Μια σελίδα ενός βιβλίου μπορεί να έχει την δυναμική ενός βιβλίου. Με πυκνωτικό λόγο να ορίζει αφετηρίες και διαδρομές υπέρβασης της παρακμής και παθολογιών ενός κόσμου χωρίς παράθυρο στον ορίζοντα. Που μαζί με ερμηνείες να επιστρέφει στον Χάιντεγκερ ότι «όλη η δύναμη της γνώσης υπάρχει στην μέθοδο». Που και αυτός είχε ακούσει από τον Νίτσε ότι «Οι πιο σημαντικές ιδέες ανακαλύπτονται τελευταίες, αλλά οι πιο σημαντικές ιδέες είναι οι μέθοδοι». Η φωτογραφημένη σελίδα από το βιβλίο περιέχει μια ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΙΜΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ ΑΥΘΕΝΤΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, των κινημάτων, ως μορφωτικά και αυτοδιαμορφωτικά κινήματα ιδεών, ευγένειας, φιλαλληλίας.
Μεγάλα κινήματα πλατειών γεννήθηκαν από τραγωδίες και πόνους της ιστορίας, απαιτήσεων ηθικής, τιμωρίας ενόχων. Η άρση εμπιστοσύνης στο σύνολο κυρίαρχο θεσμικό σύστημα είναι ένα βήμα ανάδειξης ευθύνης. Η διάσταση της κοινωνίας με τους φτωχούς πνευματικά, ψυχικά, ανθρώπινα, κομματικούς και κρατικούς παράγοντες έχει διευρυνθεί. Η επιστροφή της πολιτικής ως ατομική και συλλογική απελευθέρωση απαιτεί νέους πρωταγωνιστές και πολιτικούς οργανισμούς, ένα άλλο παράδειγμα, ένα σχέδιο, έναν ορίζοντα μιας κοινωνίας κοινών εμπειριών και εμπιστοσύνης. Απέναντι στην αντιπολιτισμική, την αντιπολιτική, την αντιεκπαίδευση χρειαζόμαστε Εργαστήρια Σκέψης, Πλατείες Λόγου, Κοινωνίες Ιδεών. Χρειαζόμαστε αυτό που διατυπώνει το κείμενο που το προτείνω σε φωτογραφική πλαισίωση και πηγαίνει πιο πέρα από το «δεν έχω οξυγόνο». Ο τίτλος που επέλεξα για αυτό το σημείωμα και πρόταση, «ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΠΟΥ ΘΑ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙ ΣΤΗΝ ΜΙΚΡΗ ΚΛΙΜΑΚΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΨΥΧΩΝ» είναι μια φράση από το κείμενο. Η λέξη ψυχή σημαίνει πνοή, ανάσα, και στην λατινική το anima προέρχεται από την λέξη άνεμος. Η απόδραση των ψυχών από τον εαυτό τους και η συνάντησή τους διαμορφώνουν συλλογικά υποκείμενα, θα κυριαρχήσουν ως ανάσες της αλήθειας.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ:
1. Το βιβλίο του Αντώνης Ανδρουλιδάκης κυκλοφόρησε το 2016, εν μέσω της οικονομικής κρίσης από τις εκδόσεις ΝΗΣΙΔΕΣ. Δεν είναι αποδελτίωση συμβάντων της εποχής, αλλά ένα ερμηνευτικό ολόγραμμα του παρόντος και μαζί μια κατάθεση. Από το οπισθόφυλο διακριτικά μεταφέρω την πρώτη φράση: «Γιατί ο τόπος αυτός δεν δημιουργεί, γιατί δεν αφήνεται να δημιουργήσει;».
2. Τις παρεισαγωγές σημειώσεών μου πάνω στην σελίδα δεν μπόρεσα να εξουδετερώσω.
---
Γρηγόρης Κλαδούχος – Ξυλόκαστρο – 5 Μαΐου 2025
