Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης «έφυγε» πριν ένα χρόνο.
Μετά την απώλειά του αρκετοί νόμισαν ότι έγιναν προνομιούχοι: Κάποιοι κάνουν εκδηλώσεις «προς τιμήν του» και μας κουράζουν διαβάζοντας και ξαναδιαβάζοντας το βιογραφικό του. Είναι και πανεπιστημιακοί. Μια άλλη κατηγορία είναι οι δηλώνοντες διαφωνίες ενώ ποτέ δεν τις έκφρασαν όσο ήταν ζωντανός, αν και τον είχαν καλέσει για ομιλίες του. Άλλοι χρησιμοποιούν το όνομά του σε αυτοσχέδιους «ομίλους». Μια άλλη κατηγορία είναι αυτοί που θυμήθηκαν περασμένα, ξεχασμένα, ωφέλιμα στην μερική «αποκαθήλωση» του κύρους του, θεωρώντας πως αυτό τους ευνοεί.
Πρόσφατο παράδειγμα, δηλωτικό της τέταρτης περίπτωσης: Σε εκδήλωση παρουσίασης ενός βιβλίου του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου στην Θεσσαλονίκη ο κ. Ελευθέριος Τζιόλας είπε: «πρέπει να αποκαταστήσουμε κάποια πράγματα στις πραγματικές τους διαστάσεις». Και μας ενημερώνει ότι την δεκαετία του ΄70 έγιναν κάτι διαγραφές στο ΠΑΣΟΚ Ιταλίας και ότι στους λεγόμενους «Ιταλούς» ο Μιχάλης ήταν μειοψηφία. Είναι αναφορά, έτσι στο «ξεκούδουνο» που λένε και οι νεολαίοι;
1. Δεν ήμουν στο ΠΑΣΟΚ, έκανα μια μικροθητεία 1973-΄74 στους φίλους του ΠΑΚ και για αυτά τα απείρως δραματικά γεγονότα,(!) που σφράγισαν το μέλλον κάποιων και ζουν 50 χρόνια μετά, δεν γνωρίζω.
2. Ότι επαναφέρονται στον αποδημήσαντα, αγοράζοντας ευκαιρία μονολόγου, καθιστά την ανακίνηση το θέματος αντικείμενο ηθικών και ψυχολογικών διερευνήσεων.
3. Ο Μ. Χ. δεν είχε αποδεχθεί την ορολογία «Ιταλοί». Καρατσεκαρισμένο. Οπότε ο κ. Τζιόλας ή ο κ. Παπαγιαννόπουλος τον τίτλο «Ιταλοί», ας τον προσφέρουν σε όποιον θέλουν. Τον απέδωσαν στον Χαραλαμπίδη, νομίζοντας πως έτσι θα περιορίσουν την εμβέλεια του λόγου του, την κοινωνική του απήχηση.
4. Όποιος ασχολείται αποκλειστικά με την ιστορία είναι ατελής πολίτης. Πολίτης σημαίνει ιστορία και λόγος σχεδίου. Πολιτική παραγωγικότητα και δημιουργία είναι διαγνωστικά της πολιτικής ηθικής. Εκεί κρίνεται ο άνθρωπος και ο πολιτισμός. Με ιστορίες τρέφονται απόμαχοι κουρασμένοι από την ανακεφαλαιοποίηση της μηδενικής πολιτικής ζωής τους, όπως και οι κυνηγοί στις διηγήσεις κατορθωμάτων τους στα καφενεία. Αυτή είναι ληστεία της αλήθειας και του ορθολογισμού, σκοτεινών οριζόντων. Όσο και να απλώνεις το χέρι σου, τίποτα δεν θα φιλοδωρήσει στην ταυτότητά σου με μόνο το «ένδοξο» παρελθόν σου, που και τούτο μόνο στο μυαλό σου ζει. Πολύ περισσότερο, όταν δεν έχεις πολιτικά εφόδια υποτιμάς αυτόν που έχει κοινωνικό κύρος και αντί για προβολή φωτεινών εμπειριών, ζεις μέσα σε πενηντάχρονους εφιάλτες.
…. 1. Ο Ελευθέριος Τζιόλας ήταν υφυπουργός του ΠΑΣΟΚ επί Σημίτη, είπε πριν 3 χρόνια: «το όνομα, το χρώμα, τα σύμβολα της Παράταξης, έχουν ουσιαστική, κεντρική σημασία, συνυφαίνονται, εκφράζουν την ιδεολογική και πολιτική ταυτότητά της…Η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ είναι η μόνη λύση». Το ΠΑΣΟΚ ο Χαραλαμπίδης το ονόμαζε εκφυλισμένο τερατούργημα, ότι πρόκειται για μεσίτες κλπ και αυτός σήμερα δηλώνει ότι εκτιμούσε τον Μιχάλη.
Στην ιστοσελίδα του αμέσως μετά τον θάνατο του Χαραλαμπίδη φιλοξένησε αποκλειστικά κείμενο του Παπαγιαννόπουλου. Ήταν επιβεβλημένο τότε να τους απαντήσω γιατί ήταν προφανές ότι όταν δεν μπορείς να ανέβεις εκεί που θέλεις, τότε επιχειρείς να κατεβάσεις αυτόν που έχει ανέβει.
2. Το κείμενο πλαισιώνει μέρος απάντησης του Μ. Χ. στον δημοσιογράφο Φώτη Παπούλια από συνέντευξη που δημοσιεύθηκε στην Ελευθεροτυπία στις 5/9/1999. Αναδημοσίευσή της στο βιβλίο του «ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ – ελάτε στην πολιτική».
3. Το βίντεο από τις αναφορές του Τζιόλα στα σχόλια.
Γρηγόρης Κλαδούχος – Ξυλόκαστρο – 15 Μαΐου 2025
