ΕΝΑ ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΛΟΥ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ:
Αγαπητέ Βασίλη, (Βασίλης Λαγός):
Πέρασε πάνω από ένας χρόνος από την αποδημία του Μιχάλη. Ενδιαφέρθηκαν πολλοί να του αφιερώσουν λόγους προς τιμήν του. Έχω αναφερθεί σε μεταθανάτιες κριτικές και εκδηλώσεις ρουτίνας. Στην παραπάνω εκδήλωση υπάρχουν πολλά να αναφέρω, την χρήση του ονόματός του σε «θεσμικές» εκφράσεις, αλλά αυτό είναι πρωτίστως έργο άλλων.
Μου προξένησε κατάπληξη, όμως, η χρήση του συμβόλου της Δημοκρατικής Περιφερειακής Ένωσης, το συγκεκριμένο γράφημα του πλάτανου, από συνδιοργανωτική συνιστώσα της εκδήλωσης. Ίσως δεν το γνωρίζουν όλοι ότι ήταν ο συμβολισμός κινήματος που ιδρύθηκε στις 13 Μαρτίου του 2000. Είναι διανοητική παραγωγή και πρόταση του Μιχάλη, και η ερμηνευτική του ουσία δηλώθηκε στην ακροτελεύτια παράγραφο της διακήρυξης. Το σύμβολο αυτό δεν χρησιμοποιήθηκε από κανέναν όσο ζούσε ο Μιχάλης.
Η επιστροφή του συμβόλου αυτού σε «Όμιλο» λειτουργεί ως διαμεσολαβητικός ενοποιητικός συμβολισμός μιας συνέχειας, παραδοχή ανάληψης μιας σκυτάλης, μιας κληρονομιάς. Με ευθύτητα σου μιλώ και με ειλικρίνεια ότι αυτό το βλέπω ως αγωνία ανάκτησης μιας επιβεβαιωτικής πολιτικής ταυτότητας με την οικειοποίηση συμβόλων από ανθρώπους, που δεν τους ανήκουν. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η ανάγκη επιβεβαίωσης σε μια απουσία ταυτότητας οδηγεί σε επαναπρόταση στοιχείων, που όμως ανταποκρίνονταν σε ένα άλλο συγκεκριμένο παρόν του παρελθόντος. Θεωρώ ηθικό και σεβαστικό προς το έργο αυτού που η εκδήλωση και οι συνιστώσες οργανωτικές δυνάμεις της θέλουν να αναφερθούν, να αποσυρθεί το σήμα αυτό από την αφίσα και από σήμα του λεγόμενου «Ομίλου». Μετά τις Ευρωεκλογές του 2004 η ΔΠΕ έκλεισε τον κύκλο της και κανένας δεν μπορεί να οικειοποιηθεί το σύμβολό της.
Θεωρώ ότι υπάρχει ένα έντονο ενδιαφέρον επικύρωσης του αξιακού συστήματος του Μ. Χ.. Δεν υπεισέρχομαι στο τι είπε, ή καταλαβαίνουμε εμείς ότι είπε. Είναι ζητήματα ανοιχτά, απαιτούν διάλογο και μια, θα έλεγα, «εσωτερική» συνανάγνωση πολιτικής διαλεκτικής και συνείδηση πράξης.
Έχω αναφερθεί στην άρνησή μου προς τον πολιτικό ακτιβισμό πρωτοβουλιών που συμβαίνουν προς τιμήν του Μ. Χ. και πιστεύω στην δημιουργία θεσμού Ιδρύματος Μιχάλη Χαραλαμπίδη, που εμπεδώνει και παράγει γνωσιακούς καρπούς και προβάλλεται στην κοινωνία ως τροφοδότης δημόσιων θεματικών.
--------------------
Γρηγόρης Κλαδούχος
Vikopoulos Stellios Με το παραπάνω σημείωμά μου: Δεν θέλησα να κρίνω εκδηλώσεις, οργανωτές, ομιλητές, θεματολογίες, τόπους. Εκείνο που μου προξενεί μεγάλη εντύπωση είναι το λαχάνιασμα να επιδειχτεί μια αφοσίωση στον Μιχάλη Χαραλαμπίδη. Το άγχος της ταύτισης, την κατοχή ενός κληροδοτήματος. Πρόκειται οικειοποίηση βαρέων διανοητικών φορτίων.
Το σχόλιό μου το έβαλα στην σελίδα του Βασίλης Λαγός και μόνο, (αν και πολλοί έχουν κοινοποιήσει την εκδήλωση), γιατί η γνωριμία μας δεν μου επέτρεπε να πιστεύω ότι μετέχει σε τέτοιου τύπου μεθοδικότητες.
