Θα
είμi ικεί!Του θαρρώ για ντ πατρίδα μ πουλύ σημαντικό να καταγραφεί η
ντουπιουλαλιά μας.Η Γλώσσα μας.Η γλώσσα π΄ μ΄λούσαμ΄ στα παιχνίδια
μας...Η γλώσσα π΄ μας νανουρίζαν... Η γλώσσα που μ΄ έλιγι η γιαγιάμ΄
παραμύθια μπρουστά ζντ΄αναμμέν΄ γουνιά ...Η γλώσσα π΄ λέγαν ντ΄
προυσευχή και του παράπουνου τ΄ς οι γονείζίμ, όταν ξιριζουθήκαν. Η
γλώσσα π΄ δίναν κουράγιου η γ- ένας ντουν άλλουν τ΄ς μ΄κρές νύχτις και
τ΄ς μεγάλις μέρις... Ανυπομονώ!!Να στολίσ΄ ντ΄ βιβλιοθήκη μ ΄θα του
βάλου.
