Στις 7/9 ο κ. Μελέτης Μελετόπουλος δημοσιεύει στο slpress κείμενο που ανάμεσα σε άλλα γράφει: «Η Διακήρυξη των 91, που απευθυνόταν στο δίδυμο Σαμαρά-Καραμανλή ως επείγουσα λύση διακυβέρνησης σε μία χώρα…».
Με την σειρά:
Η διακήρυξη των 91 αναφέρεται γενικά, χωρίς ονόματα, όπως φαίνεται και την επισυναπτόμενη μεταφορά- φωτογραφία από την Διακήρυξή τους – (φωτογραφία αρ. 1).
Β.
Στις 11 Ιουλίου ο καθηγητής Κ. Γρίβας δημοσιεύει σημείωμά του, που ανάμεσα σε άλλα σχετικά με την διακήρυξη των 91 δεν αναφέρεται στον Α. Σαμαρά, όπως και η ίδια η Διακήρυξη δεν αναφέρει ονομαστικά πρόσωπο. (φωτογραφία αρ. 2). Σε αυτή την ανάρτηση του κ. Γρίβα ο κ. Μ. Μελετόπουλος του γράφει ότι συμφωνεί απολύτως! (φωτογραφία ΑΡ. 3).
Γ.
Έρχεται στις 7/9 και ο κ. Μελετόπουλος μας ενημερώνει ότι η Διακήρυξη των 91 «απευθυνόταν στο δίδυμο Σαμαρά - Καραμανλή…».
ΟΙ 91, όπως φαίνεται από τα παραπάνω είναι μια έκφραση άρνησης, ενώ το επίδικο είναι η πρόταση και η καθαρότητα του προσώπου. Ο καθένας τους έχει τα πρότυπά του. Η επιστράτευση με πρόσωπα παλαιοκομματισμού, όπως του Σαμαρά, από τον κ. Μελετόπουλο (αυθαίρετα αυτονομημένου από τους άλλους), είναι νομιμοποιητική παράταση ενός υπεύθυνου παρακμιακού συστήματος. Ο Σαμαράς την αναφορά στον Δυτικό κόσμο της διακήρυξης των 91 την είχε αντιληφθεί ως δουλικότητα σε δόγματα εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ. Ήταν η νέα εθνικοφροσύνη. Όταν πια το δόγμα τους δεν ήταν ο κίνδυνος από Βορά και ο εχθρός ήταν οι Άραβες και το Ισλάμ, ο Σαμαράς ως υπουργός εξωτερικών δήλωνε ότι η Ελλάδα είναι το δόρυ της χριστιανικής Ευρώπης προς το Ισλάμ. Αυτά ακόμα στο ξεκίνημα της καριέρας του. Κατόπιν ήρθαν και άλλα.
ΠΟΛΛΕΣ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΗΤΤΗΘΟΥΝ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ, Ή ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΙΜΕΣ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ, Ή ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΚΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΔΙΕΥΡΥΝΕΤΑΙ. ΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑ ΑΝΑΖΗΤΑ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ.
Τα σημερινά κινήματα πρωταγωνιστισμού σε μερικότητες, διαφεύγουν από τα παρακμιακά πολιτικά και πνευματικά καθεστωτικά υπολείμματα της μεταπολίτευσης. Αυτά, μόνο με την ολοκλήρωσή τους σε μορφωτικά και παραγωγικά υποκείμενα σχεδίου και τακτικής μπορούν να επιβάλουν πολιτική απόσυρση υπευθύνων και ένα μεταβατικό στάδιο προς ένα υγιές σύστημα Ελλάδα.
(Γ. Κ.)
