Οι επικοινωνιακές υποδομές στο δήμο Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης. Ξαφνικά (!) ανακάλυψαν ανάγκες μεγάλου δρόμου.

    

     «Έχουμε πολλά προβλήματα», έλεγε και ξαναέλεγε ο δήμαρχος Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης. Ήταν σε σύσκεψη για τα έργα με τον Γ. Δέδε, εκ μέρους του υπουργείου. Και ζήτησε ο παράπλευρος προς τη νέα εθνική οδό δρόμος, που θα ξεκινήσει από την Κόρινθο, να μην σταματάει στο Κιάτο, αλλά  στο Δυτικό όριο του δήμου. Για μία ακόμα φορά αντιλαμβάνονται αυτό που τους λείπει όταν δεν λείπει από κάποιους άλλους.

     Στην σύσκεψη καφενειακής – φραπέ αισθητικής, από τους γνωστούς, διακρίναμε να μιλάει για υποδομές ο κ. Ψυχογιός, ο Συριζαίος, που μαζί με τους άλλους κοινόσταυλούς του αφαιρεί από τη χώρα τις δημόσιες υποδομές της. Είπε και δυό λόγια με το προφανές τρακ που φέρνει στο ορατό η σύγκρουση των προσωπικών και δημόσιων συμφερόντων.

     Στο θέμα των δικτύων και την σημασία τους ως κύριο αναπτυξιακό εργαλείο έχουμε μιλήσει πολλές φορές. Ας κάνουμε μία αναδρομή, σε βασικά προλεγόμενα, γιατί έχει σημασία και ο χρόνος  των παρεμβάσεων.

1.    Το 2002 στις συνεντεύξεις στο τοπικό ραδιόφωνο η αυτοδιοικητική παράταξη που συγκροτούσαμε έστελνε πάντα δύο μέλη της μαζί. Στην πρώτη μιλήσαμε εγώ και κάποιος που είναι δημοτικός σύμβουλος σήμερα. Στην συνέντευξη λοιπόν για να καταλάβουν ότι η παράταξη είχε σταθερές πολιτικές και αναπτυξιακές βάσεις διάβασα από την ομιλία του Γ. Παλαιοκρασσά (υπουργού συντονισμού της ΝΔ) σε συνέδριο περιφερειακής οικονομικής ανάπτυξης το παρακάτω τμήμα: «Η επίπτωση μιας συγκοινωνιακής υποδομής (και σε αυτήν περιλαμβάνω και τις επικοινωνίες με την βαρύτερή τους έννοια), είναι πιο σύνθετη και έχει διαφοροποιηθεί μέσα στο χρόνο. Το άνοιγμα ενός δρόμου, η βελτίωση της συγκοινωνίας ανάμεσα στο χωριό και στην πόλη, ανάμεσα στην πόλη και το παμφάγο κέντρο της Αθήνας ή στα τελευταία χρόνια γιατί όχι και της Θεσσαλονίκης, σε μία πρώτη φάση συνιστά μια φλέβα αιμορραγίας της περιφέρειας προς το κέντρο. Η αύξηση της κινητικότητας σημαίνει ότι ο κάτοικος του χωριού δεν έχει τόσο ανάγκη πιά το κουρείο, το μπακάλικο, το εμπορικό του χωριού του, αφού μπορεί να ικανοποιήσει όλες αυτές τις ανάγκες του με ένα σύντομο και ευχάριστο ταξίδι στη γειτονική πόλη. Το ίδιο ισχύει για τον κάτοικο της επαρχιακής πόλεως σε σχέση με τα κέντρα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης…».  

2.    Μία τοπική κοινωνία, σε ένα υπερτοπικό δίκτυο πρέπει να εντάξει τα τοπικά, συμπληρωματικά. Στις 11 Φεβρουαρίου 2007 δημοσίευσα το κείμενο με τίτλο ΑΣΤΥ, ΠΟΛΗ, ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ, ΠΡΟΑΣΤΙΑΚΟΣ. Παρέθετα την άποψη του τότε επιμελητή της Μπιενάλε της Βενετίας Βurdett:«όταν δημιουργούμε μία υποδομή πρέπει να γνωρίζουμε αν αυτή θα επιτρέπει κοινωνική ολοκλήρωση ή αντιθέτως μπορεί να γίνει πηγή αποκλεισμού ή κυριαρχίας». Και σημείωνα την ανάγκη «να ξανακάνουμε το Ξυλόκαστρο προνομιακό χώρο ζωής, αν δούμε το ρόλο του σε έναδίκτυο οικισμών και επικοινωνιακών υποδομών (μαζί με αυτούς και ο προαστιακός)…».

3.    Το 2009 έγιναν συζητήσεις για το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο. Σε δημοσίευση με στρατηγικής σημασίας προτάσεις, (28 Ιουνίου), πέρα από την πρόταση αντιμετώπισης και ένταξης του νέου σιδηροδρομικού σταθμού στον δημοτικό οργανισμό υποδομών παρατηρούσα ότι από το ΓΠΣ που προτεινόταν απουσίαζαν «οι επικοινωνιακές, συγκοινωνιακές υποδομές. Αν και είναι το μεγαλύτερο αναπτυξιακό εργαλείο. Δεν γίνεται αναφορά στη σύνδεση του δήμου με τα νέα υπερτοπικά δίκτυα. Εμείς πρέπει να καθορίσουμε τα χρήσιμα συμπληρωματικά». Ποτέ δεν συζητήθηκε αυτό το θέμα. Σήμερα, μετά τόσα χρόνια ξύπνησαν και ανακάλυψαν την ανάγκη συμπληρωματικών υποδομών. Τότε στις συζητήσεις μία αναφορά. Και από τις μειοψηφίες Αλογογιάννη και Ζάρρου και από την πρόταση της δημοτικής αρχής.

Τελικά στο δήμο διαμορφώνεται ένα περιβάλλον ζωής, επικοινωνιακών υποδομών, δρόμων που δεν εξαρτάται από αυτούς που τους αφορούν. Οι Έλληνες, αλλά και οι συνδημότες μας, όπως και οι τοπικοί μας εκπρόσωποι πάντα τρέχουν να διορθώσουν. Εκ των υστέρων, όπως στον Ξενοκράτη. Τώρα με το τέλος των έργων ασχολούνται με την απορροή των ομβρίων, τα φυτώρια τα θυμούνταν όταν τα έκλεβαν, οι Σικυώτες  διαμαρτύρονταν για τα φωτιστικά που επιλέχθηκαν, όταν τα είχαν ήδη τοποθετήσει…

     Ένα σύστημα διακυβέρνησης της οικονομίας αφορά και τις υποδομές, δηλαδή και τον χάρτη που έχουμε ανάγκη. Το θέμα είναι για τις ανάγκες ποιών σχεδιάζονται. Τους χάρτες γεωγραφίας υποδομών δεν τους σχεδιάζουν οι πολίτες, αλλά τα εργολαβικά συμφέροντα και το μεταπρατικό πολιτικό προσωπικό. Οι κοινωνίες αποκλείονται και από την ανεπάρκεια των τοπικών εκπροσώπων τους.

    Υ/Γ

Συγκλήθηκε δημοτικό συμβούλιο έκτακτο. Φτωχή συζήτηση, απελπισία. Ο δήμαρχος είπε ότι το θέμα προέκυψε ξαφνικά! Και ότι θα κάνει ότι μπορεί. Μα αυτό το κάνουν όλοι, ό,τι μπορούν κάνουν, αλλά το ζήτημα είναι να κάνουν αυτό που ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της κοινωνίας. Και επειδή ο εκπρόσωπος της Συμπολιτείας αναφέρεται συνεχώς στις ευθύνες των εταιρειών, οι πολίτες απαιτούν από το κράτος. Αυτό πρέπει να καθορίζει τι πρέπει να κάνουν οι κατασκευαστικές  εταιρείες. Εκτός και δεν πρέπει να στενοχωρούμε τους Συριζαίους πολιτικούς απατεώνες. Ο σύμβουλος κ. Αποστολόπουλος ζήτησε τεχνική τεκμηρίωση της πρότασης για τον παράπλευρο δρόμο, πρόσθεσε ότι στα μεγάλα έχουμε αποτύχει. Συμφωνήθηκε να εκδοθεί ψήφισμα. Στα μεγάλα επιτυχημένα έργα θα ανήκει.

Γρηγόρης Κλαδούχος  www.tinakanoume.gr

Ξυλόκαστρο 24 Ιουλίου 2016

( Στην φωτογραφία βιβλίο του Παντελή Σκάγιαννη, καθηγητή της Πολιτικής των Υποδομών και Διευθυντή του Εργαστηρίου Υποδομών, Τεχνολογικής Πολιτικής και Ανάπτυξης στο Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΤΜΧΠΠΑ) της Πολυτεχνικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας)