογένειας, η συνοχή της υπαίθρου, η αυτάρκεια της χώρας, η ισορροπία της ελληνικής κοινωνίας.
ΜΙΛΗΣΤΕ ΓΙΑ ΟΛΑ
Στις αγροτικές συγκεντρώσεις, στα χωριά, στις πλατείες, στα καφενεία, η συζήτηση πρέπει να ξεφύγει από τα στενά όρια του “πόσα θα πάρουμε”. Πρέπει να ανοίξει, να γίνει ολιστική, να γίνει πολιτική με την αρχική, κοινωνική σημασία της λέξης.
ΜΙΛΗΣΤΕ για τον αγροτικό χώρο: την ερημοποίηση, την εγκατάλειψη, τις υποδομές που λείπουν.
ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΙΑ: πώς θα ξανακατοικηθεί το χωριό ,η ύπαιθρος; Πώς θα μείνουν οι νέοι;
ΤΙΣ ΠΑΡΑΓΩΓΕΣ: πώς θα πάμε από την ποσότητα στην ταυτότητα, στην ποιότητα, στην προστιθέμενη αξία;
ΤΟ ΠΕΡΙΒΆΛΛΟΝ: για το νερό, το έδαφος, την κλιματική πίεση.
ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ: τα σχολεία, την υγεία, τις μετακινήσεις, τον πολιτισμό.
Η γεωργία δεν είναι ένας κλάδος της οικονομίας.
Είναι το θεμέλιο πάνω στο οποίο χτίζεται ολόκληρη η ελληνική ύπαιθρος.
Μην περιμένετε πρωτοβουλίες «από πάνω».
ΘΥΜΆΜΑΙ: το 2023 όλοι οι υποψήφιοι δήμαρχοι και περιφερειάρχες μίλησαν για «αγροτικά γραφεία».
Αλλά ποιοι κάλεσαν έναν αγροτικό σύλλογο ή έναν συνεταιρισμό σε σοβαρή, θεσμική διαβούλευση;
Ίσως κανένας. Η αλλαγή δεν θα έρθει με ψηφίσματα.
Η αλλαγή θα ξεκινήσει από το χωριό, την κοινότητα.
Η ΕΠΑΝΑΚΚΙΝΗΣΗ ΘΕΛΕΙ:
Ζωντανά τοπικά συμβούλια
Πραγματικούς αγροτικούς συλλόγους
Συνεταιρισμούς νέας γενιάς, διαφανείς και εξωστρεφείς.
Συλλογική διαπραγμάτευση
Τοπικά αναπτυξιακά σχέδια με βάση τα συγκριτικά πλεονεκτήματα κάθε περιοχής. Και η τοπική αυτοδιοίκηση μπορεί να έχει καθοριστικό ρόλο.
Η ΡΙΖΙΚΗ ΑΠΟΚΈΝΤΡΩΣΗ δεν είναι σύνθημα.Είναι όρος επιβίωσης.
Αν δεν ξαναχτιστεί η χωρική δημοκρατία ,το χωριό, η κοινότητα, η περιφέρεια, η ύπαιθρος δεν θα μπορέσει να αναγεννηθεί.
Η ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΚΚΙΝΗΣΗ είναι υπόθεση όλων μας.
Δεν αφορά μόνο όσους καλλιεργούν.
Αφορά όσους τρώνε.
Όσους ζουν στις πόλεις.
Όσους θέλουν ποιοτική τροφή, καθαρό νερό, βιώσιμα τοπία, ζωντανές κοινότητες, πολιτισμό και ταυτότητα.
Η ελληνική ύπαιθρος δεν είναι παρελθόν.
Είναι το μέλλον, ας το διεκδικήσουμε.
