Ο μουσειακός χώρος δε ως χώρος θέασης "Ιερών τεκμηρίων (καθαγιασμένων) πολιτισμού". Στον κόσμο αυτό καταγράφονται και συμμετέχουν ακόμη και οι μικρές απλές προσπάθειες τοπικών κοινωνιών να διατηρήσουν τα χνάρια του περάσματός τους από την ιστορία και τη ζωή.
Το Βρούστι, ένα χωριό χαμένο στα ορεινά της Αργολίδας και μέχρι πρόσφατα σχεδόν με βαριά τα σημάδια της εγκατάλειψης άρχισε να ξαναζεί. Εκδρομείς, πανηγύρια, επισκέψεις εναλλακτικού τουρισμού (πεζοπορία...).
Ένας οικοδόμος Αλεξ. Τότσικας), πρόεδρος του τοπικού συλλόγου, βάλθηκε να συμμαζέψει τα προγονικά περάσματα και, ανάμεσα σε άλλες άξιες, κοπιαστικές και επίπονες εργασίες, ολοκλήρωσε και αυτή της διαμόρφωσης ενός μικρού λαογραφικού μουσείου.
Μαζί με τα αντικείμενα οι κάτοικοι καταθέτουν και τις μνήμες τους συμμετέχοντας με τα δικά τους "καθαγιασμένα τεκμήρια πολιτισμού" στον θαυμαστό κόσμο των μουσείων.
Από δημοσίευση του ΓΙΏΡΓΟΥ ΚΟΝΔΗ στο
