16 Οκτωβρίου 2022
από Βασίλης Βιλιάρδος
.
Η Τεχνόπολη Thess Intec που αναφέρθηκε ως σημαντική επένδυση και που ευρίσκεται σε οικόπεδο φιλέτο στην παραθαλάσσια Περαία της Θεσσαλονίκης, διαθέτει ενυδρείο και ξενοδοχείο – οπότε στην ουσία πρόκειται για ένα mini Ελληνικό. Της έχουν δε δοθεί αρκετές διευκολύνσεις, ως Επιχειρηματικό Πάρκο και θα στηριχθεί επί πλέον από το Ταμείο Ανάκαμψης με 35 εκ. € – ενώ είναι μία ΜΚΟ με συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα με 58% και του δημοσίου με 42%, σε ένα μετοχικό κεφάλαιο ύψους μόλις 200.000 €. Πρόκειται λοιπόν για μία επένδυση με τα χρήματα των άλλων – ενώ δεν μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε ως επιχειρηματικό πάρκο. Σε κάθε περίπτωση, μας φαίνεται απαράδεκτο μία εταιρία με μετοχικό κεφάλαιο 200.000 € να στηρίζεται από το ταμείο ανάκαμψης με 35 εκ. € – θυμίζοντας το φερόμενο ως σκάνδαλο Μαραβέγια.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου αφορά τα επιχειρηματικά πάρκα – ενώ ο σκοπός των διατάξεων του είναι η προσέλκυση επενδύσεων για την ανάπτυξη τους. Μέσω αυτών φαίνεται πως επιδιώκει η κυβέρνηση τη συγκέντρωση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων – σε συγκεκριμένες περιοχές, με οργανωμένες υποδομές.
Το δικό μας συμπέρασμα ήταν λοιπόν το ότι, ο υπουργός θεωρεί πως αυτό λείπει για να αναπτυχθεί η χώρα μας – όταν, για παράδειγμα, στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής υπάρχουν 44 κλειστά εργοστάσια, από τα 72 συνολικά.
Σε μία βιομηχανική περιοχή δηλαδή που δημιουργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, για την ανάπτυξη και τη στήριξη μίας τόσο ευαίσθητης συνοριακής περιοχής – με αποτέλεσμα σήμερα να έχει 72 επιχειρήσεις, εκ των οποίων οι 69 μεταποιητικές, αλλά να λειτουργούν μόνο οι 25.
Μεταξύ αυτών η Shelman, για την οποία πολλές φορές ο υπουργός ανάπτυξης είχε υποσχεθεί την επαναλειτουργία της, χωρίς να έχει ακόμη συμβεί – ενώ ο τοπικός βουλευτής της ΝΔ του άσκησε κριτική για κωλυσιεργία.
Εύλογα λοιπόν αναρωτηθήκαμε γιατί θα έχουν διαφορετική εξέλιξη τα επιχειρηματικά πάρκα – αφού τα ήδη υφιστάμενα είχαν την παραπάνω κατάληξη.
Υπενθυμίζουμε εδώ πως η ΕΤΒΑ, η οποία από πολύτιμη τράπεζα επενδύσεων κατέληξε εταιρία διαχείρισης ακινήτων, έχει 25 ΒΙΠΕ – ενώ κατασκευάζει καινούργιες.
Ως εκ τούτου, κατά την άποψη μας, δεν χρειάζονται και άλλες ΒΙΠΕ ή επιχειρηματικά πάρκα, αλλά εν πρώτοις η σωστή εκμετάλλευση των υφισταμένων – από μία κυβέρνηση που θα διαθέτει τις απαιτούμενες ικανότητες.
Σε σχέση πάντως με τη λογική που κατατέθηκε το παρόν νομοσχέδιο, το 7ο κατά σειρά σε σχέση με ρυθμίσεις για Επιχειρηματικά Πάρκα από τη σημερινή κυβέρνηση, από τα 15 συνολικά, η απορία μας λύθηκε – όταν διαβάσαμε την ενημέρωση για το Ταμείο Ανάκαμψης, όπου διαπιστώσαμε πως πρόκειται για ένα από τα προαπαιτούμενα, για να μας δοθούν χρήματα.
Ως συνήθως δε, η κυβέρνηση δίνει δέκα μετρητοίς, για να εισπράξει πέντε με πίστωση – αδιαφορώντας για τους Έλληνες.
Σε κάθε περίπτωση, παραγωγή νόμων έχουμε και μάλιστα υπερμεγέθη – παραγωγή προϊόντων και βιομηχανία δεν έχουμε.
Συνεχίζοντας, περιλαμβάνονται επί πλέον διάφορα διαδικαστικά σε σχέση με την ομαδοποίηση, αδειοδότηση και χωροθέτηση των επιχειρηματικών πάρκων, για τις υποδομές τους και για τη χρήση των ανταποδοτικών τελών τους – καθώς επίσης κίνητρα για επενδυτές και απαλλαγές από φόρους μεταβίβασης.
Περαιτέρω στο πρώτο μέρος, δημιουργείται ηλεκτρονικό μητρώο αδρανών βιομηχανικών κτιρίων – ελπίζοντας να έχει στόχο η κυβέρνηση την ενεργοποίηση τους και όχι το real estate, όπως του παλαιού εργοστασίου της ΧΡΩΠΕΙ στον Πειραιά και της ΠΥΡΚΑΛ στον Υμηττό.
Έτσι χάθηκε δυστυχώς η ΧΡΩΠΕΙ, μία ιστορική φαρμακευτική μονάδα με ερευνητικές ικανότητες, καθώς επίσης η ΠΥΡΚΑΛ, η οποία είναι απαραίτητη για την αμυντική μας βιομηχανία – ενώ διαθέτει ακόμη σημαντικά μηχανήματα.
Δεν διασώθηκε δυστυχώς ούτε το εργοστάσιο της Schneider Hellas που παρήγαγε τους μετασχηματιστές για το δίκτυο της ΔΕΗ και έκλεισε πρόσφατα – με αποτέλεσμα ο ΔΕΔΔΗΕ να εισάγει πλέον από την Ινδία.
Όσον αφορά δε την ΕΒΖ που παραμένει κλειστή, όλοι γνωρίζουμε την εκτόξευση της τιμής της ζάχαρης – καθώς επίσης το ότι είμαστε από τις ελάχιστες χώρες που δεν παράγουν πια, αλλά εισάγουν.
Ελπίζουμε πάντως να μη χαθεί η ΕΛΒΟ και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά που ξεπουλήθηκαν – αφού δεν λειτουργούν ακόμη.
Όσον αφορά τις άμεσες ξένες επενδύσεις που έφτασαν το 2021 στα 5,35 δις €, από 4,48 δις € το 2019 είναι ασφαλώς φυσιολογικό – αφού έχει επιταχυνθεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας, ενώ παρέχονται πολλά ειδικά προνόμια στους ξένους.
Ξεπούλημα πάντως το χαρακτήρισε πρόσφατα και ο κ. Καραμανλής – λέγοντας πως η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ξεπουλήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ πρόκειται για το άκρον άωτο του σύγχρονου επιδοτούμενου καπιταλισμού – αφού πουλήθηκε για 45 εκ. €, με επιδότηση 750 εκ. €.
Είναι σωστό τώρα, όταν αναφερόμαστε στις ξένες επιχειρήσεις που επενδύουν στην Ελλάδα, να αφαιρούμε τις ελληνικές που την εγκαταλείπουν – οι οποίες είναι πάρα πολλές, μεταξύ των οποίων και αρκετές μεγάλες.
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου – ο οποίος αυξήθηκε μεν στα 27 δις € το 2021, από 25,5 δις € το 2020, δηλαδή μόλις κατά 1,5 δις €, αλλά παραμένει κάτω από το μισό του 2007, όπου ήταν 62 δις €.
Επομένως δεν καλύπτει καν τις αποσβέσεις – εκτός του ότι η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο επενδυτικό κενό, της τάξης των 200 δις €. Είναι δυνατόν λοιπόν να θριαμβολογεί ο οποιοσδήποτε σοβαρός υπουργός ανάπτυξης;
Τέλος, σχετικά με τον ορισμό της Τεχνόπολης, διαπιστώσαμε πως περιλαμβάνει εκτός από τεχνολογία και εταιρίες υπηρεσιών – χωρίς να αναφέρεται σε τι έκταση και τι είδους.
Η Τεχνόπολη Thess Intec πάντως που αναφέρθηκε ως σημαντική επένδυση και που ευρίσκεται σε οικόπεδο φιλέτο στην παραθαλάσσια Περαία της Θεσσαλονίκης, διαθέτει ενυδρείο και ξενοδοχείο – οπότε στην ουσία πρόκειται για ένα mini Ελληνικό.
Της έχουν δε δοθεί αρκετές διευκολύνσεις, ως Επιχειρηματικό Πάρκο και θα στηριχθεί επί πλέον από το Ταμείο Ανάκαμψης με 35 εκ. € – ενώ είναι μία ΜΚΟ με συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα με 58% και του δημοσίου με 42%, σε ένα μετοχικό κεφάλαιο ύψους μόλις 200.000 €.
Πρόκειται λοιπόν για μία επένδυση με τα χρήματα των άλλων – ενώ δεν μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε ως επιχειρηματικό πάρκο.
Σε κάθε περίπτωση, μας φαίνεται απαράδεκτο μία εταιρία με μετοχικό κεφάλαιο 200.000 € να στηρίζεται από το ταμείο ανάκαμψης με 35 εκ. € – θυμίζοντας το φερόμενο ως σκάνδαλο Μαραβέγια.
Αν μη τι άλλο, πρόκειται για αθέμιτο ανταγωνισμό – για μία από τις αιτίες που δεν διενεργούνται σοβαρές εγχώριες επενδύσεις, εκτός από τη συνεχή αλλαγή των νόμων που τις διέπουν.
Εύλογα λοιπόν κατηγορούμαστε για κρατικοδίαιτο, παρεμβατικό και επιδοτούμενο καπιταλισμό – κάτι που ασφαλώς δεν έχει σχέση με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
Ειδικά όσον αφορά το άρθρο 21 προβλέπεται η ανάπτυξη Ε.Π. σε λιμένες, η αξιοποίηση των οποίων έχει παραχωρηθεί, όπως στην Αλεξανδρούπολη, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά και τώρα στην Ηγουμενίτσα – όπου πρόκειται καθαρά για μία φωτογραφική διάταξη.
Είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε να εγκαταστήσουν εργοστάσια μέσα στα λιμάνια οι ΗΠΑ ή η Κίνα, ενδεχομένως και ως ελεύθερη ζώνη; Με αυτά που συμβαίνουν στη Λατινική Αμερική, όπως στον Παναμά, στην παραθαλάσσια Κολών και στον Αραβικό Κόλπο;
Δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει στο Μαυροβούνιο, όπου είναι γνωστό πως διακινούνται παράνομα τσιγάρα από την Οικονομική Ζώνη του λιμανιού Bar; Τέτοιες επενδύσεις θέλουμε να ανταγωνιστούμε;
Σε κάθε περίπτωση, βιομηχανική ανάπτυξη χωρίς την ύπαρξη ενός εθνικού βιομηχανικού σχεδίου, δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει – ενώ αυτό που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του το υπουργείο είναι ερασιτεχνικό, εάν όχι αστείο.
Έτσι μάλλον θα χάσουμε μία ακόμη μεγάλη ευκαιρία που μας δίνεται, από την επιστροφή στην Ευρώπη μονάδων παραγωγής που είχαν μεταφερθεί σε τρίτες χώρες, λόγω φθηνότερου κόστους – όπου σήμερα, επειδή οι αλυσίδες παραγωγής της παγκοσμιοποίησης ανασυντάσσονται, με τα μεταφορικά στα ύψη, θεωρείται σκόπιμος ο επαναπατρισμός τους.
Τέλος, αναφερθήκαμε στα εγκαίνια του χωραφιού στην Κοζάνη ως ΒΙΠΕ – στη φιέστα του υπουργού, όπως τη χαρακτήρισε ο τοπικός Τύπος, σε μία περιοχή που πλήττεται από την αποεπένδυση της απολιγνιτοποίησης που έχει ήδη ξεκινήσει.
Τονίσαμε δε ότι, επιχειρήσεις δεν υπάρχουν στην Ελλάδα – χωράφια για εγκαίνια έχουμε αρκετά.
Συνεχίζοντας με το δεύτερο μέρος, υπάρχουν διατάξεις για τη φαρμακευτική κάνναβη – για ένα πεδίο επενδύσεων, το οποίο είναι το μοναδικό που αναπτύσσεται.
Ενδεχομένως επειδή είναι το αγαπημένο του υπουργού, μετά τη γνωστή κυβίστηση απέναντι στο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ – όπως άλλωστε και εκείνη για τις Πρέσπες.
Αφορά διευκρινιστικά θέματα, επί της αδειοδότησης και συσκευασίας – ενώ εμείς είμαστε κάθετα αντίθετοι σε τέτοιου είδους επενδύσεις, καθώς επίσης εντελώς απρόθυμοι για κυβιστήσεις της ντροπής.
Εν προκειμένω, είναι γνωστό από τις ΗΠΑ πως η κάνναβη προωθείται από μεγάλα συμφέροντα – ενώ η στρατηγική αποδοχής της ξεκινάει από τη φαρμακευτική κάνναβη.
Στη συνέχεια συνταγογραφείται εκτός από καταπραϋντικό για επώδυνες και χρόνιες ασθένειες, για ψυχολογικά προβλήματα, όπως το άγχος, η κατάθλιψη κλπ. – παρά το ότι πρόσφατη ιατρική μελέτη, σε άτομα που συνταγογραφείται για ψυχολογικές αιτίες, τεκμηρίωσε πως οδηγεί σε εξάρτηση, χωρίς βελτίωση των συμπτωμάτων.
Στο τέλος προωθείται η καθολική χρήση της για ψυχαγωγικούς σκοπούς, αφού συνηθίσουν σταδιακά στην ιδέα οι άνθρωποι – οπότε δεν είναι τυχαίο το ότι, ο κλάδος της φαρμακευτικής κάνναβης εξελίσσεται ραγδαία.
Σε γενικές γραμμές πάντως, ο ολιγαρχικός καπιταλισμός που δεν έχει καμία σχέση με την ελεύθερη αγορά, έχει μάθει να εκμεταλλεύεται όλες τις αριστερίστικες ιδεοληψίες προς όφελος του – από την κάνναβη για προφανείς λόγους, έως το διεθνισμό στο μεταναστευτικό, για να εξασφαλίζει φθηνή εργασία και πολυπολιτισμικές, εύκολα ελεγχόμενες κοινωνίες.
Ακολουθούν τώρα ρυθμίσεις για τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, σημειώνοντας πως διατηρεί το μητρώο σημάτων για την Ελλάδα – ενώ μετά το Μάιο του 2022 ανέλαβε και θέματα διεθνών σημάτων, μετά το σκάνδαλο του Turk Aegean.
Οι αρμοδιότητες του είναι πολύ σημαντικές και για άλλες περιπτώσεις, όπως για το σφετερισμό της ονομασίας «φέτα» στο εξωτερικό – αμφιβάλουμε όμως σχετικά με το εάν έχει τις δυνατότητες να ανταπεξέλθει.
Στο Κεφάλαιο Γ υπάρχουν άρθρα που αφορούν την ατομική ενέργεια και την ακτινοπροστασία – ενώ το πλέον σημαντικό είναι το ότι, δεν καθορίζεται ποιος είναι υπεύθυνος για θέματα πυρηνικής ενέργειας που θα μπορούσε να δώσει λύση στην ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας μας.
Πόσο μάλλον όταν η Ελλάδα φέρεται να έχει ορυκτά που να μπορούν να λειτουργήσουν ως πυρηνικό καύσιμο – ουράνιο δηλαδή, σύμφωνα με τον καθηγητή Λευτέρη Τσουκαλά.
Υπάγονται δε στην αρμοδιότητα του Υπουργού Ανάπτυξης θέματα πυρηνικής τεχνολογίας, ακτινοπροστασίας και ραδιολογικής – καθώς επίσης πυρηνικής ασφάλειας.
Εδώ ρωτήσαμε εάν υπάρχει κάποιο έκτακτο συμβάν λόγω Ουκρανίας, των πυρηνικών της Τουρκίας ή της Βουλγαρίας, από την οποία προμηθευόμαστε – χωρίς να πάρουμε καμία απάντηση.
Θέσαμε φυσικά πολλά άλλα ερωτήματα για μία σειρά άρθρων, χωρίς να πάρουμε καμία απάντηση – οπότε λογικά θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο.
Τέλος, στο Κεφάλαιο Δ’ υπάρχουν διάφορες τροπολογίες – όπως συνήθως συμβαίνει, ειδικά όταν πλησιάζουν οι εκλογές.
Πρόκειται εδώ για 16 άρθρα, όπως ενδεικτικά για υπερωριακή απασχόληση στη ΔΙΜΕΑ – ενώ είναι το μοναδικό, για το οποίο παρέχει κοστολόγηση το ΓΛΚ, ύψους 135.000 €.
Εκτός αυτού, νομοθετούνται δράσεις για την ένταξη παιδιών, εφήβων και ατόμων με αναπηρία, σε υπηρεσίες δημιουργικής απασχόλησης – κάτι που θεωρούμε ένα από τα ελάχιστα, πολύ θετικά μέρη του νομοσχεδίου.
Επί πλέον, υπάρχουν άρθρα για άδειες παραγωγού πωλητή λαϊκών αγορών, όπου συνεχίζονται τα μπαλώματα σε ένα προβληματικό νομοσχέδιο – καθώς επίσης ένα ακόμη άρθρο για το Ελληνικό.
Επί πλέον, για την υπαγωγή του ΙΟΒΕ στους δικαιούχους κονδυλίων έρευνας, για την επαναφορά στο Δημόσιο του αιγιαλού και της παραλίας στην περιοχή Αφάντου Ρόδου από το ΤΑΙΠΕΔ του Υπερταμείου, για την παράταση της εκκαθάρισης του Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος, καθώς επίσης οργανωτικά για το χώρο των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων.
Κλείνοντας, εάν τα προβλήματα μίας οικονομίας που δεν παράγει, όπως φαίνεται από την εκτόξευση του εμπορικού μας ελλείμματος το οκτάμηνο στα 24 δις €, λύνονταν με νομοσχέδια, καμία χώρα δεν θα αποτύγχανε – σημειώνοντας πως δεν χρειαζόμαστε άλλες επενδύσεις στις υπηρεσίες που προωθούνται και με το σημερινό νομοσχέδιο, ιδίως στον τουρισμό, αλλά στη μεταποίηση και στην βιομηχανία.
Ο τουρισμός είναι χρυσός για μία χώρα, αλλά μόνο εάν καλύπτει τις ανάγκες του από την εγχώρια παραγωγή και τη στηρίζει – ενώ όταν δεν συμβαίνει, όπως στην Ελλάδα που εισάγεται σχεδόν το 80% των προμηθειών του, τότε ο χρυσός μετατρέπεται σε κάρβουνο που τελικά την καίει.
Ελπίζουμε πάντως να μην θελήσει να προβάλει η κυβέρνηση το χρέος ως ποσοστό του ονομαστικού ΑΕΠ, συμπεριλαμβάνοντας τον πληθωρισμό – αφού εάν ήταν έτσι η Τουρκία, με πληθωρισμό πάνω από 80%, θα είχε μειώσει το χρέος ως προς το ΑΕΠ της στο μισό, διπλασιάζοντας το ΑΕΠ της.
Δυστυχώς όμως, όλα μπορεί να τα περιμένει κανείς από μία κυβέρνηση που δεν καταλαβαίνει πόσο ζημίωσε την Ελλάδα, με την πρόωρη και βίαιη απολιγνιτοποίηση. Πόσες ζημίες της προκάλεσε με το χρηματιστήριο της ενέργειας που λυμαίνεται το καρτέλ και πόσες με την πολιτική της για τα αχρείαστα lockdowns.
Μόνο τα ελλείμματα 2020 και 2021, οι ζημίες δηλαδή που προκάλεσε η κυβέρνηση στο κράτος μας σε δύο μόλις χρόνια, ήταν 30,4 δις €, χωρίς να υπολογίσουμε καν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής – ζημίες που θα πληρωθούν από όλους εμάς, από τα παιδιά μας και από τα παιδιά των παιδιών τους.
Ζημίες που είναι περισσότερες από αυτές που κατηγορείται το εξάμηνο του κ. Βαρουφάκη – ειδικά εάν προστεθούν τα 18 δις € του προγράμματος Ηρακλής των τραπεζών, όπως μας απειλεί η Eurostat.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν φυσικά πως δεν υπάρχουν ακόμη και σήμερα λύσεις για την Ελλάδα και τους Έλληνες – μία πατριωτική και ικανή κυβέρνηση δεν υπάρχει.
.
Κοινοβουλευτική Εργασία
Το πρώτο μέρος του νομοσχεδίου αφορά τα επιχειρηματικά πάρκα – ενώ ο σκοπός των διατάξεων του είναι η προσέλκυση επενδύσεων για την ανάπτυξη τους. Μέσω αυτών φαίνεται πως επιδιώκει η κυβέρνηση τη συγκέντρωση επιχειρηματικών δραστηριοτήτων – σε συγκεκριμένες περιοχές, με οργανωμένες υποδομές.
Το δικό μας συμπέρασμα ήταν λοιπόν το ότι, ο υπουργός θεωρεί πως αυτό λείπει για να αναπτυχθεί η χώρα μας – όταν, για παράδειγμα, στη ΒΙΠΕ Κομοτηνής υπάρχουν 44 κλειστά εργοστάσια, από τα 72 συνολικά.
Σε μία βιομηχανική περιοχή δηλαδή που δημιουργήθηκε τα προηγούμενα χρόνια, για την ανάπτυξη και τη στήριξη μίας τόσο ευαίσθητης συνοριακής περιοχής – με αποτέλεσμα σήμερα να έχει 72 επιχειρήσεις, εκ των οποίων οι 69 μεταποιητικές, αλλά να λειτουργούν μόνο οι 25.
Μεταξύ αυτών η Shelman, για την οποία πολλές φορές ο υπουργός ανάπτυξης είχε υποσχεθεί την επαναλειτουργία της, χωρίς να έχει ακόμη συμβεί – ενώ ο τοπικός βουλευτής της ΝΔ του άσκησε κριτική για κωλυσιεργία.
Εύλογα λοιπόν αναρωτηθήκαμε γιατί θα έχουν διαφορετική εξέλιξη τα επιχειρηματικά πάρκα – αφού τα ήδη υφιστάμενα είχαν την παραπάνω κατάληξη.
Υπενθυμίζουμε εδώ πως η ΕΤΒΑ, η οποία από πολύτιμη τράπεζα επενδύσεων κατέληξε εταιρία διαχείρισης ακινήτων, έχει 25 ΒΙΠΕ – ενώ κατασκευάζει καινούργιες.
Ως εκ τούτου, κατά την άποψη μας, δεν χρειάζονται και άλλες ΒΙΠΕ ή επιχειρηματικά πάρκα, αλλά εν πρώτοις η σωστή εκμετάλλευση των υφισταμένων – από μία κυβέρνηση που θα διαθέτει τις απαιτούμενες ικανότητες.
Σε σχέση πάντως με τη λογική που κατατέθηκε το παρόν νομοσχέδιο, το 7ο κατά σειρά σε σχέση με ρυθμίσεις για Επιχειρηματικά Πάρκα από τη σημερινή κυβέρνηση, από τα 15 συνολικά, η απορία μας λύθηκε – όταν διαβάσαμε την ενημέρωση για το Ταμείο Ανάκαμψης, όπου διαπιστώσαμε πως πρόκειται για ένα από τα προαπαιτούμενα, για να μας δοθούν χρήματα.
Ως συνήθως δε, η κυβέρνηση δίνει δέκα μετρητοίς, για να εισπράξει πέντε με πίστωση – αδιαφορώντας για τους Έλληνες.
Σε κάθε περίπτωση, παραγωγή νόμων έχουμε και μάλιστα υπερμεγέθη – παραγωγή προϊόντων και βιομηχανία δεν έχουμε.
Συνεχίζοντας, περιλαμβάνονται επί πλέον διάφορα διαδικαστικά σε σχέση με την ομαδοποίηση, αδειοδότηση και χωροθέτηση των επιχειρηματικών πάρκων, για τις υποδομές τους και για τη χρήση των ανταποδοτικών τελών τους – καθώς επίσης κίνητρα για επενδυτές και απαλλαγές από φόρους μεταβίβασης.
Περαιτέρω στο πρώτο μέρος, δημιουργείται ηλεκτρονικό μητρώο αδρανών βιομηχανικών κτιρίων – ελπίζοντας να έχει στόχο η κυβέρνηση την ενεργοποίηση τους και όχι το real estate, όπως του παλαιού εργοστασίου της ΧΡΩΠΕΙ στον Πειραιά και της ΠΥΡΚΑΛ στον Υμηττό.
Έτσι χάθηκε δυστυχώς η ΧΡΩΠΕΙ, μία ιστορική φαρμακευτική μονάδα με ερευνητικές ικανότητες, καθώς επίσης η ΠΥΡΚΑΛ, η οποία είναι απαραίτητη για την αμυντική μας βιομηχανία – ενώ διαθέτει ακόμη σημαντικά μηχανήματα.
Δεν διασώθηκε δυστυχώς ούτε το εργοστάσιο της Schneider Hellas που παρήγαγε τους μετασχηματιστές για το δίκτυο της ΔΕΗ και έκλεισε πρόσφατα – με αποτέλεσμα ο ΔΕΔΔΗΕ να εισάγει πλέον από την Ινδία.
Όσον αφορά δε την ΕΒΖ που παραμένει κλειστή, όλοι γνωρίζουμε την εκτόξευση της τιμής της ζάχαρης – καθώς επίσης το ότι είμαστε από τις ελάχιστες χώρες που δεν παράγουν πια, αλλά εισάγουν.
Ελπίζουμε πάντως να μη χαθεί η ΕΛΒΟ και τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά που ξεπουλήθηκαν – αφού δεν λειτουργούν ακόμη.
Όσον αφορά τις άμεσες ξένες επενδύσεις που έφτασαν το 2021 στα 5,35 δις €, από 4,48 δις € το 2019 είναι ασφαλώς φυσιολογικό – αφού έχει επιταχυνθεί το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας μας, ενώ παρέχονται πολλά ειδικά προνόμια στους ξένους.
Ξεπούλημα πάντως το χαρακτήρισε πρόσφατα και ο κ. Καραμανλής – λέγοντας πως η ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ξεπουλήματα του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ πρόκειται για το άκρον άωτο του σύγχρονου επιδοτούμενου καπιταλισμού – αφού πουλήθηκε για 45 εκ. €, με επιδότηση 750 εκ. €.
Είναι σωστό τώρα, όταν αναφερόμαστε στις ξένες επιχειρήσεις που επενδύουν στην Ελλάδα, να αφαιρούμε τις ελληνικές που την εγκαταλείπουν – οι οποίες είναι πάρα πολλές, μεταξύ των οποίων και αρκετές μεγάλες.
Αυτό που έχει σημασία όμως είναι ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου – ο οποίος αυξήθηκε μεν στα 27 δις € το 2021, από 25,5 δις € το 2020, δηλαδή μόλις κατά 1,5 δις €, αλλά παραμένει κάτω από το μισό του 2007, όπου ήταν 62 δις €.
Επομένως δεν καλύπτει καν τις αποσβέσεις – εκτός του ότι η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο επενδυτικό κενό, της τάξης των 200 δις €. Είναι δυνατόν λοιπόν να θριαμβολογεί ο οποιοσδήποτε σοβαρός υπουργός ανάπτυξης;
Τέλος, σχετικά με τον ορισμό της Τεχνόπολης, διαπιστώσαμε πως περιλαμβάνει εκτός από τεχνολογία και εταιρίες υπηρεσιών – χωρίς να αναφέρεται σε τι έκταση και τι είδους.
Η Τεχνόπολη Thess Intec πάντως που αναφέρθηκε ως σημαντική επένδυση και που ευρίσκεται σε οικόπεδο φιλέτο στην παραθαλάσσια Περαία της Θεσσαλονίκης, διαθέτει ενυδρείο και ξενοδοχείο – οπότε στην ουσία πρόκειται για ένα mini Ελληνικό.
Της έχουν δε δοθεί αρκετές διευκολύνσεις, ως Επιχειρηματικό Πάρκο και θα στηριχθεί επί πλέον από το Ταμείο Ανάκαμψης με 35 εκ. € – ενώ είναι μία ΜΚΟ με συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα με 58% και του δημοσίου με 42%, σε ένα μετοχικό κεφάλαιο ύψους μόλις 200.000 €.
Πρόκειται λοιπόν για μία επένδυση με τα χρήματα των άλλων – ενώ δεν μπορούμε να την αντιμετωπίζουμε ως επιχειρηματικό πάρκο.
Σε κάθε περίπτωση, μας φαίνεται απαράδεκτο μία εταιρία με μετοχικό κεφάλαιο 200.000 € να στηρίζεται από το ταμείο ανάκαμψης με 35 εκ. € – θυμίζοντας το φερόμενο ως σκάνδαλο Μαραβέγια.
Αν μη τι άλλο, πρόκειται για αθέμιτο ανταγωνισμό – για μία από τις αιτίες που δεν διενεργούνται σοβαρές εγχώριες επενδύσεις, εκτός από τη συνεχή αλλαγή των νόμων που τις διέπουν.
Εύλογα λοιπόν κατηγορούμαστε για κρατικοδίαιτο, παρεμβατικό και επιδοτούμενο καπιταλισμό – κάτι που ασφαλώς δεν έχει σχέση με τους κανόνες της ελεύθερης αγοράς.
Ειδικά όσον αφορά το άρθρο 21 προβλέπεται η ανάπτυξη Ε.Π. σε λιμένες, η αξιοποίηση των οποίων έχει παραχωρηθεί, όπως στην Αλεξανδρούπολη, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά και τώρα στην Ηγουμενίτσα – όπου πρόκειται καθαρά για μία φωτογραφική διάταξη.
Είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε να εγκαταστήσουν εργοστάσια μέσα στα λιμάνια οι ΗΠΑ ή η Κίνα, ενδεχομένως και ως ελεύθερη ζώνη; Με αυτά που συμβαίνουν στη Λατινική Αμερική, όπως στον Παναμά, στην παραθαλάσσια Κολών και στον Αραβικό Κόλπο;
Δεν γνωρίζουμε τι συμβαίνει στο Μαυροβούνιο, όπου είναι γνωστό πως διακινούνται παράνομα τσιγάρα από την Οικονομική Ζώνη του λιμανιού Bar; Τέτοιες επενδύσεις θέλουμε να ανταγωνιστούμε;
Σε κάθε περίπτωση, βιομηχανική ανάπτυξη χωρίς την ύπαρξη ενός εθνικού βιομηχανικού σχεδίου, δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξει – ενώ αυτό που έχει αναρτήσει στην ιστοσελίδα του το υπουργείο είναι ερασιτεχνικό, εάν όχι αστείο.
Έτσι μάλλον θα χάσουμε μία ακόμη μεγάλη ευκαιρία που μας δίνεται, από την επιστροφή στην Ευρώπη μονάδων παραγωγής που είχαν μεταφερθεί σε τρίτες χώρες, λόγω φθηνότερου κόστους – όπου σήμερα, επειδή οι αλυσίδες παραγωγής της παγκοσμιοποίησης ανασυντάσσονται, με τα μεταφορικά στα ύψη, θεωρείται σκόπιμος ο επαναπατρισμός τους.
Τέλος, αναφερθήκαμε στα εγκαίνια του χωραφιού στην Κοζάνη ως ΒΙΠΕ – στη φιέστα του υπουργού, όπως τη χαρακτήρισε ο τοπικός Τύπος, σε μία περιοχή που πλήττεται από την αποεπένδυση της απολιγνιτοποίησης που έχει ήδη ξεκινήσει.
Τονίσαμε δε ότι, επιχειρήσεις δεν υπάρχουν στην Ελλάδα – χωράφια για εγκαίνια έχουμε αρκετά.
Συνεχίζοντας με το δεύτερο μέρος, υπάρχουν διατάξεις για τη φαρμακευτική κάνναβη – για ένα πεδίο επενδύσεων, το οποίο είναι το μοναδικό που αναπτύσσεται.
Ενδεχομένως επειδή είναι το αγαπημένο του υπουργού, μετά τη γνωστή κυβίστηση απέναντι στο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ – όπως άλλωστε και εκείνη για τις Πρέσπες.
Αφορά διευκρινιστικά θέματα, επί της αδειοδότησης και συσκευασίας – ενώ εμείς είμαστε κάθετα αντίθετοι σε τέτοιου είδους επενδύσεις, καθώς επίσης εντελώς απρόθυμοι για κυβιστήσεις της ντροπής.
Εν προκειμένω, είναι γνωστό από τις ΗΠΑ πως η κάνναβη προωθείται από μεγάλα συμφέροντα – ενώ η στρατηγική αποδοχής της ξεκινάει από τη φαρμακευτική κάνναβη.
Στη συνέχεια συνταγογραφείται εκτός από καταπραϋντικό για επώδυνες και χρόνιες ασθένειες, για ψυχολογικά προβλήματα, όπως το άγχος, η κατάθλιψη κλπ. – παρά το ότι πρόσφατη ιατρική μελέτη, σε άτομα που συνταγογραφείται για ψυχολογικές αιτίες, τεκμηρίωσε πως οδηγεί σε εξάρτηση, χωρίς βελτίωση των συμπτωμάτων.
Στο τέλος προωθείται η καθολική χρήση της για ψυχαγωγικούς σκοπούς, αφού συνηθίσουν σταδιακά στην ιδέα οι άνθρωποι – οπότε δεν είναι τυχαίο το ότι, ο κλάδος της φαρμακευτικής κάνναβης εξελίσσεται ραγδαία.
Σε γενικές γραμμές πάντως, ο ολιγαρχικός καπιταλισμός που δεν έχει καμία σχέση με την ελεύθερη αγορά, έχει μάθει να εκμεταλλεύεται όλες τις αριστερίστικες ιδεοληψίες προς όφελος του – από την κάνναβη για προφανείς λόγους, έως το διεθνισμό στο μεταναστευτικό, για να εξασφαλίζει φθηνή εργασία και πολυπολιτισμικές, εύκολα ελεγχόμενες κοινωνίες.
Ακολουθούν τώρα ρυθμίσεις για τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας, σημειώνοντας πως διατηρεί το μητρώο σημάτων για την Ελλάδα – ενώ μετά το Μάιο του 2022 ανέλαβε και θέματα διεθνών σημάτων, μετά το σκάνδαλο του Turk Aegean.
Οι αρμοδιότητες του είναι πολύ σημαντικές και για άλλες περιπτώσεις, όπως για το σφετερισμό της ονομασίας «φέτα» στο εξωτερικό – αμφιβάλουμε όμως σχετικά με το εάν έχει τις δυνατότητες να ανταπεξέλθει.
Στο Κεφάλαιο Γ υπάρχουν άρθρα που αφορούν την ατομική ενέργεια και την ακτινοπροστασία – ενώ το πλέον σημαντικό είναι το ότι, δεν καθορίζεται ποιος είναι υπεύθυνος για θέματα πυρηνικής ενέργειας που θα μπορούσε να δώσει λύση στην ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας μας.
Πόσο μάλλον όταν η Ελλάδα φέρεται να έχει ορυκτά που να μπορούν να λειτουργήσουν ως πυρηνικό καύσιμο – ουράνιο δηλαδή, σύμφωνα με τον καθηγητή Λευτέρη Τσουκαλά.
Υπάγονται δε στην αρμοδιότητα του Υπουργού Ανάπτυξης θέματα πυρηνικής τεχνολογίας, ακτινοπροστασίας και ραδιολογικής – καθώς επίσης πυρηνικής ασφάλειας.
Εδώ ρωτήσαμε εάν υπάρχει κάποιο έκτακτο συμβάν λόγω Ουκρανίας, των πυρηνικών της Τουρκίας ή της Βουλγαρίας, από την οποία προμηθευόμαστε – χωρίς να πάρουμε καμία απάντηση.
Θέσαμε φυσικά πολλά άλλα ερωτήματα για μία σειρά άρθρων, χωρίς να πάρουμε καμία απάντηση – οπότε λογικά θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο.
Τέλος, στο Κεφάλαιο Δ’ υπάρχουν διάφορες τροπολογίες – όπως συνήθως συμβαίνει, ειδικά όταν πλησιάζουν οι εκλογές.
Πρόκειται εδώ για 16 άρθρα, όπως ενδεικτικά για υπερωριακή απασχόληση στη ΔΙΜΕΑ – ενώ είναι το μοναδικό, για το οποίο παρέχει κοστολόγηση το ΓΛΚ, ύψους 135.000 €.
Εκτός αυτού, νομοθετούνται δράσεις για την ένταξη παιδιών, εφήβων και ατόμων με αναπηρία, σε υπηρεσίες δημιουργικής απασχόλησης – κάτι που θεωρούμε ένα από τα ελάχιστα, πολύ θετικά μέρη του νομοσχεδίου.
Επί πλέον, υπάρχουν άρθρα για άδειες παραγωγού πωλητή λαϊκών αγορών, όπου συνεχίζονται τα μπαλώματα σε ένα προβληματικό νομοσχέδιο – καθώς επίσης ένα ακόμη άρθρο για το Ελληνικό.
Επί πλέον, για την υπαγωγή του ΙΟΒΕ στους δικαιούχους κονδυλίων έρευνας, για την επαναφορά στο Δημόσιο του αιγιαλού και της παραλίας στην περιοχή Αφάντου Ρόδου από το ΤΑΙΠΕΔ του Υπερταμείου, για την παράταση της εκκαθάρισης του Οργανισμού Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος, καθώς επίσης οργανωτικά για το χώρο των ερασιτεχνικών αθλητικών σωματείων.
Κλείνοντας, εάν τα προβλήματα μίας οικονομίας που δεν παράγει, όπως φαίνεται από την εκτόξευση του εμπορικού μας ελλείμματος το οκτάμηνο στα 24 δις €, λύνονταν με νομοσχέδια, καμία χώρα δεν θα αποτύγχανε – σημειώνοντας πως δεν χρειαζόμαστε άλλες επενδύσεις στις υπηρεσίες που προωθούνται και με το σημερινό νομοσχέδιο, ιδίως στον τουρισμό, αλλά στη μεταποίηση και στην βιομηχανία.
Ο τουρισμός είναι χρυσός για μία χώρα, αλλά μόνο εάν καλύπτει τις ανάγκες του από την εγχώρια παραγωγή και τη στηρίζει – ενώ όταν δεν συμβαίνει, όπως στην Ελλάδα που εισάγεται σχεδόν το 80% των προμηθειών του, τότε ο χρυσός μετατρέπεται σε κάρβουνο που τελικά την καίει.
Ελπίζουμε πάντως να μην θελήσει να προβάλει η κυβέρνηση το χρέος ως ποσοστό του ονομαστικού ΑΕΠ, συμπεριλαμβάνοντας τον πληθωρισμό – αφού εάν ήταν έτσι η Τουρκία, με πληθωρισμό πάνω από 80%, θα είχε μειώσει το χρέος ως προς το ΑΕΠ της στο μισό, διπλασιάζοντας το ΑΕΠ της.
Δυστυχώς όμως, όλα μπορεί να τα περιμένει κανείς από μία κυβέρνηση που δεν καταλαβαίνει πόσο ζημίωσε την Ελλάδα, με την πρόωρη και βίαιη απολιγνιτοποίηση. Πόσες ζημίες της προκάλεσε με το χρηματιστήριο της ενέργειας που λυμαίνεται το καρτέλ και πόσες με την πολιτική της για τα αχρείαστα lockdowns.
Μόνο τα ελλείμματα 2020 και 2021, οι ζημίες δηλαδή που προκάλεσε η κυβέρνηση στο κράτος μας σε δύο μόλις χρόνια, ήταν 30,4 δις €, χωρίς να υπολογίσουμε καν το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής – ζημίες που θα πληρωθούν από όλους εμάς, από τα παιδιά μας και από τα παιδιά των παιδιών τους.
Ζημίες που είναι περισσότερες από αυτές που κατηγορείται το εξάμηνο του κ. Βαρουφάκη – ειδικά εάν προστεθούν τα 18 δις € του προγράμματος Ηρακλής των τραπεζών, όπως μας απειλεί η Eurostat.
Όλα αυτά δεν σημαίνουν φυσικά πως δεν υπάρχουν ακόμη και σήμερα λύσεις για την Ελλάδα και τους Έλληνες – μία πατριωτική και ικανή κυβέρνηση δεν υπάρχει.
